Auteur & kunstenaar

Inspectie VVV (1)

Amper terug in Nederland, komt het enerverende bericht dat de inspecteur van de VVV onze gastenkamers komt inspecteren. Ik was dat hele VVV vergeten, omdat wij nooit gasten van hen krijgen ondanks ons jarenlange lidmaatschap. Al onze studio’s zijn momenteel bezet door Microsoft die een geweldig project realiseert in de Wieringermeer. Als ik het Iers van mijn centrale gast goed versta, wordt daar een computer gebouwd zo groot als een paar voetbalvelden. Het is een soort knooppunt van het internet. Hierbij komt heel veel warmte vrij, die naar de kassen gaat, terwijl de kassen elektriciteit maken die goedkoop kan worden afgenomen door Microsoft. Zoals je begrijpt is dit een behoorlijk ingewikkeld verhaal, zeker vanuit het Iers, helemaal zoals mijn gast het uitspreekt, waarbij hij dan ook nog gekleed is in een enorm wijde korte broek met een wasmand vol druipende schone was in zijn handen, want net als al onze gasten is hij van het eigenwijze soort. Hij zit beneden en heeft iets met de was, wast zijn was op 30 graden in de wasmachine, maar droogt hem niet in de droger, dat is niet goed voor zijn waswaswas. De buitenlucht is er ook niet goed voor, het beste is de lucht naast zijn laptop, nog beter is het wellicht in de reuzencomputer, maar die is nog niet klaar. Dus heeft hij een groot wasrek opgesteld naast zijn laptops, waar hij goed zicht heeft op zijn schone was.

De gast die boven woont, heeft iets met bedden en golven. Bij hem staan de extra bedden altijd klaar voor als vrouw en kind uit Zwitserland komen en er ligt altijd een minigolfbaan op de vloer om te oefenen.
De gast van de tuinkamer is de belangrijkste, die is er dan ook bijna nooit. Hij heeft altijd alle gordijnen dicht. Dus misschien is hij er juist altijd.

Ik laat de mannen de mannen. Maar nu heeft het VVV Bureau Kwaliteitsbeoordeling Vakantiewoningen ingeschakeld om mijn gastenkamers te inspecteren. Op wat staat er niet bij. Kattenharen? Spinnenwebben? Of ik een goede gastvrouw ben? Of mijn gasten zich gedragen?
Mijn onverstoorbare man kijkt verstoord van zijn krant.
‘Wat maak jij je toch druk om niks. Hij wil gewoon de kamers zien.’
De kamers? Alsof het onzijdige dingen zijn. Dat zijn ze niet. Het zijn de woonruimtes van drie verschillende mannen die één ding gemeen hebben: geen gekoekeloerd in hun studio, ze zijn mans genoeg alles zelf te regelen. Behalve bedden opmaken, stofzuigen, opruimen.

Als alle mannen, inclusief de mijne, naar hun werk zijn, transformeer ik in een witte tornado met stofzuiger, emmers en dweilen en zeker zeven verschillende reinigingsmiddelen voor vloeren, wanden, spiegels, ramen, wc’s, gasfornuizen en douche’s. Dizzy van alle geuren hang ik shirts en jasjes en colbertjes keurig op hangers, leeg prullenbakken en verzamel bierflesjes. In plaats dat ik nou kalm in mijn lichaam zak, slaat mijn fantasie op hol in het spoor van mijn voorgeprogrammeerde DNA.
Sta ik toch ineens in de schoenen van mijn grootmoeders ten tijde van een oorlog die ik nooit heb meegemaakt. Huiszoeking. Moffertjes met bajonetten die komen inspecteren waar de verzetshelden zijn. Ik krijg een vaag besef van de grootsheid van mijn grootmoeders, vrouwen in oorlogstijd, vrouwen die er alleen voor stonden en nu sta ik er alleen voor.

Ring!

wordt vervolgd

Deel dit bericht:

Eva Terra Incognita

Eva Terra Incognita
Te bestellen bij de boekhandel

Sophie - Genius Loci

Sophie - Genius Loci
Te bestellen bij de boekhandel

15 reacties

  1. Anne, je doet me versteld staan! Hoe krijg je het voor elkaar. De rotzooi van 4 mannen opruimen en dan ook nog tijd hebben om te schrijven.
    Je schetst een beeld waarbij ik me bij je thuis waan en zie je rondrennen met die emmers en ondertussen zin je op wraak en ‘pent’ daarna de meest waanzinnige zinnen neer, met een geweldig slotakkoord!

    1. ik zit er nog van na te trillen Margo, en nu heb ik de schilder…. precies in omgekeerde volgorde dus eigenlijk – maar ik hoop straks tijd te vinden alles te vertellen, want ik heb er nog heel wat over te melden!

  2. Je doet me weer vesteld staan. Ik begrijp je paniek. Mannen snappen dat inderdaad niet. Maar wij hebben onze geheime wapens gelukkig klaar staan. Opgesteld in onze keukens of bijkeukens. Even doorbijten en schoon is uw kunstgebit. Heerlijk gevoel nadat alles blinkt en opgeruimd is. Anne, geweldig.

  3. Oh Anne,. Geen originele openingszin in mijn reactie. Corry net boven mij startte er al mee. Maar ja, iedereen zal wel wat versteld staan van je tomeloze energie.

    Liefs uit Tiel.

    1. vandaag ben ik wel bekaf hoor…. ik zit voor zoutzak aan tafel en nu heb ik de schilder, terwijl het regent en ik al drie keer gezegd heb dat dit geen goed moment is… maar hij wil schuren en lood losknippen of vastzetten en dat is wel lekker in de regen….

    1. idd Kaj! en nu de spanning geweken is en de gastenkamers blinkend zover het oog reikt, zie ik de rommel in eigen woonkamer met zware oogleden tegemoet 😉

  4. Weer een ‘echt’ Anne-avontuur. Na gisteren vandaag als ‘zoutzak?’ Heel begrijpelijk met zo’n aankondiging waarna al dat poetswerk! De adrenaline heeft je gestuwd..nu mag en moet je zelfs uitrusten! Het is geen sinecure ‘mannenrommel’ op te ruimen. Zij zijn daar niet mee bezig, zij worden daarin afgeleid door echte ‘mannendingen’….;-) Heerlijk verhaal en ben zó benieuwd naar het vervolg…

  5. regel hier en regel daar….. als jij ze maakt zijn het fijne creaties die diep door dimensies klieven

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *