Auteur & kunstenaar

Op weg naar Iris, mijn derde roman – huis (4)

Ik ben weer thuis. Back home. Terug in mijn Hoornse huis èn in mijn vel. Ik zit er nog niet echt goed in, niet wat je noemt lekker in mijn vel, wat te zien is aan mijn wallen en ingevallen wangen, maar ik krijg weer zin. Zin in eten, gewoon eten, geen soep en geen sap, maar stamppot boerenkool, pasta met pesto, pizza, brood. Ik heb weer zin de planten te gieten, de poezen te aaien en zelfs de gootsteen te poetsen.
Het dromen is over. En dat is een gemis. Ik weet niet hoe ik de draad van mijn verhaal moet oppakken nu mijn dromen gevlogen zijn. Ik krijg ze niet meer te pakken. En dat is triest.

Tijdens de koorts was Kees zo bij de tijd mij een pak blanco kaartjes te geven waarop ik de scenes kon schrijven. Dat heb ik gedaan, naar mijn droombewustzijn glashelder, maar nu ik ze terugzie, zijn het wezenloze woorden die geen weg wijzen.
Huis-schuur-wellness.
Valt nog mee dat er niet huisje-boompje-beestje staat.
Het volgende kaartje verdient ook geen filmprijs ‘vrijen-ruzie-weg’.
Zucht.

‘Is er wat, liefje?’
‘Die kaartjes had ik net zo goed niet kunnen maken.’
‘Wat staat er dan op?’
‘Huis-schuur-wellness.’
‘Wat voor huis en wat voor schuur?’
‘Het huis van Iris, of liever van haar moeder. Iris woont min of meer zelfstandig achterin de schuur en haar moeder heeft voor de wellness.’
‘Waar staat die schuur?’
‘Naast dat huis natuurlijk, anders zien de voorbijgangers de wellness niet. Het irritante is dat die schuur steeds achter het huis springt in plaats van ernaast en daar word ik iebel van. Zo krijg ik geen contact met de genius loci en dan voel ik niet wat er gebeurt op psychisch niveau en dan kan ik dus niet schrijven, dan wordt het architectengebroddel in plaats van een roman.’
Zucht.

‘Je bedoelt dat er een losse schuur staat naast het huis.’
‘Ja.’
‘Dat huis weet ik te staan.’
‘Hoe kan dat nou.’
‘Dat huis staat zo ongeveer naast het huis waar ik geboren ben.’
‘In Obdam!?’
De laatste plaats waar ik het zoeken zou. Ik wil erheen. NU.

wordt vervolgd

Deel dit bericht:

Eva Terra Incognita

Eva Terra Incognita
Te bestellen bij de boekhandel

Sophie - Genius Loci

Sophie - Genius Loci
Te bestellen bij de boekhandel

8 reacties

  1. Anne, geef je over aan deze tijd, zoekend naar het bewustzijn uit je dromen, naar hetgeen je wilt ‘vangen’….het komt weer, blijkbaar ben je nog niet zover dat het duidelijk voor je is…

  2. Lieve Anne,

    Je denkt dat je er “al “bent, je lijf vraagt nog meer tijd om weer helemaal in goeje doen te geraken. Als dat eenmaal zo is, komt het helemaal goed met Iris, vertrouw er maar op, vallen jouw dromen ook weer op de juiste plaats.
    Niet paniekeren zeggen ze in Vlaanderen, ‘n prachtig woord vind ik dat, moet dat ook ‘ns ter harte nemen.:)

    xxxxx

  3. Je ligt nog in het kraambed van Eva en intussen krijgt Iris al gestalte. Wat ga je snel Anne!
    Het lijkt wel tijdreizen. Sta je wel (voldoende) stil bij het nu, het heden?
    Ik hoop dat je daarvan ook genieten kunt, het is zo waardevol!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *