Auteur & kunstenaar

Schrijfretraite op een berg – nachtelijke ontmoeting (12)

Onverwacht is de laatste avond in ons huisje aangebroken. We pakken de auto in, zetten alle troep van buiten binnen en proberen het huisje schoon te maken zonder water. We drinken de laatste fles wijn leeg en zijn hartstikke blij met alles wat we beleefd hebben dankzij de hitte, het gebrek aan water en Kees zijn ontstoken voet. We konden niet doen wat we anders doen en hebben nieuwe plekken ontdekt in de bergen en in onszelf. Ons inzicht is gegroeid, net als ons hart. We beseffen meer dan ooit onze gelukkige omstandigheden: wij kunnen kiezen…

Tot mijn verbazing val ik meteen in slaap en word klaarhelder wakker vol inspiratie. Het is pas vier uur en Kees slaapt nog diep. Ik ga schrijven! Ik sluip de trap af naar de Wintergarten. Het ochtendlicht komt net over de berg gekropen. En dan zie ik hem. De jonge vos. En hij ziet mij.

ik blijf staan, hij blijft staan
ik kruip voorwaarts, hij sluipt voorwaarts
zijn neus tegen het glas, mijn neus tegen het glas
zijn oog in het mijne, mijn oog in het zijne

niets anders bestaat
de vos en de vrouw
verzonken
onschuld
zoekt vos
vogelvoer
vrouw
camera

 

jonge vos op ons terras in het Fichtelgebergte
jonge vos op ons terras in het Fichtelgebergte
vos
vos
vos
vos
vos
vos
vos
vos
vos
vos

Alles valt samen.
Hier. Nu. Ooit. Altijd.
Mijn eerste roman, Sophie Genius Loci.

Debuut, november 2013
Debuut, november 2013

Sophie moet de sprong maken van buiten naar binnen.
Ze denkt dat ze een huis zoekt. Zonder weet zoekt ze haar innerlijke man.
Haar Vision Quest voert haar naar de stervende man, Willem, van wie ik al schrijvend steeds meer ging houden.
Zijn vriend was de vos, de ‘Allesfresser’ die zijn rotzooi composteert.
Ik dacht dat ik het verzon.

En hier zit ik in de dagenraad en zie de vos, een hele jonge…

wordt vervolgd…

Deel dit bericht:

Eva Terra Incognita

Eva Terra Incognita
Te bestellen bij de boekhandel

Sophie - Genius Loci

Sophie - Genius Loci
Te bestellen bij de boekhandel

12 reacties

  1. Zo prachtig geschreven, Anne. Bij mij gaan alle voelsprieten, poortjes, lades, deurtjes open tijdens het lezen…weet ook niet hoe dat kan tenzij het iets te maken heeft met ‘evenknie’.

  2. We leven in een wonderlijke wereld die, wanneer er ‘tijd’ komt, alles samenbrengt.
    Mooi zoals alles één wordt en nog mooier dat je het ook voelt en ziet.

  3. Een blij gevoel, verwondering en kippenvel! Oei, dat is spekkie voor het bekkie van de vos natuurlijk! 😉 Maar alle gekheid op een stokje. Ik vind het magisch!

  4. Wat ‘n bijzondere vakantie. Inzicht gegroeit net als jullie hart wat is dit bijzonder.
    Dan komt het vosje van Willem op je pad, jij al schrijvend, ik al lezend heb die man in mijn hart gesloten. Stillekes hoop ik dat ik hem ooit in het echt mag ontmoeten.
    xxxx

    Wat ‘n mooie reeks ben je aan het schrijven die me erg ontroerd.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *