Joke Beijer zond onderstaand gedicht in. De bron is onbekend. We plaatsen het op goed geluk, met dank aan Joke en de bron.
Men spreekt van één lot, en verschillende loten,maar ‘t meervoud van pot is natuurlijk geen poten.
Zo zegt men ook altijd één vat en twee vaten,
maar zult u ook zeggen: één kat en twee katen?
Laatst ging ik vliegen, dus zeg ik vloog.
Maar zeg nou bij wiegen beslist niet: ik woog,
want woog is nog altijd afkomstig van wegen,
maar is dan ‘ik voog’ een vervoeging van vegen? Wat hoort er bij ‘zoeken’? Jazeker, ik zocht,
en zegt u bij vloeken dus logisch: ik vlocht?
Welnee, beste mensen, want vlocht komt van vlechten.
En toch is ik ‘hocht’ niet afkomstig van hechten.
En bij lopen hoort liep, maar bij kopen geen kiep.
En evenmin zegt men bij slopen ‘ik sliep’.
Want sliep moet u weten, dat komt weer van slapen.
Maar fout is natuurlijk ‘ik riep’ bij het rapen. Want riep komt van roepen. Ik hoop dat u ‘t weet
en dat u die kronkels beslist niet vergeet. Dus: kwam ik u roepen, dan zeg ik ‘ik riep’.
Nu denkt u: van snoepen, dat wordt dan ‘ik sniep’?
Alweer mis, m’n beste. Maar u weet beslist,
dat ried komt van raden, ik denk dat u ‘t wist.
Komt bied dan van baden? Welnee, dat wordt bood.
En toch volgt na wieden beslist niet ‘ik wood’.
‘Ik gaf’ hoort bij geven, maar ‘ik laf’ niet bij leven.
Dat is bijna zo dom als ‘ik waf’ hoort bij weven. Zo zegt men: wij drinken en hebben gedronken.
Maar echt niet: wij hinken en hebben gehonken.
‘t Is moeilijk, maar weet u: van weten komt wist,
maar hoort bij vergeten nou logisch vergist?
Juist niet, zult u zeggen, dat komt van vergissen.
En wat is nu goed? U moet zelf maar beslissen:
hoort bij slaan nu: ik sloeg, ik slig, of ik slond?
Want bij gaan hoort: ik ging, niet ik goeg of ik gond.
En noemt u een mannetjesrat nu een rater?
Dat geldt toch alleen bij een kat en een kater. Je ziet, onze taal beste dames en heren,
is, net zoals ik al zei, best moeilijk te leren!
6 reacties
prachtig god(de bron),,allemachtig!
Prachtig rijm… Op Google vond ik het volgende:
Alle Nederlandse varianten hebben als bron: een gedichtje van de bekende Charivarius (Gerard.Nolst Trenité), uit de bundel “Ruizerijmen” (1914). Er bestaat ook een Engelse versie, die begint met “We’ll begin with a box, and the plural is boxes”, en die onder verschillende titels circuleert (“Why English is so hard”, “The English Lesson”). Sommigen beweren dat de auteur onbekend is, maar het wordt ook wel onder de titel “Pluralities” toegeschreven aan de Amerikaanse linguïst Eugene A. Nida
(met dank aan Peter-Arno Coppen).
Fantastisch gedicht; zo heeft het Volksorkest in het lied “Westfries” aangetoond hoe inconsequent het Westfries dialect is.
Een paar regels hieruit:
En laten is leite, maar gaten gien geite,
want geite dat zègge waai niet.
Te heet is te heit, maar hij heet niet haai heit,
want hij heet hiet baai oôs weer haai hiet.
Een poot is een poôt en een brood is een broôd,
maar een noot is gien noôt, da’s een neut.
Een sloot is een sloôt en een zooi is een zoôd
en een hele zoôd dat is een reut.
Het is jammer genoeg te lang om helemaal uit te tikken want dat is nog niet eens zo gemakkelijk.
Het lied staat op de CD Mooi zitte, dom koike…
van ‘t Volksorkest
Hartelijke groeten Joke W-D.
Sting te kijken of het er nog hong.
Ik morkte het wel en zwoog.
Authentiek Dellufs
Mijn Engelse vrouw merkte op toen ze net in Nederland was:
Waarom is het negen-en-negintig en geen acht-en-achtig?
negen-en negentig
mooi en nog leerzaam ook.