Auteur & kunstenaar

Griekse droom

Heet van het zweet word ik wakker, niet van nachtmerries over Europa, waar wel van weet ik niet. Kees denkt dat het aan mijn dekbed ligt, maar ik slaap onder een laken.
‘Dan is het je matras.’
Mijn matras is een duur gezondheidsding van natuurrubber, volgens de slaapexpert de ultieme ondersteuning, opdat ik geen bochel krijg, geen rug-nek-schouderklachten, geen reuma, huismijt of allergie.
Over zweet zweeg hij.
‘In het enige palmwoud van Europa, bij Elche, sliep ik heerlijk op een kokosmatras, en daar was het pas heet!’
Kees vraagt niet met wie, hij gaat naar zijn computer.

‘Die dingen hebben ze bij Coco-mat in Amsterdam!’
Hij mag een zere voet hebben, voor een goede nacht heeft hij alles over. Een halfuur later staan we op de Overtoom in Amsterdam te staren door de deur van Coco-mat. Een man ziet ons en opent de deur met een zwierig armgebaar.
‘Kom binnen! Wilt u verse jus d’orange?’
Droom ik? Ben ik toch nog in slaap gevallen?
Cocoman leidt ons naar de bedden.
‘Onze matrassen zijn gevuld met schapenwol, zeegras, kokosvezels en natuurrubber.’
‘Natuurrubber wil ik nooit meer, daar zweet ik op. Ik wil een kokosmatras, net als in Spanje.’

Cocoman laat Kees links liggen, letterlijk.
‘Gaat u eens even liggen!’
Kees doet niet liever met die pijnlijke voet van hem. Je ziet Cocoman denken ‘zo, die ligt’, om vervolgens mij aan te kijken met zwoele zwarte ogen.
‘Wanneer was je daar?’
‘Was u daar ook? Komt u uit Spanje?’
‘Ik ben een Griek!’
Ik hoor zijn trots en denk aan zijn achtergrond, zijn land en familie…
‘Ik maak voor jou een bed waar jij niet in zweet!’
Hij begint er gelijk mee en legt een dikke kokosmatras op de grond.
‘En…. hoe voelt dat?’
‘Beetje hard.’
‘Dat is de basis! Nu een matras van zeegras erop. En… hoe voelt dat?’
‘Krakerig.’
Hij komt nu met een wollen matras, wat warm voelt en sleept almaar meer matrassen aan, gevuld met Griekse materialen uit de natuur. Eindelijk is het bed klaar voor de prinses op de erwt. Wie durft te zeggen dat Grieken laks zijn?
Dit is het! Weg slappe rug, stijve nek, knikkende knieën. Jong als in Elche lig ik onder de zwoele ogen van een Griekse god.

‘Hoe voelt dat?’
Ik zak in een zalig gevoel, maar voor ik het kan onthullen, komt Kees met een ontnuchterende Europese vraag: ‘Wat kost het?’
Mijn Griek sluit de ogen en weet het.
‘Dat is dan 9.750 euro.’
‘Wat? Het was toch nog geen 1000 euro?’
Cocoman laat zich niet uit het veld slaan. Je bent Griek of je bent het niet.
‘Het gaat in het leven niet om geld, het gaat erom wat goed voor u is. Honderd euro voor een slechte matras is honderd euro teveel.’

Op dit heikele moment verschijnt een Griekse adonis ten tonele met verse vijgen en cappuccino met een zuidelijke schuimkop.
‘Ik blijf,’ grijns ik.
Cocoman slaat enthousiast zijn arm om me heen.
‘Ik geef jou drie nachten gratis slapen in Griekenland op een kokosmatras.’
Kees kijkt verbouwereerd. Verleid die Griek zijn vrouw waar hij bij is?
De charmeur pakt een linnen tasje en vult het met een geurkussentje, twee handdoekjes en een fotoboek.
‘Wil je Griekse wijn of olijfolie?’
De keuze wordt bemoeilijkt door de vreemde bewegingen van Kees zijn voet, alsof hij zijn hoeven schraapt en elk moment een trap kan verkopen.
‘Olijfolie.’
Cocoman haalt een flesje.
‘Exclusief voor ons gemaakt door een olijvenman uit de Griekse bergen.’

Mijn hart zwelt op voor Griekenland en de Grieken en Griekse producten; ik ga de Griekse economie steunen, de oplossing voor het hele probleem! Kees voorkomt mijn bestelling door als een hompelman op me af te strompelen, de Griekse god voorbij, om dan geheel tegen zijn gewoonte in een arm om mij heen te slaan. Ik ben van hem!
Cocoman glimlacht en geeft mij de rijkelijk gevulde tas.
‘Cadeau! Leven gaat niet om geld. Leven is een cadeau.’

Een mooie uitsmijter uit Coco-mat, die wij niet bezegelen met een koop.
Buiten spreek ik Kees erop aan. Hij haalt de Griekse regering erbij die ineens ook tien keer zoveel vraagt van Europa. Dat was ik even vergeten in mijn enthousiasme dat nu omslaat in boosheid.
‘Iedereen heeft het alleen nog maar over de Grieken en Europa, maar het is begonnen met Amerikaanse banken die de Griekse boekhouding verdonkeremaand hebben. Goldman Sachs bulkt van het geld en verpest er de hele wereld mee. In deze kwestie is onomstotelijk duidelijk dat zij de schuldigen zijn. Ze moeten berecht worden en een fikse boete betalen. Ik weet het goed gemaakt, als die Goldman voor  iedereen in Europa een kokosmatras koopt, hebben de Grieken werk, slapen wij gezond en Goldman Sachs ook.’
‘Regel het maar.’
Bij deze.

http://griekenland.net/coco-mat/ 

http://www.grieksegids.nl

http://langleveeuropa.nl/2014/09/nu-is-het-bewezen-goldman-sachs-regeert-de-wereld/

Deel dit bericht:

Eva Terra Incognita

Eva Terra Incognita
Te bestellen bij de boekhandel

Sophie - Genius Loci

Sophie - Genius Loci
Te bestellen bij de boekhandel

11 reacties

  1. Goed bezig Anne! En de ergste warmte is (hopelijk) weer voorbij, dan kan je huidige matras weer in de herkansing 🙂 Beterschap ook voor de voet van Kees!

    *en hopelijk komt het goed met Griekenland, ik vind het heel triest allemaal *

  2. Anne, zo ken ik je weer !! Prachtig, je uitwaaiering naar de Grieken via een matras. Weer een sprankelende column!

  3. Ik las net een artikel over Griekenland, waar werd uitgelegd hoe de vroegere regering de Grieken in de watten legde, zowel met postjes als wedden, hoe de Grieken de regering in de maling nemen door overleden mensen niet aan te geven en hen 60 jaar langer en pensioen laten uitbetalen.

    Waar honderden mensen werken? waar helemaal geen werk meer is en duizend ambtnaren werken voor 6000 werkende Grieken env, enzv….

    Waar blijven de gewone Grieken die geen geld of werk hebben, terwijl de heren hun buitenlandse rekeningen spijzen en de simpele man voorhouden dat het zo het beste is.

    1. Dat las ik ook ergens Edgard! Er komt wel hoe langer hoe meer aan het licht… wie weet leidt dat toch tot verlichting…

  4. Het is nacht en ik kan niet slapen. Zie ik links op mijn pc jouw dagboek van een schrijfster staan. Had juist, nog wakker in bed bedacht dat ik je al een tijdje mis. Dus klik ik je blij aan, zie dat je een maandje weg bent en lees dan ook nog over niet kunnen slapen en kokosmatrassen. De cirkel is rond.
    Heerlijk stuk, Anne, ik zag het voor me, jij liggend op een mooi peperduur bedje onder de ogen van een zwoele Griek en die arme Kees met zijn pijnlijke voet… ach gossie. Moest hij dat zoet gevulde tasje ook nog dragen?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *