Ons vakantiehuisje staat op een berg tegenover een andere berg. Daartussen ligt een dal vol weilanden en bossen met daartussen witte huisjes met grijze daken. Als de avond valt en de lichtjes in de huizen aangaan, is het een plaatje, maar als het zo donker is dat je de sterren ziet, is het schitterend. We missen de televisie niet, we staren naar buiten. Boven de bergkam straalt een buitengewoon helder licht.
,,Kijk, daar komt een vliegtuig uit Neurenberg.’’
Kees is zo’n man die niet alleen het vliegtuig ziet, maar ook zijn herkomst. Buiten weet hij alles te liggen, binnen kan hij zijn eigen portemonnee niet vinden.
Het vliegtuig uit Neurenberg komt niet naderbij, heel eigenaardig.
,,Misschien is het een UFO!”
,,Nee joh, het lijkt dat hij stilstaat, maar dat is niet zo. Een vliegtuig dat aanvliegt, lijkt trager dan een vliegtuig dat van je af vliegt.’’
Na dit denkwerk vindt hij dat hij een koud biertje verdiend heeft. Genietend kijkt hij maar weer eens naar buiten. Daar hangt zijn naderende vliegtuig nog steeds boven de berg.
,,Hij komt wel erg langzaam vooruit.’’ Denkpauze. ,,Het zou kunnen dat het geen vliegtuig is maar een waarschuwingslicht op een mast voor overvliegende vliegtuigen.’’
,,Die hebben ze dan zeker net geplaatst, ik heb dat licht niet eerder gezien.”
Het is inmiddels stikdonker en de sterrenhemel is van prehistorische schoonheid, diepzwart en vol sterrengeschitter.
,,Dit is nog mooier dan het planetarium in Artis.’’
Je begrijpt dat deze uitspraak van Kees komt en dat het in zijn gedachtegang vakmanschap van de hoogste orde is.
Zo gaat de avond over in de nacht en zijn we toe aan de slaap. Het is een warme nacht, het lijkt wel een hittegolf, de pyjama’s kunnen uit blijven. Maar om de slaap te kunnen vatten, wil Kees eerst nog even kijken hoe het er nu voorstaat met het vliegtuig uit Neurenberg ofwel de lichtmast. Hij dendert de trap af en eenmaal beneden roept hij mij erbij.
,,Dat licht staat nog steeds boven de berg, maar wel hoger dan daarnet. Hoe kan die paal ineens zo hoog zijn?’’
Voor ik kan aankomen met een planeet, komt hij met een verrekijker.
,,Dat raam vertekent het licht, ik zie zo geen klap.’’
Doortastend schuift hij de terrasdeur open en banjert in adamskostuum naar buiten.
Zodra hij buiten is, floepen alle lichten aan die hij geïnstalleerd heeft tegen de inbrekers. Het ontbreekt er nog maar aan dat een sirene afgaat. Zo staat hij in volle glorie op zijn helverlichte terras. Met verrekijker. Oog in oog met het raadsel van de uitschuifbare lichtmast.
,,Met die stomme lampen zie ik helemaal niks meer.’’
En krijg die lampen maar eens uit als ze eenmaal aan zijn.
De volgende dag eten we in het restaurantje in het dal. De kokkin komt lachend naar ons toe. ,,Ik wist dat jullie er waren want gisteravond sprongen alle lichten op jullie terras aan en toen ik door de verrekijker keek of het een inbreker was, was het Kees.’’
21 reacties
Haha, weer graag gelezen dus!
… ik vraag me wel af wat dat licht nu was 🙂
Ha Marleen! Fijn! En wij denken nu dat het een planeet is/was.
Oh wat een leuk verhaal.
Ik heb zo gelachen en het brengt een gebeurtenis terug die verband houdt met inbrekers.
Er werd in de buurt ingebroken.
Met een katrol, touw,blikken en planken had ik een inbraakalarm gemaakt.
Zou een onverlaat het hek open doen, dan was er zo veel kabaal van al die omvallende spullen, zo was mijn redenering, dann zou de inbreker weg vluchten.
Vijff minuten later, ik keek naar het journaal, komt mijn buurman achterom.
Hahaha, die is ook heel leuk Kees! Dankjewel 🙂
GEWELDIG!!!!! Anne, je moet niet zo beeldend schrijven hoor, ik kan me het allemaal heel goed voor de geest halen al moet ik sommige details raden natuurlijk en dat lijkt me niet zo gepast 😀 Heel leuk weergegeven!
Hahaha, wat een grappige reactie Jannie! Dankjewel 🙂
Kan kees zich nog vertonen daar in het Duitse, heerlijk zo’n mens die opgaat in het ene en al het andere dus vergeet. Filmisch van beeld.
Dat is Kees ten voeten uit, Athy! 😉
Wat een geweldig leuk verhaal. Die Kees toch!
Ha Mieke, dankjewel!
dat is nog een meemaken en genieten…wat een geweldig oord …met graagte gelezen ,…weer 😉
Ha, daar is Willem, gezellig je weer hier te zien en dank voor je graagte 🙂
haha geweldig Anne, ik zie um lichtverblind staan hihi
O Snorri! Dat vind ik echt supergaaf, jou hier te vinden, en dit juweeltje van een zin 🙂
Prachtig verhaal met onverwachte hoogtepunten.
Onverwachte hoogtepunten, haha, inderdaad Edgard! Leuk.
Zoiets maakt alleen Anne mee 🙂 Met veel plezier gelezen!
Fijn Ellie, dankjewel 🙂
Wilko ziet het voor zich….ik heb hem net deze blog voorgelezen, Anne 🙂
dus Kees is wouwie om te zien, zelfs /of juist in het donker, volgens de lachende kokkin 😉
Hoi An , ik was zo moe , maar wilde vóór het slapen gaan nog een mooi verhaaltje lezen .. nou dat is mij en jou goed gelukt zeg .
Met een dikke grijns van plezier geniet ik mee van deze komische toevalligheden ..
groet ook Kees van mij . Liefs R.