Een verpleeghuis om blij van te worden

Mijn moeder was een levenskunstenaar, zij transformeerde oorlog, armoede, honger, verdriet, pijn en teleurstelling in humor en visie. Op haar 70ste kreeg zij de Ziekte van Parkinson. Ze wist dat ze op het onherroepelijke pad was beland, maar bleef kunst maken en bleef lopen tot het niet meer ging. De laatste 66 maanden van haar bewogen leven woonde ze bij ons. Aanvankelijk sloeg ze van zich af en beet op mijn vingers als ik haar kunstgebit eruit moest halen. Ze kon het zelf niet meer. Ze kon nog vechten…
Op een dag was ze aan het plassen, mijn lieve moeder, de sterke vrouw, de kunstenaar zat in elkaar gedoken als een gewond vogeltje, kwetsbaar en hulpeloos op die ellendige po-stoel. Een golf van diepste deernis maakte de vraag der vragen los.
‘Aal, je moet je almaar laten helpen, hoe doe je dat?’
Ze richtte zich op, haar ogen lichtten alsof ze plotseling zichzelf bewust werd.
‘Ik geef me over…’
Vanaf deze toverspreuk tot aan haar laatste ademtocht was er een onzichtbaar fluïdum dat ons hielp door elke uitdaging. Zoals de diepe wonden en groteske blaren die almaar erger werden, wat de wondverpleegkundige ook deed. Ten einde raad gingen we naar Artaban, het antroposofisch gezondheidscentrum. De volgende dag kwam Katie Willink, een antroposofisch verpleegkundige van 65+ die met Weledazalven uit Duitsland, ritmische massage, omhulling met schapenvachtjes, wol en zijde haar huid binnen een week dichtte…
Op 4 februari, een zonnige dag, is mijn moedertje op vleugels van de wind en met een glimlach om haar mond heengegaan.
En plotseling, zomaar uit het schijnbare niets komt Henk Verboom op mijn pad. Zijn eerste vraag raakt meteen mijn binnenste snaren: ‘Welke innerlijke houding vraagt de kwetsbare medemens van de omgeving?’
Henk is een man met sterke wil en geloof. Op korte termijn, a.s. september, wil hij een plek realiseren waar elke kwetsbare zo verzorgd en verpleegd kan worden zoals mijn moeder. Er staat hem een verpleeghuis voor ogen op antroposofische basis, een thuis met gezonde zorg voor lichaam en ziel, lekkere biologische maaltijden, goede geneesmiddelen, elk seizoen een feest. Graag geef ik hem ruimte om zijn visie met ons te delen.
Hier is Henk Verboom.

Hoe kostbaar is een kwetsbaar mens 

Deze verzuchting is de laatste regel van een gedicht dat ds. Okke Jager geschreven heeft.

Mijn ervaring met antroposofische verpleegkundigen is, dat zij het als een voorrecht zien om dichtbij de menselijke kwetsbaarheid te zijn; om te kunnen steunen, te troosten, aan te moedigen, gewoon maar nabij te zijn met hun zorg, tijd en aandacht. Daarbij is er nog een aspect dat mij zeer waardevol voorkomt, het besef, noem het vertrouwen, dat er naast dit aantoonbare leven nog een andere realiteit is, een geestelijke realiteit. Juist bij stervende mensen mag je soms iets ervaren van het mysterieuze dat over hen komt, en het is van onschatbare waarde als de mens bij zijn afscheid van het leven begeleid wordt door verpleegkundigen die voor dit geestelijke aspect oog hebben.

Maar mijn eerste impuls was met name dat de antroposofische gezondheidszorg verzorgd moet worden, de inzichten die daaruit voortkomen kunnen van grote betekenis zijn. Deze benadering kan ons helpen iedere vorm van ziekte te zien als een bijdrage tot beter worden.
Het antroposofisch mensbeeld geeft een bedding van waaruit je in harmonie kunt komen met je eigen levensweg, met alle obstakels die daarbij aan de orde kunnen komen. De ‘mondige mens’ kan zich gaan realiseren dat hij een eigen zelfhelend vermogen heeft in zijn eigen lichaam en ziel.

Voor mij zijn de inzichten vanuit de antroposofie een consistent geheel. En juist nu ik dit schrijf, terwijl de Paasstemming mij inspireert, ben ik ontroerd door de grootsheid van de inzichten, ook al blijft er een groot mysterie.
In mijn eigen leven komen zonder bewuste planning uitdagingen op mijn pad die voeding geven aan het kunnen en mogen beleven van die grootsheid.
Zo speel ik mee in de mysteriedrama’s van Rudolf Steiner, die op kunstzinnige, weergaloze wijze het menselijk levenslot en ook reïncarnatie beleefbaar maken. Door de wijze waarop we repeteren, bewegen en spreken, krijg je een ervaring dat er meer is dan alleen het lichaam. Ik ben gaan ervaren dat wij nog ‘iets’ hebben, in het antroposofische mensbeeld aangeduid als levenslichaam of etherlichaam.
Dit is het lichaam dat wordt aangesproken in de antroposofische geneeskunst.
Zo is het spelen van een rol als burger in een mysteriedrama voor mij een wonderbaarlijke verrijking geworden.

Misschien is hieruit de wens geboren een plek te maken voor de kwetsbare mens. Inmiddels zijn wij met een groep, de Initiatiefgroep. Wij proberen in deze kritieke tijd een antwoord te vinden op de ‘versobering’ in de zorg.  Dat is niet eenvoudig, maar wij zien er een uitdaging in, waarover een engel waakt die ons inspireert. Tot onze verrassing gaat alles veel sneller dan wij voor mogelijk hielden.

Het toeval wil dat Glorieux, een verpleeghuis in Eindhoven bezig is met nieuwbouw en herorientatie. Zij stonden meteen open voor ons idee.
Op 14 maart jl. hebben we op Glorieux een eerste informatieve avond gehouden, waarop meteen zo’n 50 belangstellenden afkwamen. Er is duidelijk behoefte aan nieuwe vormen van ouderenzorg.
Tegelijkertijd is de samenwerking met Glorieux om unit(s) vanuit de antroposofische verpleeg- en verzorgingskunde te realiseren bemoedigend en enthousiasmerend voor ons.
Glorieux voorziet ons van deskundige hulp op het gebied van de CIZ-indicatiestelling (vanaf categorie 4 en hoger) en maakt de unieke combinatie mogelijk van professionele  kennis op het gebied van de zorg met een authentieke bron van spiritualiteit, die daar van oudsher al aanwezig is. Het terrein van Glorieux is op zich al een helende plek.

Het aantal aanmeldingen groeit gestaag. Er lopen diverse procedures voor de CIZ-indicaties.
Bewoners die op dit moment in andere instellingen worden verpleegd en verzorgd, kunnen – als zij een CIZ- indicatie van 4 of hoger hebben – een overstap naar ‘Glorieux’ in Eindhoven maken zonder lange procedure.

Wie graag wil wonen in de antroposofische unit doet er goed aan nu reeds de wens tot verhuizen aan te geven!
Er is nog veel werk aan de winkel, maar reeds in september a.s. wordt de nieuwbouw opgeleverd en zijn de bewoners welkom!

Mocht u interesse hebben, meldt u dan in elk geval aan voor de Nieuwsbrief. Ook kunt u ons Initiatief steunen door in uw netwerk mogelijke bewoners op de hoogte te brengen en/of aan te melden voor eventuele plaatsing in wat een heel mooie plek voor hen kan worden.

Zodra er belangrijke nieuwe informatie beschikbaar is, zullen we u in onze Nieuwsbrief graag bijpraten.
Voor informatie, toelichting en/of steunbetuiging kunt u contact opnemen:
E-mail:henkverboom@hetnet.nl
Mobiel: 0615054471

Met vriendelijke groet,
Hans Verboom

Tot slot wat linken om in de stemming te komen:

Blik op Glorieux:  http://www.glorieuxpark.nl/default.aspx

Uitkomst onderzoek naar goede verpleeghuizen:  https://forum.www.trosradar.nl/viewtopic.php?t=66968

Interessant voor 50plussers: http://www.woongroepzandroos.nl/

Leuke film over de oudere mens in Marigold Hotel India http://www.youtube.com/watch?v=dDY89LYxK0w

Tot slot een binnengekomen link waarop te lezen is wat er gedaan kan worden: http://www.antroposofischverpleegkundige.nl