Het is lente en dat ruik je. Ons hele huis stinkt! Een kater met lentekriebels heeft ons huis geannexeerd. Hoe meer ik poets, hoe meer hij piest. Je ziet hem nooit, je ruikt hem steeds.
Vooral als je thuis komt van school.
,,Jij houdt toch zo van katten? Kun je er niet iets op bedenken?”
Dit welgemikte compliment mist zijn uitwerking niet. Ik ga die kater vangen en eigenhandig castreren. Of laten castreren. Door de nieuwe dierenarts. Weet ik gelijk of die zijn vak verstaat. Het wachten is op Kater.
Hij komt als wij bijna slapen. We horen hem met veel kabaal knauwen op de lekkere knabbels van onze eigen poezen. Kees geeft me een zetje.
,,Je kans!”
Kater is één en al instinct. Voor ik de trap af ben, is hij het kattenluik al uit en dat is knapper dan je denkt, want daarvoor moet hij door de tunnel die Kees door de muur heeft geboord. Liever 25 cm door de keiharde muur van de boerderij boren dan een gat zagen in zijn nieuwe deur. Deze tunnel komt uit bij een kattendeurtje dat op vier standen kan. Voor onze katten dat door hadden en door de tunnel gingen. Geen probleem voor Kater. Die heeft voor hetere vuren gestaan. Mijn instinct is nu ook wakker. Ik ga naar buiten alwaar ik het luik op stand 4 zet: kat kan erin, maar niet eruit.
Ik ben amper terug in bed of hij eet al weer van de overheerlijke brokjes.
,,Hup Kattenfluisteraar!”
Kees weet hoe hij mij kan aansturen. Als een poema in pyjama sluip ik naar beneden. Kater hoort het desondanks. Hij heeft oren op steeltjes. Ditmaal geen geklepper van het kattenluik, maar woest gebonk. Kater zit klem in de tunnel. Ik hoef hem er maar uit te trekken en in het kattenmandje te doen. Eitje. Ik sluip naar zijn achterkant. Dat is niet van een lief poesje. Hier trappen de gespierde poten van een wildebeest. Tot overmaat steken er nagels als stiletto’s uit.
Mevrouw de Kattenfluisteraar bezint voor ze eraan begint. Aan de voorkant zitten dezelfde stiletto’s en daarbij tanden als scheermessen. Het gaat erom de kater direct in de juiste houdgreep beet te pakken en in de mand te proppen, een mandje dat iel afsteekt bij de trappende achterpoten.
Net als ik het plan klaar heb, roept Kees iets achter de keukendeur. Dat kon wel eens belangrijk zijn. Ik open die deur om het te kunnen horen boven het rampetampen van Kater. Ik heb de deur amper open of Kater glipt tussen mijn benen door naar binnen.
,,Wat doe je nou?!”
Ongelooflijk hoe dit mijn moed voedt. Helemaal omdat kater nu doodsbang is en als een normale kat in het nauw rare sprongen maakt, kun je nagaan wat Kater ervan maakt. Hij vlucht de trappen op tot in de nok van de boerderij, waar nog geen kier naar buiten te vinden is. Dus daar zit hij gevangen in het pikkedonker. Zijn lichtgevende ogen flitsen achter een omgevallen stoel die nog van de boer geweest is.
Voor Kater moet ik eruit zien als een spook met enorme vangarmen. In doodsnood springt hij de zolder af, drie meter omlaag. Tussen boven en beneden klinkt een gil.
,,Je laat hem alweer ontsnappen!”
In de woonkamer is kater een gordijn in geklommen, hij hangt onder het plafond. Met mijn almaar groeiende heldenmoed schud ik wild aan het gordijn. Rakelings scheren 20 stiletto’s langs mijn wang. De beste stuurman is nu ook beneden en neemt het roer ter hand.
,,Vang hem!”
Kater ligt nu onder de bank en sist. Ik sis terug. Doodsbenauwd en des te gevaarlijker vlucht Kater dwars door gatenplant, palmen en vrouwentongen naar het kattenluik. Als hij klem zit in de muur, ren ik naar buiten om het luik in standje 1 te zetten. SSSSjjjjj, weg is Kater. Terug in de keuken, komt Kees op inspectie.
,,Heb je hem?”
Zo lief, nu Kater weg is, begint hij te fluisteren…
14 reacties
Tjé, wat een heftige kater en heftige activiteiten zo terwijl je eigenlijk slapen wil! Leuk geschreven 🙂
dankjewel voor het compliment Margo – en de kater is zo geschrokken dat hij is weggebleven tot nog toe!
Niet fijn zulke nachtbrakers met stiletto’s ! Je hebt adrenaline genoeg opgebouwd voor de komende nachten 🙂 *met vangnet*
klopt Jannie! ik heb er een spannende droom aan overgehouden, maar verder is het rustig gebleven…
Hij vecht voor z’n leven…..
Vermoeiend Anne……
ja, hl vermoeiend, voor alle betrokkenen Annet 😉
Misschien helpt een kattenluik dat alleen opengaat voor (de halsband van) je eigen kat.
Castreren helpt alleen bij katers die nog geen sex hebben gehad. Voortplanting wordt onmogelijk, maar het driftleven blijft.
daar moet je misschien wel ‘de kat’ voor heten, om dit te weten…. dankjewel!
Deze informatie bekwam ik ooit, luisterend naar de behandeling van enkele castratieverzoeken aan de rechter door (menselijke) serieverkrachters. Die hoopten zonder hun genitaliën niet weer van het rechte pas af te dwalen. (Psycho)deskundologen stelden echter met grote stelligheid dat castratie, met mes of chemicaliën, niet helpt, omdat het probleem tussen de oren zit en bovendien de bijnierschors voor vervangend vocht kan zorgen.
Vasectomie bij de mens komt op hetzelfde neer als castratie met behoud van de ballen. Bij dieren worden die verwijderd zodat eenieder direct kan zien dat het dier “geholpen” is. Jarenlange omgang met deze huisgenoten heeft mij duidelijk gemaakt dat zij wel degelijk weten wat zij missen. Zij hebben, met hulp van vriendinnen, geleerd het ritueel te beheersen en de vriendin daarbij zachtjes in de nek te bijten. Mijn jongste vriend heeft eerst op mijn blote arme geoefend voordat hij zich aan een poes durfde te vergrijpen. Dat was zijn moeder, die hoogst verontwaardigd reageerde maar zich daarna duidelijk afvroeg waarom ze zich niet mishandeld voelde.
Wat een interessante informatie, j. de kat!
Ik dacht altijd dat onze Totem zo hoffelijk was voor Zora….
We lieten hem ‘helpen’ omdat hij telkens verder weg ging, zijn neus en geslacht achterna. Jaren nadien hadden wij Zora. Toen Zora voor het eerst krols werd en Totem uitnodigde, ging hij erop zo vaak ze wilde…
Lukkie, onze volgende kater is op advies van de dierenarts gecastreerd na 9 maanden; hij heeft nooit enige neiging vertoond.
Als de katten krols zijn komen de katers in actie, dan moet je geen kattenluikje open zetten
elk gaatje dat de grootte van en kattenkop heeft is groot genoeg om het hele lijf goor te laten
het seks gedeelte vergeten ze niet,terwijl jij de ganse nacht hem probeert te vangen.
Ha Edgard! dat is heel war!!!
maar dit is wel een heel wilde rode kater hoor, als mijn eigen katten nou nog krols waren…. maar Zora is bijna 19 en Lukkie is een je-weet-wel-kter van ruim 12….
Haha Anne, wat een geweldig verhaal! Je hebt desalniettemin geluk dat die stiletto’s je niet geraakt hebben, daar kun je – naast gewond – ook nog eens behoorlijk ziek van worden!
En wat heerlijk dat jij zo’n beste stuurman hebt 🙂 🙂
Je mag wel zeggen dat het geluk me toelacht, Marjolein – net als jou!!!