Ze mogen allebei osteopaat zijn, Gerben pakt het wel even anders aan dan Bettina, bij haar kon ik mijn hemd aanhouden, om maar wat te noemen. Zocht Bettina het in mijn rug, Gerben zoekt het in de ledematen. Tijdens zijn behandeling neemt de bewegingsvrijheid van alle vier de leden toe, dat was bij de fysiotherapeut ook, maar verdween steeds weer. Hij voorkwam wel dat ik ging verkalken.
Gerben focust op het evenwicht dat zoek is.
Volgens hem zit de oorzaak van mijn pijn in een van de organen. Dat zei Bettina ook. Volgens haar was het de maag, volgens hem is het mijn linker nier. Die is de weg kwijt. Een wandelende nier? Gerben pakt hem bij de lurven, ergens in mijn linkerflank. En niet van dat kinderachtige. Ik kan je vertellen dat het zeer pijnlijk is om zo’n nier zijn plek te wijzen.
In de week die volgt, neemt de pijn in mijn arm toe en verkleint mijn bewegingsruimte. Dit geeft niet bepaald vertrouwen. Net op tijd herinner ik me de wijze les van mijn oud leerling, die nu gespecialiseerd is in pijn. Angst geeft pijn. Kwestie van gedachten resetten.
Dat is geen doen joh. Zeg maar eens tegen je eigen gedachten dat verergering van de klachten heel normaal is. Om erin te geloven verplaats ik mijn gedachten naar mijn computer. Die heeft ook altijd kuren na het resetten. Om van de tv maar te zwijgen. Geen programma doet het nog. Of mijn fototoestel. Of mijn telefoon. Als iemand niet kan resetten ben ik het. Dan is het heel normaal dat mijn lichaam ook kuren vertoont na het resetten en herprogrammeren. Je zal maar nier zijn en door Gerben op je plek gezet worden. Daar zou je het toch van in je broek doen. Nou dan.
Geheel gerustgesteld onderga ik steken van brandende zwaarden en vlijmende messen op plekken die NIETS te maken hebben met mijn schouder, arm, maag, nier. Totdat een inbreker middenin de nacht mijn onderarm opensnijdt met een dolk. Dat doet zo zeer dat het aandoen van het bedlampje hierbij vergeleken een feestje is. Geen inbreker te zien. Geen verkrachter. Nog geen schrammetje. Ik snap er niks van. Ik voel die dolk, zie hem niet. Misselijk en duizelig probeer ik de slaap te vatten.
De volgende ochtend maak ik de balans op.
Bij Bettina had ik geen nare gevolgen en nu wel.
Komt dit door haar?
Komt het door Gerben?
Komt het omdat mijn lichaam niet snapt wat het moet?
Komt het omdat het nu pas doordringt, als bij een kind dat niet luistert wat mama zegt tot papa het zegt?
Komt het omdat mijn lichaam net zo doet als ik? Als het eenmaal iets snapt doet het alles tegelijk?
Na deze balancering op het slappe koord, zoek ik afleiding op facebook.
Aha, een berichtje.
Het is een tip!
Iemand raadt mij iemand aan die mij wellicht echt en voorgoed kan verlossen van de pijn.
Argwanend lees ik verder.
De iemand heeft haar dochter geholpen. De dochter had druk achter de ogen van jongs af aan.
Alles geprobeerd.
Arts, oogarts, optometrist, acupunctuur, triggerpoint… er zijn me toch een wegen te begaan…
En toen kwam schaap.
Ik heb iets met schapen. Ik heb er velen gered. Uit de sloot en in de wei als ze op hun rug liggen en niet overeind kunnen komen. Dan zakken hun darmen. Ze gaan dood als je ze niet kantelt. Arm schaap.
Schaap dus.
Na vijftien jaar vergeefse zoektocht, vijftien jaar, vonden ze aan het eind van de wereld, midden tussen de weilanden van Noord Holland de reddende engel die dochter verloste van de druk achter haar ogen.
Overtuigender kan een werving niet zijn. Zeker niet als je verrekt van de pijn.
Toch doe ik nog een zielige poging tot nader onderzoek.
‘Wat is dat dan voor schaap?’
André Schaap.
Ze geeft zijn website, daar kan ik alles horen, zien en zwijgen.
Hemeltje lief. Hij is niet normaal. Hij is paranormaal.
Het maakt mij geen moer uit wat hij is, als het maar helpt.
Ik bel. Driemaal. Driemaal scheepsrecht.
Hij neemt niet op.
Het klonk ook te mooi om waar te zijn…
Krijg ik toch weer bericht van Iemand.
Ze schrijft dat André werkt van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat en de telefoon niet meer opneemt.
Toevallig heeft zij zelf binnenkort een afspraak met hem en zal dan gelijk voor mij een afspraak maken…
http://infokit.nl/schaapinfo/
25 reacties
Het kan zeker geen kwaad, lijkt me. Ik ben benieuwd naar het vervolg !
Weer mooi geschreven Anne, ik blijf aan het scherm hangen..
Jij bent een van de lieverds die mij kracht geven om door te gaan! Dankjewel Mieke!
Wat fijn dat er toch weer hoop gloort. Ik hoop dat je niet te lang hoeft te wachten op een afspraak. Veel liefs en sterkte, Anne.
Dankjewel Henriëtte!
Alle hulp is welkom en als al die helpers een klein beetje helpen zal het op den duur misschien gedaan zijn met de pijn, al vind ik dat je snel van helpende hand veranderd, twee of driesessies zou ik persoonlijk toch nemen.
Veel geluk nog.
Edgard
Daar ben ik het mee eens, Edgard.
Maar met zo’n druk bezet mens als André weet je nooit of hij ooit een plekje voor je heeft. En ik ga evengoed 1 juli weer naar Gerben.
Lekker van twee walletjes eten 🙂
je bent echt aan het groeien… hou vol…
ik denk aan je
Dat is fijn om te horen van jou, Joke. En groeien doet pijn natuurlijk, groeipijn 😉
Fijn dat je aan me denkt. Dat voelt goed.
Dankjewel en liefs.
wat raar, sommige linken doen het niet onder mijn blog, maar wel bij de reacties.
op verzoek is-ie hier dan regelrecht.
http://infokit.nl/schaapinfo/
Ik lees je zoektocht met veel aandacht en hoop mee op verlossing…
Wat lief! dankjewel Anne L……
Hopelijk ligt verlossing in het verschiet! Ik wens je sterkte!
Ik geniet van je mooie schrijven!!
Ja! En ik ben heel blij dat je zo kunt genieten van mijn schrijven. dankjewel Marleen!
Ik hoop dat hij je kan helpen.
Hoop doet leven, Johan. Dankjewel.
Anne, drie maal een andere aanpak op één mensenlijf, sorry maar dat kan niet goed zijn. De ene aanpak zal de andere ondermijnen. Als ik nog eens laat bezinken wat jij geschreven hebt, dan is Bettina de beste voor jou. Die woont ver weg maar heeft misschien een collega in nederland die hetzelfde werkt. Denk zelf goed na bij wat je beslist.Ik begrijp wel je radeloosheid in deze maar denk goed na en blijf bij één.
Het doet me veel dat zoveel mensen met mij meeleven en betrokken en kritisch meedenken, zoals Edgard en jij, Athy.
Misschien verander ik te snel van helpende hand en moet ik meer geduld hebben.
Misschien heb ik te lang geduld gehad.
Ik heb een half jaar pijn in mijn arm en schouder.
Vier maanden bleef ik bij mijn fysiotherapeut.
In mijn vakantie vond ik Bettina, 750 km verderop, zij hielp mij 1 maand – goed!
Dat heb je zeker goed gezien.
Zij adviseerde een osteopaat die net als zij ook fysiotherapeut is (geweest).
Zo kwam ik bij Gerben. Hij hielp mij 1 keer, de tweede afspraak met hem is 1 juli.
En dan komt daar ineens een UFO dwars door het wiel van de tijd.
Mijn levensmotto is: wat gebeurt, is aan de beurt.
Het gaat almaar sneller, dat valt mij ook op. Daarom blog ik het ook.
Voor het met me aan de haal gaat…
En als Andre is wie hij schijnt te zijn, hoef ik niet bang te zijn…
Helaas komt je verhaal me steeds bekender voor van verschillende familieleden en vrienden.
De weg wordt steeds vager en donkerder en je portemonnee steeds lichter.
Verschrikkelijk zoals iedereen letterlijk aan je trekt en duwt.
Lieve Dani, ik zie jouw gedachte van vannacht nu pas – en ‘s nachts kan de weg behoorlijk donker zijn, zeker met nare ervaringen in je omgeving.
Ik vind mijn ervaring niet naar, ik vind het wel boeiend. Ik denk dat ik zonder al die helpers nu een froozen shoulder had gehad en anders wel bevroren gedachten.
Ik ben hartstikke blij dat er zoveel mensen zijn van wie ik nooit gehoord had en van hun beroep of roeping ook niet – ze zijn stuk voor stuk goede mensen met hart voor hun vak en hart voor mij – en daar reken ik mijn lezers ook onder en jou zeker. Je zegt wat je ervan vindt en dat vind ik klasse. Dankjewel!
Te gek, ik ken hem, en soms heel goed en wonderbaarlijke resultaten. Is ook een schat van een man.
Hans
Dat is zeker te gek Hans! En een super hart onder de riem en riem onder het hart.
Ik ga voor vertrouwen 😉
Dankjewel!!
Hoi Anne,
Ik ben er ook van overtuigd dat de mensen die je proberen te helpen dat met de beste bedoelingen doen, hoor. Dat is gelukkig meestal het geval.
Maar schakel alsjeblieft je gezond verstand niet uit. Pijn is een waarschuwing. Luister alsjeblieft naar je nier, want je kunt hem niet missen.
Osteopathie is geen beschermd beroep. Ik mag het ook gaan uitoefenen, zonder enige opleiding. En zonder enige controle door de overheid. Ieder past het dus toe op de manier die hem goeddunkt. Maar of dat toevallig bij jou en je kwaal past?
Ik gun je alle genezing en vrij zijn van pijn!
het gaat niet alleen op voor pijn, maar eigenlijk voor alles…
Alles wat je aandacht geeft (voedt) wordt groter…
🙂 🙂 🙂
leuk artikel ga zo door!