Auteur & kunstenaar

Berberpanacee bij griep, verkoudheid, keelontsteking en de rest

Het stomme is dat ik dagenlang mèt wortel en zònder jas een ontsnapt konijn lok in regen en wind. Na een week blijkt Snuffie in de vriezer te liggen en snuf ik, dat wil zeggen, ik heb keelpijn en snotter en hoest verschrikkelijk en Kees nog erger. In zulke gevallen is de redding nabij en komt mijn Berbervriendin met puur natuurlijke Berberse geneesmiddelen: een plastic flesje met olie en een kopje met honing.
Hiermee gaat het wonder der Berbergenezing geschieden.

olijfolie en berghoning
olijfolie en berghoning

Ware genezing hangt samen met geloof, zo ook bij de Berbers.
Je geloof geneest je, maar hoe kom je tot geloof?
Heel eenvoudig als je een Berbervriendin hebt.

‘Deze olijfolie is niet te koop. Het is de enige echte olijfolie en hij komt van mijn oom uit de bergen waar de zon de olijven rijpt tot ze zwart zijn, want groene olijven zijn niet goed, die zijn onrijp en alleen goed om vlees in te braden. Rijpe olijven zijn zwart en mijn oom plukt ze met zijn handen en zijn vrouw maakt er met haar  voeten olie van. Mijn familie haalt elk jaar dertig liter van deze olijfolie en iets daarvan zit in dit flesje.’
Dat is het mooie van het ware, dat zit niet verpakt in kristallen flesjes met zilverbeslag, dat zit gewoon in een plastic Spaflesje.

‘De honing komt uit de bergen waar mijn familie woont. Heel Marokko heeft bergen, behalve de woestijn, maar je hebt lage bergen en hoge en mijn familie woont in de hoge bergen. Toen ik klein was, was het zwaar leven daar. Er was geen waterleiding en geen elektriciteit en alles moest van beneden komen. Er waren geen wegen en geen auto’s, alles moest te voet of met een ezel en een karretje. Onze bergen zitten vol stenen, kleine en hele grote en het is moeilijk over deze stenen omhoog te klimmen, want de bergen zijn steil. Toen ik vijf was, gingen wij weg, maar mijn ooms en tantes bleven daar en wonen er nog, maar niet lang meer, want ze hebben de berg moeten verkopen door de stenen. Onze bergstenen zijn keihard en slijten niet en nu zijn ze nodig om de zee tegen te houden, want de zee wil steeds meer land. Ze hebben onze stenen nodig om de zee te temmen.’

Ze kijkt of ik haar volgen kan. Dat is in de loop van de jaren dat we vriendin zijn steeds gemakkelijker, haar woordenschat is enorm gegroeid door mijn nieuwsgierigheid en mijn gebabbel.

‘Het zijn dus krachtstenen en de planten eten van deze stenen en hun bloemen zitten vol kracht en de hele zomer gonst het van de bijen die honing verzamelen. Er zijn maar een paar mannen die de steile berg op kunnen klimmen en de honing vinden. Ze nemen niet alle honing, want de bijen hebben het nodig in de winter en ze vervangen het niet door suiker zoals de meesten doen. Daardoor blijven onze bergbijen sterk en hun honing ook. Snap je? Deze berghoning is puur en krachtig en nergens te koop en als ze het was, was ze onbetaalbaar.’

Ze kijkt me aan met haar magische blik. Ik ben nu volledig in het geloof.

olijfolie verwarmen
olijfolie verwarmen

Mijn vriendin gaat in de weer met mijn keukenlades en scharrelt een klein pannetje op, een juslepel, twee kopjes en twee theelepeltjes.
Ze giet een bodempje olijfolie uit haar Spaflesje in mijn pannetje en zet het op het vuur.
‘Niet weglopen, Anne! Je moet zien wat er in het pannetje gebeurt. Zodra er kleine belletjes verschijnen, moet het vuur uit.’
Dit is typisch mijn vriendin, niks thermometer. Zelf kijken, voelen, proeven.

kleine luchtbelletjes in de olijfolie
kleine luchtbelletjes in de olijfolie

De kleine belletjes zijn amper te zien, maar mijn vriendin ziet ze en draait het gas uit. Ze pakt een kopje.

pak een kopje
kopje bij de hete pan

‘Je giet de helft van de warme olie in het ene kopje en de andere helft in het andere kopje. Oppassen dat je je niet brandt!’
Ze kent mijn onbesuisdheid en mijn ongelukjes.

giet olie in een kopje
giet olie in een kopje

‘In de warme olijfolie giet je een juslepel honing.’

schep berghoning in warme olijfolie
schep berghoning in warme olijfolie

‘Tot de laatste druppel, de honing is kostbaar.’

honing erbij
honing erbij

‘In het kopje voor Kees hetzelfde.’

ander kopje
ander kopje

‘Nu net zolang roeren tot het een geheel is en dan een theelepel nemen.’

theelepel
theelepel

De smaak is vol en zacht.
‘Jullie zetten allebei je kopje op je nachtkastje en telkens als je hoest vannacht neem je een lepeltje, maar eerst doorroeren. Je zult merken dat het dan dikker is geworden en dat moet. Voor het kopje leeg is, is de hoest over.’

‘s Nachts worden Kees en ik wakker van de droge prikkelhoest. We stikken er zowat in.
Gauw roeren we ons drankje en nemen een lepeltje. Tot onze verbazing stopt de hoest.
Na een paar uur worden we weer wakker van de hoest. Roeren, een lepeltje en over is de hoest.

Deel dit bericht:

Eva Terra Incognita

Eva Terra Incognita
Te bestellen bij de boekhandel

Sophie - Genius Loci

Sophie - Genius Loci
Te bestellen bij de boekhandel

14 reacties

    1. Misschien kan het ook met ‘gewone’ honing en ‘gewone’ olijfolie, Peter! Het valt te proberen. Afgelopen nacht zijn we niet wakker geworden door de hoest, die kwam wel weer bij het opstaan. Wij weer een lepeltje en het kalmeerde gelijk. Heel fijn, want die hoest is doodvermoeiend.

  1. Wat een lieve vriendin heb je. Ik lig in een klein dorp in Frankrijk op bed. Het is ver na middernacht en ik ben klaarwakker omdat ik veel te veel heb gegeten. Jouw kruidenvrouwtje zou daar vast en seker een remedie voor hebben. Leuk verteld. Lieve groet uit Contrexeville.

    1. Goedemorgen Hanny,
      Ik hoop dat je toch nog een goede nacht hebt gehad. En idd heb ik voor (te) veel en (te) zwaar eten ook al eens een zakje met Berberse bergkruiden van haar gehad – het smaakt heel bitter en neem je voor het slapen met een beker water. Geen idee welke kruiden het zijn, alles wat bitter is? Even goed wens ik je een lichtvoetige dag!

  2. Wat ‘n goede tip van je lieve vriendin! Zo’n huismiddeltje dat helpt is goed waard. Ik herinner me wanneer ik keelpijn had als kind mijn moeder ‘n rode zakdoek van m’n vader nat maakte onder de koude kraan (dat moest want het moest *broeien* maar we hadden maar 1 kraan). Die wikkelde ze om m’n keel en toen ‘n wollen doek er om heen. De volgende dag was de pijn weg! Toen ik getrouwd was en ook ‘n keer keelpijn had paste ik de remedie toe maar mijn man vond dat zo gek dat ik het niet meer deed, sukkel die ik was…

    1. Dat is ook een goede tip Miepke! En interessant die rode zakdoek, ik denk zo’n hele grote boerenzakdoek, die zijn rood en passen natuurlijk goed om de hals. Mijn keelpijn is weg, maar ik ga het proberen zodra het van pas komt. En wat zijn we toch soms sukkels hè…

  3. Natuurmensen weten raad met natuurlijke middelen. Wat ‘n bofferd ben jij met je Berberbuurvrouw. Ik weet uit ervaring dat je van hoesten helemaal versleten raakt.
    Beterschap voor jou en Kees. uch..uch…:)

    1. Dankjewel Dimph! En we zijn allebei zo goed als genezen van de hoest en de keelpijn – we snuiten heel veel, alsof alles eruit moet – en we zijn nog wel wat slap en moe…. maar dat nodigt uit om lekker veel te slapen en uit te rusten. Warme groetjes!

  4. Heerlijk verhaal, had ik moeten weten na mijn ontslag uit het ziekenhuis. Ik dacht dat ik dood ging van de kriebelhoest en ik maar met een hard kussen tegen dat litteken zitten en toch hoesten…..
    Jouw verhalen, ik blijf lezen, geweldig.

  5. Ik hoorde Berbervriendin je ernstig aankijkend vertellen van de magische vindplaatsen. De heilzame werking op keelpijn en jicht. Ik hoor nu ook tot de gelovigen . Voor HIV en hepatitis B laat ik me liever volpompen met wetenschappelijk verantwoorde Chemie.

    1. Dat voel ik ongeveer bijna net zo Attila, niets is voor alles… en alle kleuren zijn bijzonder en moo, al heb je altijd wel je lievelingskleuren die het best bij je passen en dat kan dan ook nog per dag verschillen 🙂
      Hartelijke groet x

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *