Aan mijn keukentafel zitten vaak mannen van het stoere soort en allemaal brengen ze mij Discovery. Of het nu metselaars zijn, stucadoors, timmermannen, tuinmannen of elektriciens. Niet dat ik een bouwbedrijf begonnen ben. In een boerderij is altijd vraag naar mannen. Ter controle en revisie van het totale verwarmingssysteem zit ik vandaag met twee vloerverwarmers aan de koffie. Een stille en een prater.
‘Je denkt natuurlijk waar komt die vent vandaan?’
Geen moment, maar even kijken. Stoere kerel met baseballpet over zwarte krullen, heldere oogopslag, kuiltjes in wangen die net even donkerder zijn dan de herfst teweeg kan brengen.
‘Mijn moeder is een zwarte vrouw en mijn vader een witte man. Ik heb een witte zus met blond haar en blauwe ogen en een zwarte zus met bruine ogen en ik ben een geval apart.’
Hij kijkt of ik kijk en dat doe ik graag.
‘In Nederland ben ik wit, maar in Zuid Afrika zwart.’
Korte pauze om dit fenomeen te laten bezinken bij huisvrouw die nergens op let als je het niet zelf zegt. Vloerverwarmers gaan tot de bodem bereikt is. Ja, het is zover.
‘Dat zwarte van mij komt van dat zwarte pigment van mijn moeder en dat doet het niet in Nederland, maar dus wel in Afrika. Daar ben ik echt pikzwart.’
Dat is nog eens ander nieuws dan dat van Discovery waar al die bouwers mee komen. Van wereldcrisis tot Obama, van Noordpool tot Ufo’s, alles wordt mij voorgeschoteld aan mijn eigen keukentafel.
‘Heb je het vloerverwarmen in Zuid Afrika geleerd?’
De witte man met zwart pigment kijkt me aan of ik groener dan groen ben.
‘In Zuid Afrika heb je geen vloerverwarming. Dat is daar niet nodig.’
Hij bedenkt zich. Wat zit hij hier nou zo’n huisvrouwtje af te blaffen onder haar koffie met haar koek voor hem.
‘Vorig jaar was ik op een feest in Zuid Afrika bij zo’n rijke Hollander. Dan lust ik wel een biertje, maar dat feest hield niet op, het ging maar door en op het laatst had ik zoveel op dat ik niet meer kon rijden. Die Hollander had genoeg slaapkamers, dus ik kon daar slapen. Ik had het heet en zag een ventilator hangen, dus ik druk op zo’n knop, maar dat klereding deed het niet. Ik weer drukken, maar dat kreng was morsdood. Na een uur dreef ik mijn bed uit van de hitte. Ik naar die Hollander. Die zat nog aan de cognac. Hij zegt, man, je bent drijfnat. Ik zeg, van die kapotte ventilator van jou. Hij mee naar die slaapkamer. Heb ik op de foute knop gedrukt! Had hij als enige Zuid Afrikaan vloerverwarming, en die had ik op 40 graden gezet!’
Zijn stille maat ontwaakt. Hij komt met een dronkenmansmop, net niet schuin. De Zuid Afrikaan hoeft hier niet om te lachen. Nee. Zijn blik wordt ernstig.
‘Ik zal niet zeggen dat ik filosoof ben, maar ik denk wel na. Waarom je leeft. Wat de zin is. Als je niet nadenkt, werk je alleen maar. ’s Avonds drink je een biertje en weer een dag weg. Een mensenleven is toch al zo kort, helemaal in vergelijking met de aarde. Die heeft er 80 miljard jaar over gedaan om zichzelf te maken. Dat was op Discovery.’
Als ik het niet gedacht had. Discovery. De stille knikt nu ook in volle ernst.
‘Klopt, en dat maken wij in 100 jaar op. Er is al bijna geen gas meer en zelfs het water wordt schaars. De aarde wordt almaar warmer en de poolkappen beginnen ook al te smelten. Vorige week nog gezien op Discovery.’
Menu
16 reacties
Ha Anne,
Voor mij he… mooi hoe je hier “verschillen” door het smelten dichter bij elkaar brengt… ja, gezien op discovery…!
Intrigerend stuk! dank voor deze nadenker:-)
graag gelezen!!
gr pastuiven
Aah… niet bij stilgestaan, jij komt uit Zuid Afrika… Vandaar die prachtige gedichten in wondertaal. Tipjes van sluiers waaien op…
Ja wat je niet opsteekt van zulke mannen aan de keukentafel.
Wij hadden hier eens iemand voor het zware werk, hij was heeeel sterk God zij gedankt en geprezen.
Die vertelde dat hij altijd slechte cijfers had op school, hoger dan een vijf had hij nooit gehad maar, besloot hij ” Als ik een goed rapport had dan was m’n moeder blij”.
Onze ogen rolden bijna uit de kassen en we zaten met open mond.
Die is ook heel grappig, Joke. Dankjewel voor het delen, nog een glimlach erbij! 🙂
Veel wijsheid onder de mensen!!! Geeft hoop. Dank je Anne, je bent geweldig het zo te kunnen op schrijven.
Ik bloos ervan, Hans, dankjewel.
Prachtig geschreven Anne, wat moesten we zonder Discovery ? hahaha..
Zeg dat, Mieke, dan hadden we weinig te praten aan de keukentafel.
‘De vloerverwarming op 40 graden gedraaid.’ Ik kom niet meer bij :-).
….even van de gelegenheid gebruik maken: wat heb je een mooie avatar Johan! (Of hoe zo’n plaatje ook heten mag)
Ik had ooit mijn morele setje en wereldbeeld bij pippi langkous vandaan, en nooit niks geen spijt van gehad. Fijne kerels, geef ze morgen een extra koffietje uit naam van een mens uit vreemde contrijen.
En dat wereldbeeld gaat noit verloren! Mijn eerste poes noemde ik naar haar Pippi…. en die naam paste als een jas – en die kerels passen geheel in dit wereldbeeld! Met koffievlekken en koekkruimels, om op te vreten!
Ik mag die gasten wel. Die kijken naar iets waar ze wat van leren. Ik kom in veel milieu’s, maar de categorie SBS6 kijkers is heel anders. Zoals eerder opgemerkt, veel wijsheid onder de mensen. Vreemd, ik heb sinds 1993 dezelfde vloerverwarming, met warm water voor de duidelijkheid, en nog nooit één minuut onderhoud gepleegd. Voor 15 gulden heb ik destijds een printje gemaakt die de pomp alleen laat draaien als het moet. Zelfs als deze de hele zomer stilstaat staat hij niet vast bij het begin van het stookseizoen. Te technisch voor hier?
Jouw huishouden doet me een beetje denken aan Rusthuis Klivia. Veel aanloop en veel logés. Alleen heb jij geen Boze Buurman.
Haha, geen BB, niet nodig, ik heb jou! En als ik het goed heb kom jij a.s. zondag het Rusthuis op stelten zetten, dan wel inspecteren, wat wel eens precies hetzelfde zou kunnen zijn – voor je het weet kom je geheel verdraaid in een blog terecht 🙂
interessant plaatsje, die keukentafel … 😉
Ja Bert, mijn lievelingsplek – tussen dampen en geuren komen de mooiste ontboezemingen spontaan ter tafel, welkom, zou ik erg leuk vinden!