De apotheek in Weidenberg heeft tekenkaarten op voorraad, plastic kaartjes formaat bankpas met diverse inkepingen, voor elk formaat teek een eigen hoekje. Kwestie van schuiven en de teek zit klem in de spleet en laat met kop en pootjes los. Geen aceton gebruiken en vooral niet draaien of knijpen, alleen maar schuiven, aldus de apotheker. Laat mij maar schuiven.
Het wachten is op een teek. Die komt uit onverwachte hoek.
Zoals je weet werk ik in ons berghuisje aan mijn volgende roman, Iris Axis Mundi. Daarbij staar ik veel naar het dal waaruit verhalen op dampen. Zie ik ineens de poes van onze bergbuurvrouw in onze oude appelboom. Deze bemoste schoonheid is DE trekpleister van alles wat vliegt: goudvinken, boomklevers, kuifmezen, bonte spechten, koolmezen, pimpelmezen en zelfs een koekkoek. Ik ben dol op poezen, maar niet op onze trekpleister. Ik probeer Lina uit de boom te lokken, maar de boom heeft meer aantrekkingskracht.
Bij gebrek aan prooi lijft Lina mij in en ik haar. Zij geeft mij kopjes en ik aai haar kop en haar nek en haar lijf en haar staart en haar kop en…. voel een bobbel in haar nek: een teek!
Laat het nou lukken Lina mee te lokken naar de tekenkaart naast mijn laptop!
Van pure opwinding vergeet ik Take One: het fotograferen van de teek in de nek. Het eerste dat ik doe is het fototoestel neerleggen…
Ik pak het tekenkaartje, pak Lina, voel teek, doe haar opzij en daar zit hij, een joekel van een teek, zijn lijf vol kattenbloed. Dat vraagt om de grootste spleet, lijkt mij. Nu maar schuiven tot hij erin zit en blijven schuiven…
‘Tsjak!’ Alsof een kurk van de fles gaat, zo luid!
De teek is los, zit vast in het kaartje. Puntgaaf. Boordevol nakomelingen. Zijn pootjes wriemelen.
In de kachel ermee…
Take 2: Teek in de tang
9 reacties
Mooie Lina, prachtige bemoste appelboom, mooie foto’s en een heel interessant kaartje dat jij uit Duitsland hebt meegebracht, al snel kunnen gebruiken en het werkt! Leuk geschreven, Anne!
Dank je Ellie!
De teken plukte ik als rijpe druiven van de goldens…..
Een tekenkaart lijkt me wel wat (om op te tekenen)
:>)
Liefs
Daar tekenen we voor, Annet 😉
Lekker verhaal zo voor het slapen gaan, ik krijg er een beetje de griebels van. Zo mooi geschreven.
Trusten Anne
Goedemorgen Corry!
Ik haaaaat teken!! Vooral als ze zo dik en vol zijn met die kriebelpootjes. Maar wel goed van je dat je de poes verlost hebt van dat akelige gespuis. Handig kaartje, dat zeker….
Ik griezel nog even na……….
Hopelijk hebben ze je niet uit de slaap gehouden, Jannie 😉
Vermakelijk blog Anne. Koelbloedig optreden met de tekenkaart! Lieve groet, marcelle