Trump en Wilders, hoelahoep, indigo het nieuwe zwart, maakt niet uit wat, roept u maar, waar komt het vandaan en waar gaat het heen. Ik val ermee in slaap en droom dat alles in stof uiteen valt. Met een schok word ik wakker en ineens valt het antwoord als gouden regen uit de lucht, duizend glinsterende stipjes laten het zien: het morfogenetisch veld.
De eerste keer dat ik van dit veld hoor, sterker nog, ermee geconfronteerd word, is in 2012 toen ik net een blog begonnen was. Ik had zes lezers, wat te zien was op een grafiek. Na een week of wat ontdek ik dat Gummbah precies dezelfde onderwerpen behandelt als ik, alleen een paar dagen later. Gummbah is een van de zes! Ik kan niet wachten tot Kees terug is van een CAO vergadering in Utrecht. Hij komt thuis met vierkante ogen van het discussiëren wat er moet gebeuren dat het beter gaat. Kees brandt los met zijn inbreng. Dat het in de wereld niet draait om geld, al is dat meegenomen, maar om begrip, bruggen bouwen en respect.
Ik kan niet wachten met mijn grote nieuws en spring op zijn brug van begrip.
‘Ik heb toch zo iets leuks ontdekt! Gummbah leest mijn Blog!!!’
Kees reageert in de lijn van zijn afgelopen vergadering: ‘Waar leid je dat uit af?’
‘Hij heeft steeds dezelfde cartoons als mijn blogs maar dan later.’
‘Dat zou mooi zijn als Gummbah jou gevonden heeft, en zo snel.’
‘Hoe kan hij anders vijf keer op rij mijn thema tot cartoon maken?’
‘Dat is gewoon het morfogenetisch veld.’
Hij met zijn gewoon. Weg is mijn ontdekking. Ik ben er sneu van. Kees ziet dat en haalt er versterking bij. Rupert Sheldrake. Een bioloog. Op dat moment heb ik geen behoefte aan doelgericht instinctief gedrag zoals spinnen die spinnenwebben maken en de vogeltrek, verschijnselen die volgens Sheldrake niet verklaard kunnen worden door DNA en eiwitsynthese alleen. Sheldrake is een van de eerste wetenschappers die denkt dat informatie wordt overgebracht door morfische resonantie. Dit zou ook verklaren dat een cryptogram dat ’s ochtends in de krant staat, ’s avonds makkelijker op te lossen is. De hele dag hebben allerlei mensen zich het hoofd gebroken over de raadselachtige formuleringen. De zo verworven informatie is opgeslagen in het alomvattende morfogenetische veld. Iemand die ’s avonds de puzzel pakt, put informatie uit het veld en lost de puzzel sneller op. Sheldrake is ook van die mezen die van elkaar overnemen dat ze de dop van de melkfles kunnen doorprikken met hun snavel en dan melk hebben.
Ik ga ervoor dat Gummbah mijn blog gevonden heeft uit nieuwsgierigheid en interesse. Dus haal ik er een andere verklaring bij. Vanuit de ethologie. Diergedrag. Dat heb ik van mijn vader, die keek altijd naar het aangeboren gedrag. In het geval van mezen zou hij zeggen dat mezen vogeltjes zijn met verkennend instinct en gedrag, zoiets als ik veronderstel bij Gummbah. Deze ingeboren kwaliteit zorgt ervoor dat mezen een mogelijke voedselbron niet snel over het hoofd zien. Mezen pikken met hun snavel noten en zaden kapot om bij het voedsel te komen. Vanuit dit gezichtspunt gezien pikken mezen in melkdoppen dankzij hun aangeboren nieuwsgierigheid en aanpassingsvermogen en niet door het morfogenetische veld van Rupert Sheldrake.
Volgens mij heb ik het pleidooi hiermee in mijn zak en kan ik me erop beroemen de inspiratiebron van Gummbah te zijn.
Kees sluit een moment zijn vierkante ogen.
‘Neem termieten.’
‘Huh???”
‘Onderzoeken hebben aangetoond dat termieten schade aan hun termietenheuvels razendsnel kunnen herstellen door aan twee kanten van het ontstane letsel tegelijk te gaan werken en precies in het midden samen te komen, terwijl ze stekeblind zijn. Dat is alleen te verklaren door morfogenetische resonantie.’
Ik voel aankomen waar hij heen wil. Dat Gummbah mij niet leest maar dat we van twee kanten hetzelfde letsel in de maatschappij benaderen door dat alom tegenwoordige morfogenetische veld. Daar komt hij niet mee.
‘In elke groep kun je die resonantie waarnemen, voetbalstadia zijn een flagrant voorbeeld: het enthousiasme, de paniek, net zoals lachsalvo’s in een theaterzaal. Reclame maakt daar gebruik van en types als Wilders ook, die zaaien haat en angst in het veld. In het onderwijs kun je positief gebruik maken van dit resonantie veld. Als een kind de les stoort, kun je dat ene kind aanspreken maar dat escaleert vaak, want dan resoneert de verkeerde snaar. Wat je aandacht geeft, groeit. Het werkt beter de hele groep in positieve resonantie te brengen met een goeie grap bijvoorbeeld, en als je die niet hebt dan zing je samen een lied.’
26 reacties
Interessant en spannend ook; . ik ga nu, na het lezen van jouw tekst, even in meditatie om al deze zienswijzen goed tot mij door te laten dringen en ze dan op mijn wereld toe te passen.
Wat bijzonder dat je dat doet, Marije! Blij mee 🙂
Anne ik heb nooit van dit moeilijk woord veld gehoord. Vond jouw theorie en de nuchtere Kees interessant om te lezen.
Je laatste alinea ben ik het helemaal mee eens.
Kennelijk ben ik er nogal goed in om, in geval van…..met een humoristische opmerking de neuzen weer aanspreekbaar te maken.
Zo ‘ n opmerking komt opwellen van binnenuit wie weet aangestuurd door het moeilijk woordveld. Zou Kees dit beamen denk je 🙂
Xxxxx
Ja, het is een moeilijk woord, als beeld is het voor mij toegankelijker, een wolk die gevuld wordt met gedachten, zoals de ballonnetjes boven de sprekende hoofden in strips – wat Marije zegt is heel stimulerend, dat je er zelf bewust iets mee kunt doen, wat jij vanzelf al doet – inspirerend!
Als Kees vanavond thuis komt, zal ik eens vragen hoe het volgens hem zit met opwellingen en morfogenetische velden; je gaat het nog horen!
Dat is de vraag. Het is in ieder geval een positieve bijdrage aan dit morfogenetisch veld.
Weer genoten van je blog! Leuke en toepasselijke afbeelding erbij Anne…. hart met pijlen van energie om Liefde uit te laten stralen, groter te maken …..morfogenetisch……is dan toch “gewoon”; op elkaar afgestemd zijn of zich op elkaar afstemmen. Ik was altijd op zoek naar het raakvlak van materie en geest. Voila! En het sluit helemaal aan op de principes van The Course……..
Ik krijg er kippenvel van, Bertie ~ door wat jij zegt en Dimph en Marije dringt het almaar dieper door.
Wat leuk om dat woord weer ‘s te lezen: The Course…(Of Miracles bedoel je toch?) Maar weer ‘s het boek inkijken… dank voor de tip. De dag begint goed!
🙂 Ha Miep 🙂 ~ ja, leuk 🙂
Ooit was ik naar Jong Ajax tegen FC Twente, in de Arena. Het hele stadion heeft heeft in de blessuretijd voor Jong Ajax gescoord. We duwden echt met z’n allen die bal erin. Helaas was Kees er die keer niet bij. Je had het vast in deze blog opgenomen: ‘Kees vertelt, met de grond stevig onder zijn voeten, dat die keer bij Jong Ajax etc etc etc’
en het wonderlijke daar bovenop is, dat ik je binnen zie komen hier op mijn blog ~ ik zal Kees deze ervaring vanavond vertellen! ik krijg het nog druk met het overbrengen van alle reacties 🙂
Dag lieve Klaske,
Bij deze gebeurtenis was ik wel aanwezig. Twee bekerwedstrijden achter elkaar. Hoe denk je anders dat het veld zo sterk kon zijn, zodat die ultieme goal gevallen is!
nog wat, Klaske: wat een prachtig staaltje overigens 🙂
Mooie tekst om over na te denken, Anne. Meteen zijn er voor mij weer wat dingen duidelijker. Morfogenetisch veld is om ons heen, als we er maar oog (of oor) voor hebben…
en we vormen het zelf mee, Ellie, met onze gedachten…
Ja natuurlijk, Anne..gelukkig benoem jij het nog eens zo, maar oren en ogen pikken op en gedachten zijn dan al aan het werk..voilà…kan het niet anders uitleggen hoe ik het zie en voel en vorm…
je zegt het schilderachtig prachtig Ellie
Voor mij een nieuw begrip dat Morfogenetisch veld, maar het beeld zegt me zeker iets en ik ga er graag in de positieve zin in mee….
fijn Jannie!
Interessant, mooi, geestig…alles!
joepie! je maakt me blij Annette 🙂
dank voor je mooie reactie, Wicky
Ontnuchterend en wonderlijk tegelijk. Dit zou dus verklaren waarop ik de thema’s waar ik over schrijf ook bij andere bloggers tegenkom.
het zou zomaar kunnen, Anne, dat het in de lucht hangt en of het bij je terecht komt, hangt vast samen met je afstemming 🙂
leuk dat je mijn blog gevonden hebt, ik heb het jouwe ook gevonden, kwestie van resonantie?
Ik bedoel te zeggen ‘waarom’…
Spannend en om over na te denken. Ik geloof niet dat ik een splintertje morfogenetisch iets in mij heb.
Maar bedenk ik mij nu; ik heb soms wel ineens een gedachte of aandacht voor iets dat verder in de dag zomaar in de openbaarheid verschijnt. En dan denk ik: hoe kan dat nou, dat dacht ik vanmorgen en zie nou…… Zou Kees dat morfogenetische dinges vinden?