Het gebeurt in het winkelcentrum van de Huesmolen waar ik van de supermarkt naar de bakker loop. Vanaf de speelgoedwinkel verderop zie ik een onopvallende man komen die opvalt doordat iedereen voor hem uitwijkt. Zijn kleding heeft geen kleur, zijn haar ook niet. Het is de spleet in de mensenzee die hem in het oog doet springen. Wat er zo centrifugaal aan hem is, zie ik pas als hij zich op de juiste afstand van mijn oogsterkte bevindt. Hij komt met flinke pas regelrecht op mij af en als een schaap wil ik gelijk de kudde uitwijken naar de Super of naar de bakker, zonder te weten waarvoor ik zou moeten uitwijken. Bij gebrek aan besluitvaardigheid sta ik aan de grond genageld als hij me een envelop toesteekt. Mijn handen klemmen zich vast aan het anker van mijn schoudertasje formaat envelop.
‘Voor jou!’
Ik steek geen hand uit, maar kijk wel achterom of het antwoord op zijn rug staat. Hij kijkt om alsof hij mijn ogen in zijn rug voelt. Hij wenkt.
‘Voor jou!’
Ik zie nu pas dat hij uit een land komt waar de zon altijd schijnt. Hij lacht zo warm dat ik smelt. Als ik zijn dag goed maak, is mijn dag ook goed. Ik bedank hem en zwaai ten teken dat onze wegen nu weer uit elkaar gaan. Dat ik zijn envelop heb overgenomen wil niet zeggen dat ik hem erbij neem. Je weet soms niet wat de dieper liggende bedoelingen zijn. Daadkrachtig vouw ik de envelop dubbel en berg hem in mijn schoudertasje. Ten afscheid bedank ik hem nog eens en hij lacht zijn lippen tot zijn oorlellen.
‘Is echt voor jou!’
Hij draait zich om, ik draai me om en we gaan elk ons weegs. Ik vergeet de envelop.
Tot NU.
Mijn tasje is zoals ik al meldde een klein tasje waar alleen een portemonnee en een sleutel in passen. Eens in de zoveel tijd puilt het uit van de kassabonnen. Geen idee waarom ik die altijd aanneem, zoiets als met die envelop. Ik haal alles eruit en kom hem tegen. Hij belandt met de bonnen in de prullenbak. Dat voelt niet goed. Ik vis hem eruit. Het is een envelop van de Rabobank.
Toch even erin kijken. Is het een envelop met inhoud…
32 reacties
Wat een verrassing, Anne! Nu zul je altijd blijven denken wat deze man bezield heeft om deze envelop weg te geven… Dat maakt het extra mooi!
dat klopt Mieke! en ik weet ook niet of ik hem herkennen zou, ja, zijn lach die zo straalde en glans gaf aan zijn hele gezicht. ik heb nog nooit zoiets meegemaakt, echt wonderlijk en bijzonder en het tientje zit nu in een rood glazen bakje met zilverachtig dekseltje, ter herinnering aan geschenken die uit de hemel vallen…
Omdat je het aannam komt het je toe Anne. Je vertrouwde hem…
wat een mooie visie Miep! dankjewel
Heel speciaal!
ha Jannie, JA!
Jouw beloning op de openheid en oprechtheid. Een grote schat in een klein gebaar.
mooi gezien en gezegd Marjan, dankjewel x
Wat een prachtig veelzeggend klein gebaar met grootse gevolgen dat voor velen.
Een man, die zomaar weggeeft wat velen van ons het allerdierbaarst is; waarvoor velen letterlijk over lijken gaan.
Een groter gebaar had hij niet kunnen maken.
dat is waar Marije – en hij deed het ongezien – dat is het mooie van hem en jammere van het bijna automatisch terugdeinzen… een groots gebaar waar heel veel in zit
Wat geweldig Anne, en dat je die man mocht ontmoeten met een fantastiche glimlach en de woorden dat het echt voor jou was he ,wat een mooie ervaring,
heel bijzonder Nelleke, zoiets maak je niet vaak mee en hoe langer ik er bij stil sta, samen met jullie, hoe meer het gaat zeggen
‘n kleinigheid in een groots gebaar.
Hij werd gezien door jou, geaccepteerd zoals hij is door jou.
Jij hebt hem ‘ n groots cadeau gegeven.
als dat eens waar was Dimph, want ik zou hem graag iets terug geven, in gesprek komen, maar ik weet niet of ik hem ooit nog zie en of ik hem dan herken – misschien moet je zoiets ook niet willen, is het altijd weer het moment dat iets gebeurt, dat dat het is, dat alles er al inzit, aan weerskanten en kijkt hij net zo terug op onze ontmoeting als wij – en is dat juist het mysterieuze, wonderlijke, dat het gebeurde… dankjewel Dimph
Een mooi voorbeeld van hoe jij alle cadeautjes van mensen in ontvangst neemt. Jou valt op waar anderen aan voorbij gaan en jij geeft mensen een platform die anders nooit gehoord zouden worden. Heerlijk!
ik krijg het er warm van Dick, fijn jou hier tegen te komen, ik zal onze toevallige ontmoeting in de bieb nooit vergeten! warme groet voor jou en de jouwen!
Al had er vijftig cent in gezeten dan had ik het nog bijzonder gevonden. Dan waren mijn vraagtekens, bewondering en blijdschap niet minder geweest. Wat mooi dat je dit mocht meemaken.
ja, dt vind ik ook Peter. al had er een klein muntje ingezeten, of een papiertje met een woord, een wens, wat dan ook – dat deze man wou weggeven wat hij had aan een willekeurige voorbijganger, dat raakt
Bijzonder Anne. Hopelijk ben je er blij mee.fijne dag van metha
ha Metha, ik ben driedubbel blijblijblij!
jij ook een blije dag metha 🙂
Bijzonder…en wat een mooi kunstwerk erbij…
x
x
x
dank je Annette, de roep van de ziel…
pracht ervaring rijker …..wat zijn er toch ook mooie mensen om ons heen….en het zal ook wel aan jou te zien zijn..zekers wel 😉
dag Willem, fijn hè, zulke lieverds! en jij bent er een van 🙂
beste anne,onwijs gaaf verhaal
ik zou die meneer wel eens willen zien
om te kijken hoe jij op zijn netvlies staat
hartelijke groeten joera!
goedemorgen Joera, dank voor je enthousiaste reactie, leuk!
ik zou hem ook graag nog een keer ontmoeten, ik ben zo benieuwd naar wie hij IS!
Allebei blij, het is een mooie wereld
dag Attila! blije groet!
echt nieuwsgierig makend, mooi geschreven en een lot uit de loterij!
mooi gezegd anneke tanneke, dank je!
Aanvulling….en wat maak je toch altijd een mooie dingen! Dit raakt me net als een vorige. liefs!
nog meer dank anneke tanneke, fijn om te ontvangen… dikke liefs voor jou!