Ha lieve bloggies!!!
Ik was in de berghut, tussen ruisend gebladerte en zoemende bijen, ontelbare, zoveel dat er zelfs een verdwaalde Bijeneter aan kwam vliegen. Wat een bijzondere vogel is dat! Ik dacht dat hij ontsnapt was uit het paradijs en ging toch maar even bladeren in het vogelboek. Daar kwam ik bij een vergelijkbaar exemplaar en bleek hij bijeneter te heten! Nederlands spreekt soms duidelijke taal.
Verder waren er zoveel vlinders dat je moest uitkijken waar je je voeten zette.
Dat is mijn nieuws…
Verder heb ik van alles gedaan en gedacht en beleefd, hele ongewone dingen en hele gewone, en geen pen heb ik aangeraakt. Internet is er niet, geen tv en geen radio. Vaag hoorde ik iets over Putin en ik kon die man de berg wel op sleuren, regelrecht onze beschimmelde rotskelder in. Toen ben ik die kelder maar te lijf gegaan – alles wat erin stond eruit, de houten kelderkasten in stukken gezaagd voor het vuur, alle beschimmelde lege flessen van de afgelopen zeven jaar schoongespoeld met ons eigen bronwater en van die glanzende groene flessen daar ga ik een raam van maken in onze pieper (soort afdak). Daarna heb ik die kelder geschrobd tot er geen schimmeldraadje meer over was en op advies van twee wijze lezers met kalkverf gewit – en nu is het dus een plaatje, maar ik ben vergeten er een foto van te maken…
Ik zweef nog wat in een andere dimensie en spreek vermoedelijk wartaal – maar de landing is nabij.
Tot gauw meer, dikke liefs allemaal!!!
Menu
18 reacties
Was dit vakantie of een vroege lentegroteschoonmaak… ?
Ha Marleen!
Goede vraag en het antwoord dat oppiept is dat ik mentaalmoe was, niet te verwarren met metaalmoe, maar wel vergelijkbaar. Deze uitleg er even bij voor mijn nieuwste fan die nog niet zeker is of hij wel echt een fan is en mij gisteren liet weten dat in mijn teksten uitleg ontbreekt van wat ik bedoel en dat ze bovendien volstaan met woorden die (nog) niet in het woordenboek staan. Dat klopt, want de taal is ouder dan mijn invallen – waarbij uit dit antwoord blijkt dat de mentaalmoeheid over is – wat wellicht te danken is aan het wapperen van mijn handjes.
Liefs!
Welkom weer terug, Anne! Veel gezelliger als je er bent en we middels blogs en facebook met elkaar kunnen praten! Liefs!
Gezellig jou hier weer te vinden Ellie! Ik ga binnenkort al jouw verhalen lezen, want ik ben erg benieuwd hoe het je verder vergaan is in je nieuwe huis! Liefs!
Vandaag toevallig nog aan je gedacht! 🙂 Leuk dat je weer terug bent en je hebt vast genoten daarginds in jullie mooie gebergte. Tot gauw weer hoop ik! 😉
Dat is zeker toevallig Jannie, en vind ik fijn! Het helpt om de draad terug te vinden en te verbinden met de fris gesponnen draad uit de bergen. Tot gauw meer. 🙂
Ha Anne, je bent weer terug vanuit je paradijs!
Het is maar goed dat je niet alles meegekregen hebt; er was zo veel narigheid, zo veel ellende in de wereld – soms is het beter dat even niet te weten.
Aan de andere kant heeft het beetje nieuws je dan toch een witte kelder opgeleverd! 🙂
De bijeneter, wat een schoonheid, he? Alleen jammer dat hij bijen eet, maar ja … zo’n vogel moet ook eten. Ik had hem graag willen zien!
Rustig acclimatiseren totdat de lucht niet meer zwaar is. Tot gauw!
Ha Marjolein,
Dat je dat weet van die lucht waar ik altijd aan wennen moet… en de bijeneter kent – en al het andere, en dat terwijl we elkaar nog nooit ontmoet hebben; het een wonder van het internet, en de tegenhanger van het wonder van het internetloze. Nu ik erbij stilsta, is het nog wonderlijker dan ik al vond 🙂 Dankjewel voor je inspiratie!
Tot gauw
Ha Anne, ik neem aan dat je ( eindelijk ) weer terug bent. Heb je gemist , niet dat ik je ‘n welverdiende vakantie zo heb gewenst hoor.
Kan me niet voorstellen dat jij ooit wartaal uitspreekt en zelfs dan zou het nog gezellig zijn.
Hoop dat je het naar je zin hebt gehad en dat de berg jouw hoofd weer helemaal leeg gemaakt heeft net zoals jij de beschimmelde kelder.
Liefs en tot snel lezens.
dimph
Ha Dimph,
Dat vind ik toch zo leuk dat jij in mijn taal geen wartaal leest – maar ja, jij leest tussen de regels door.
Liefs en tot lezens 🙂
Ondertussen ontdekte ik dat ik nog weet hoe bij je blog te komen. Ha, jij alle weken niet geschreven en ik sinds vier maanden weer een blog(je) gefabriekt.
Fijn dat je weer onder ons bent al moet je nog even landen. Je bent wel onze mooie zomer misgelopen. Eerst maar even goed wennen en op orde komen. Daarna willen wij, jouw lezerspubliek, natuur lijk al je verhalen horen. Dikke knuffel en groeten aan Man.
Ha Athy!
Wow, je hebt weer een blog geschreven! Ik vond je teksten en mijmeringen op Facebook mooie beschouwingen die ik graag las/lees en ga je blog spoedig opzoeken.
Lieve groet van mij en Man 🙂
Hoi Anne,
Fijn dat je zo genoten hebt. Dankbaar werk hè, iets schoonmaken of opknappen. Ik begon je juist te missen. Jammer dat je er geen foto van hebt. Nou, en laat die verhalen maar weer komen.
Liefs
Ha Kees,
Nou joh, ik ben bezig met mijn fototoestel en ik heb toch een foto gemaakt toen ik de kelder leeg had en eigenlijk voor het eerst de fantastisch mooie gewelf vorm zag – grauw en wel, na het schrobben en witten was ik te moe voor een foto, of dat ik toch steeds meer een mens word die het gaat om de vorm op zich, het oer van de Felsenkeller, en niet al dat gedoe wat ik er dan zelf nog weer mee doe. Nu alleen nog op mijn laptop zien te krijgen en dan op een plek dat jij hem kunt zien… en ja, jij bent ook een mens die opknapt van opknappen 🙂
Liefs!
Een verlof dat overgaat in een werkverlof, ‘t is niet de eerste keer dat je zo iets mee maakt,
Bij ons zeggen ze dan” die heeft geen zittend gat”. ‘t amusement nog.
Haha Edgard, dat zou kunnen kloppen, en wat een treffende uitdrukking hebben jullie ervoor! Misschien dat ik daarom wel ‘moet’ schrijven, dan moet ik wel overschakelen naar dat zittende gat – haha 🙂
Ha hertje, konijntje, poezeloen 🙂
Ha wonderpluisje in het heelal! 🙂