Schrijven is een vorm van indalen, waarbij herinneringen verdiepen tot innerlijk leven; het onder woorden brengen geeft mijn gedachten voeten. Ze wandelen naar ontvankelijke harten. Dat heb ik ervaren aan ... read more
Misschien is mijn waarneming veranderd, wellicht door de jarenlange intensieve zorg voor mijn moeder, Aaltje Kolman, de vrouw uit wie ik geboren ben. Ze is er al drie jaar niet meer, maar de sporen van ... read more
Door de Parkinson was mijn moeder na de nacht zo stijf als een plank en een plank komt het bed niet zelf uit, dus hielp ik haar. In de loop van de tijd werd het een heel ritueel van plassen, wassen, samen ... read more
November is uitgeroepen tot Maand van het Korte Verhaal. Een uitdaging. Mijn moeder had de ziekte van Parkinson en Lewy Body, een vorm van dementie. Ze werd geholpen door Beatrijs, een pittige dame, ... read more
Met mijn moeder in huis had ik meer tijd. Dat zag ik aanvankelijk anders vanwege het Nu. In dat Nu kromp de tijd in mijn handen en zette er tegelijkertijd in uit. Een zin die om uitleg vraagt. Welnu. ... read more
Onze herinnering hield levend wat is gebeurd in de vrouwelijke lijn. We konden samen zelfs de marketentster oproepen die met soldaten van Zwitserland naar het Noorden liep met een kistje met garen en band ... read more
Ali Kolman, was uitgenodigd voor de nieuwe ballotageronde van de Kunstenaarsvereniging Hoorn en omstreken, dinsdag 24 maart 2009. Aal is mijn moeder. Het punt is, dat ze drie tot vijf recente werken ter ... read more
De laatste zes jaren van het leven van mijn moeder, Aaltje Kolman, werden beknot door de ziekte van Parkinson. Zij liet zich niet beknotten, al leek het misschien zo voor het blinde oog. Innerlijk was het ... read more
Vandaag een jaar geleden, 4 februari 2014, verliet Aaltje Kolman met een glimlach om haar mond het leven. Haar passie was beeldende kunst, schilderen, tekenen, etsen en nog veel meer. Ze heeft een enorme ... read more
Weet je, heen is anders dan terug. Heel anders. Dat is duidelijk vanaf de eerste keer dat ik met mijn moeder loop en dat wordt almaar duidelijker naarmate we verder lopen: van Monnickendam naar Marken en ... read more
