Auteur & kunstenaar

Op weg naar het Fichtelgebergte – Ya hai Ye

wonen op een berg - hoogte en diepte
winters uitzicht vanuit ons berghuis

Voor we naar het Fichtelgebergte gaan, zoemen we in op Ya hai ye, donderdagochtend 19 december. Alles is zoals het is voor vertrek. Met één verschil. Of eigenlijk twee.
Kees moet deze donderdagochtend nog een les geven. Deze wordt afgezegd.
Kees moet in de middag naar een vergadering. Deze wordt eveneens afgezegd.
Kees gaat niet bij de pakken neerzitten maar bij zijn computer. Nu kan dat nog. In tegenstelling tot het Fichtelgebergte is hier internet waar alles te vinden is wat hij zoekt.

Ik pak in en voorzie hierbij alle calamiteiten tijdens mijn afwezigheid. Daarmee zou een dummy gevuld kunnen worden. Er kan namelijk veel mis gaan. En voorkomen worden. Dan moet je wel op stel en sprong nog even bij de dierenarts vlooienspray halen van veiligste en doeltreffendste en dus duurste soort voor geval er middenin de winternacht een vlooienplaag uitbreekt op poezen die nooit vlooien hadden, hebben, mogen hebben. Zal je altijd zien dat vlooien vlooien als je er even niet bent.

Net als ik alle calamiteiten heb uitgeband, bonkt Kees de trap af met de stralende lach van de gelukkige winnaar van de Lotto.
‘Ik was precies op tijd met mijn bod en nou heb ik in Rijssen een overnachting gewonnen bij een Fletcherhotel! Heb jij alles gepakt? Dan zijn we maar vast weg en is het morgen een stuk rustiger om in het Fichtelgebergte te komen en dan kunnen we gelijk de zeefdruk ophalen die Elsbeth Cochius bij Heldenkleuren gemaakt heeft.’
Mijn liedje ben ik glad vergeten in de hectiek van het achterlaten van huis en hof en haard.

Kees heeft alles op een rijtje. Rijweg, rit, route. En passant ziet hij zijn zus, onze trouwe ‘oppas’ ook nog staan, waarbij hem acuut alle calamiteiten te binnen schieten met stekkers en snoeren die in zijn verlangen naar vertrek in 1 minuut uitgelegd moeten worden aan zus, die nog met één been in Amsterdam zit.

Kortom. Tot grote opluchting van schoonzus, moeder, assistent van moeder, Duitse gasten, Franse gasten en buren stappen Heethoofd en Zenuwpees de volgeladen wagen in, starten, zwaaien, toeteren en weg zijn ze.

Na drie minuten heeft Kees het helemaal naar zijn zin, om precies te zijn het moment dat hij de snelweg op scheurt.
‘Zie je?’
Ik zie het niet.
‘Geen enkele file! Dat is het mooie van ‘s middags vertrekken. Lekker op ons gemak die zeefdruk ophalen, kan die morgen mooi in ons huisje hangen en na Elsbeth naar het vier sterren hotel met eerst een koffie met een Beerenburger voor mij en een Baileys voor jou en dan een vier sterren diner met uitzicht op het bos, een goed bed, tv op de kamer, morgenvroeg in alle rust een uitgebreid ontbijt en dat allemaal voor een prikkie dankzij mijn perfecte timing op het leukste nippertje. Dan zijn die lui van zo’n hotel blij dat ze tenminste een gast hebben en dat zijn wij. Joehaai!’
‘Ya hai Ye!’

http://www.gehrelsonline.nl/a-61/Ya-hai-Ye-liedbundel-vol-helden
https://annevellinga.nl/2012/11/29/ya-hai-ye/

Deel dit bericht:

Eva Terra Incognita

Eva Terra Incognita
Te bestellen bij de boekhandel

Sophie - Genius Loci

Sophie - Genius Loci
Te bestellen bij de boekhandel

11 reacties

  1. Anne, ik zie het weer helemaal voor me, wat heb je toch een heerlijke schrijfstijl!!
    Ik heb van je boek ook enorm genoten, ik heb het gelezen, zoals je een heerlijke maaltijd nuttigt. Langzaam, alles goed proeven, nog eens opscheppen en lang! nagenieten….

    Veel groetjes!
    Jannie

  2. beeldend…of ik erbij aanwezig ben ;),,,heerlijke humor er tussendoor verweven…weer met plezier gelezen..zekers ,)

  3. chips, verkeerde knop, weer opnieuw reactie schrijven haha,

    Blij dat je terug bent en meteen weer “tijd “voor’n super verhaal. Heb het helemaal meebeleefd , wat schrijf je toch heerlijk.
    Kan me je gestress helemaal voorstellen , maar met zo’n MAN kom je nog eens ergens.

    Ge-nieten…..mooi dat streepje ertussen.

  4. M’n vrouw zou er jaloers op worden als ze merkt dat ik jou zolang gemist heb. Doe ik haar nooit; …. zegt ze. Toch liet je mij meteen alle herinneringen ophalen van de tijd dat wij nog in de auto samen naar Oostenrijk gingen. Ook paniek en vreselijke grote beren bij haar op de weg. Maar die schiet ik er wel af hoor.
    Fijn weer een avonturenaflevering van jou te lezen. Ben nog niet naar de boekhandel geweest wan “Oostenrijk” is gedurende half december tot na Oud en Nieuw bij ons geweest en dan is lezen nu eenmaal onmogelijk.
    Tot je volgende blog maar weer. :*

  5. Jaaaa je bent er weer! En je schrijft over je vertrek, dus er komt nog veel meer leuks voorbij?
    Ik ben (zoals altijd) heel benieuwd en geniet nu al mee van een verblijf dat een maand geleden plaatsvond, haha 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *