Auteur & kunstenaar

Twee boeken

Ik ben druk met de Grote Schoonmaak en heb geen tijd om te bloggen, maar dit moet ik kwijt: ik heb iets wonderlijks meegemaakt. Geen loterij of engel, maar iets met boeken. Ik houd van boeken, heb ze graag om me heen, heb meters in de kast, stapels op mijn nachtkastje en vroeger op schoot waar nu mijn schrijfkat Lukkie huist.

Als kind verslond ik boeken. Nu ik veel schrijf, lees ik minder, maar mijn liefde voor het boek is er niet minder om. Ik geniet van een mooi boek in mijn handen, het mag gesloten blijven. Tussen de twee kaften voel ik een wereld van personages, motieven, uitdagingen en geheimen.

Er zijn ook boeken die niet langer goed voelen. Met hen in mijn fietstassen fiets ik naar de Kringloop; kookboeken met stampot, reisverhalen over inboorlingen, tuinboeken met gif en romans als het trage Bed violen, moorddadige Bonita Avenue en het akelige Zwijgen van Maria Zachea met dat wrede gedoe met die trechter, ik wil ze niet meer om me heen.

Op een tafel bij de kassa van Noppes liggen boeken die andere mensen niet meer in huis willen. Laat daar nou een boek tussen liggen dat er voor mij uitspringt, recht mijn hart in, een boek van Vendela Vida met de intrigerende titel ‘Waar niemand is’. Ik pak het op en het is liefde bij eerste aanraking. Ik sla het open op pagina 75: Twee rijen voor me zat een vrouw die op mijn tandarts leek. Een lekkere korte zin. Pagina 28: Reizen is gemaakt voor leugenaars. Pagina 143: ‘Snap je?’ ‘Nee, dat snap ik niet.’ Ik ben verkocht. Ik koop het voor 2,50.

Ik leg het bovenop de stapel op mijn nachtkastje. Die stapel is zo hoog en de bouwstenen zo ongelijkmatig dat de hele zwik omvalt. Alleen het onderste boek blijft stevig op zijn plaats, een dikke pil van jaren geleden. Nu ik het boek weer eens zie, pak ik het op en sla het open. Een zin zoals je nergens leest, een ellenlange zin rauwe eerlijkheid uit het hart van een olifant. Olifanten vergeten niets en zo is de jonge schrijver die inmiddels niet meer zo jong zal zijn. Toen ik het boek vond, had ik nog nooit van Dave Eggers gehoord, maar de aanraking van het boek was liefde en de inhoud van het boek ook. Het gaat over Dave en zijn broertje. Als beide ouders sterven, neemt hij de zorg voor zijn broertje op zich, een echte olifant, trouw en groots, met dierlijk instinct van broederliefde. Een hartverscheurend verhaal van duizelingwekkende genialiteit, zo heet het en zo is het. Ik kocht het, legde het naast mijn bed, las er elke avond in tot er andere boeken op kwamen te liggen, maar het ligt nog steeds naast mijn bed.

Dan bereiken we nu het wonder.
Ik sta naast mijn bed met twee boeken, de ene van Dave Eggers, de andere van Vendela Vida. Ze doen me iets. Ik wil meer van hen weten en ga googelen. Ik begin met Vendela, de grootste onbekende. Ik val bijna van mijn stoel van verbazing. Van alle mensen die op aarde rondlopen is uitgerekend Vendela de vrouw die getrouwd is met Dave Eggers.

scale.rb

Deel dit bericht:

Eva Terra Incognita

Eva Terra Incognita
Te bestellen bij de boekhandel

Sophie - Genius Loci

Sophie - Genius Loci
Te bestellen bij de boekhandel

17 reacties

  1. Neem je niet teveel hooi op je? Denk aan je ruggetje, dus goed dat je toch even genoodzaakt werd aan de schrijf te gaan.
    Maar goed ook, want je laat me weer genieten met jouw mooie schrijfstijl en ach, toeval bestaat niet!

    Groetjes

    1. Wat lief Corry, om aan mijn rug te denken! Tot nog toe gaat het goed, ik voel me steeds opgeruimder naarmate ik vorder in mijn huis en ik begin eindelijk de zegen van rustpauzes te ontdekken… Fijne dag!

      1. Een vriendin van mij zegt altijd: een opgeruimd huis = een opgeruimd hoofd.
        Ik denk dan ja, ja. Moet ik er nu toch in gaan geloven?

  2. Ik geloof niet in toeval , poetsen moet gebeuren misschien is dit ‘ n teken van somewhere om eens wat rust te nemen en in een boek te duiken.
    Let op he broze lijf
    Xxxx

    1. Zou zomaar kunnen, Dimph En de titel ‘waar niemand is’ kon ook wel eens een aanwijzing zijn! De eerste zin is ook al zo intrigerend: Het was drie uur in de middag toen mijn vliegtuig op de luchthaven van Helsinki landde, maar buiten mijn raampje kwam de schemering als een bloeduitstorting. Ik haalde mijn koffer op…… sssst, ik ben weg…

  3. geeft veel denkwerk teweeg ..;) ….twee boeken die je enorm aanspreken qua inhoud….;) saai allerminst als het je overkomt…en het lezen ervan zal best wel ´spannend ´worden …

    1. ha Willem! het boek van Vendela is echt mooi en heel anders dan dat van haar man! hij zit in dat eerste boek van hem, en misschien ook in zijn volgende, veel meer te schrijven vanuit wat zijn hoofd er allemaal bij denkt en aan associaties heeft, zij is verstilder en raakt daarmee direct dieper – het lijkt me een heel goed echtpaar!

  4. Geweldig Anne, dit toeval dat geen toeval is, want jij bent zelf de factor die alles verklaart. Maar ook verklarende factoren kunnen stomverbaasd zijn over hun eigen kracht. Prachtig verhaal, dit. Laat Kees die schoonmaak doen!

    1. Dat is een sterke visie, Linie – ‘ik’ als de verklarende factor – een mooi gezichtspunt om op door te denken, dankjewel!
      Kees laat zich niet onbetuigd gelukkig, hij doet de buitenboel, voor zover het weer het toelaat 😉

  5. Toeval bestaat niet. Dat zou je onderhand toch moeten weten *glimlacht*.
    Ik heb hier ook zo een duizendtal boeken, netjes achter glas in ettelijke boekenkasten. Het overgrote deel gebonden en gelezen en een redelijk aantal zelfs meermaals gelezen. En binnen handbereik ligt meestal dat boek dat ik net aan het lezen ben.
    Ik verkoop bijna geen boeken uitgezonderd de niet gebonden boeken. Omdat het anders veel te veel wordt *knipoogt*.
    Met genoegen jouw ‘boekenwonderverhaal’ gelezen hoor.
    Liefs en knuf,

    1. Ha Sunset Ingo, dat is een mooie eerste zin – en toeval blijft een wonder waar ik van houd en jij volgens mij ook! Hoe je het ook bekijkt. Net als jouw boekenkast, die zou ik wel eens willen zien; ik denk dat je een bijzondere verzameling hebt, zowel de inhoud als de vormgeving, mooie gebonden exemplaren en dan achter glas! Jij houdt echt van boeken, net als ik en toch anders en dat maakt het zo leuk! Ik ben ook erg van het vastpakken, maar ik zet er bijvoorbeeld nooit aantekeningen in of onderstrepingen, wat een andere boekenvriend van mij juist weer wel doet en zijn boeken tot een biografie van hemzelf maakt. Je ziet dat je me inspireert 🙂 Tot de volgende! Anne

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *