Vandaag een gastblog van Toon Roumen, mijn jeugdige (21) schrijfvriend uit Sittard. Hij vindt dat het niet langer kan, die stilte op mijn blog, het gapende gat. Dat heb je met aanstormende, ongebreidelde schrijftalenten, die gooien alles eruit en nemen geen blad voor de mond. Boordevol ambitie schrijven ze alles op wat ze meemaken, neem Jan Cremer en Jan Wolkers, maar onder dat stoere imago schuilen geheimen die Toon toont. Een introductie heeft hij niet nodig, daar zorgt hij zelf wel voor. Hier is Toon.
Goeiedag, ik ben Toon, een beginnend schrijver uit Sittard – néé, niet vernoemd naar de andere Sittardse Toon – en om uit te groeien tot een fantastisch schrijver tik ik elke dag het eelt van mijn vingers. Ik oefen me wezenloos en er is gelukkig niets wat ik liever doe. Naast mijn schrijfwerkzaamheden, die ik nu alleen nog als hobby vervul, volg ik de lerarenopleiding Nederlands al drie jaar met bergen plezier. Ik heb een vriendin (die ik overigens regelmatig, niet altijd geheel naar haar zin, laat opdraven in de columns op mijn eigen website) met wie ik samen met twee katten samenwoon.
Zo. Dan weet u dat ook weer. Doe er uw voordeel mee.
Eens in de zoveel tijd vinden mijn vriendin en ik bij het opstaan een dode of nog creperende muis voor onze slaapkamerdeur. Ernaast zit een van onze twee katten ons dan trots aan te koekeloeren.
‘Kijk eens aan,’ lijken ze dan te willen zeggen. ‘Voor jou. Koop er maar iets lekkers van.’
We hebben thuis vanwege een muisallergie (lees: een enorme muizenangs… ach, laat ook maar) mijnerzijds de afspraak dat Lisa de kleine knaagdieren opruimt terwijl ik toekijk, al dan niet staande op de tafel om het overzicht van boven goed te kunnen bewaren (je zal net zien dat er ergens nóg een muis rond trippelt). De afgelopen jaren is het van de grond schrapen van muizenoverblijfselen of achter een nog (enigszins) levende muis aan rennen met een plastic bakje een vaste routine geworden die Lisa, al zeg ik het zelf, met verve vervult.
Vorige week maandagnacht schreeuwden lantaarnpalen in mijn stoute dromen dat ik wakker moest worden, ‘en wel een beetje snel verdomme.’ Toen ik mijn ogen opende, zag ik de lantaarnpalen de vorm aannemen van een redelijk panikerende vriendin. ‘Konijn,’ hoorde ik haar hijgen. Toen ik slaapdronken dacht: het zal wel, ik ga plassen en verder lantaarnpalen, trof ik in de badkamer op de wc een van de poezenbeesten aan, met een onthoofd konijn in zijn bek. Het kopje lag in de douche leeg te bloeden. ‘LISA!’ riep ik. ‘KONIJN!’ Ik hoorde haar iets over het opruimen van kleine knaagdieren mompelen vanuit de woonkamer.
Nu, een week later, ben ik nog niet half over de schrik heen. Ik zie Stampertje nog shaken in de mond van de kat. En dat hoofd. In de douche. Douche. Bah. We hebben ge-steen-papier-schaard over wie het konijn op zou ruimen. Lisa verloor gelukkig, maar ik moest het bloed uitspoelen. Ik ben drie kwartier bezig geweest met het uitwissen van dat konijnenlevensvocht en heb daarna twee dagen niet durven douchen.
Ik verlang hevig naar de volgende muis die ófwel gestorven is ófwel stervende is ófwel van angst het hele huis onder schijt: vergeleken met doodlekkende konijnen een heus Utopia.
Voor meer Toon: www.toonroumen.nl
www.facebook.com/toonschrijft
33 reacties
Fijn met een stoere vriendin, hoe was haar gezichtsuitdrukking toen ze ‘Konijn’ hijgde .
En wie maakte dat kunstwerk erboven? Mooi!
Het kunstwerk lijkt een echte Vellinga.
Dat heb je goed gezien Adriaan! Leuk is dat XXX
Dat is van mij, Attila, dank voor je compliment: als je met je muis over de illustratie gaat, zie je naam en titel 🙂 Mijn webmaster heeft tal van zulke gadgets in mijn website gestopt, maar ik heb ze zelf ook nog amper ontdekt – zoals de streepjescode hierboven, als je daar op drukt… en helemaal onderaan…. en het hartje waarop je kunt drukken en nog veel meer…
Gefeliciteerd met dat schilderij. “Tappen” op de foto met mijn mobiel werkte ook, bedankt
‘tappen’ ~ weer wat geleerd X fijne dag Attila
goeie vraag Attila!
Brrrrrr. Ik ben ook panisch voor muizen, een zielig dood konijn is wel heel erg. Ze zeggen wel eens dat katten jagen doordat ze iets missen in hun voedsel.
Zou dat zo zijn, Lieve? Dan mist mijn kat bijzonder veel in zijn voedsel, zucht…
Nee joh! Eerst waren er muizen en vogeltjes een paar duizend jaar lang en toen pas KitteKat
dat is waar ook, Attila, ik zat me toch echt af te vragen of die brokjes die Lukkie eet zo onvolwaardig zijn 🙂
Die poezen maken het wel heel bont. Leuk verhaal , graag gelezen!
Fijne reactie voor Toon, Marije
Hoe leuk geschreven, dank Toon!
En dank Anne dat jij ons de kans geeft Toon en zijn werk te leren kennen!
Leuk voor Toon, Ellie; ik zal hem even melden dat hij de reacties hier nog even moet bekijken, super leuk en dank van mij
Toon heeft groot gelijk dat dit plekje wel erg leeg blijft.
Met plezier en herkenning heb ik zijn muizenavontuur gelezen en ben blij dat ik niet de enige muizenangsthaas ben.
Het konijn vind ik heel erg zielig…..daarom ben ik ook meer van de honden…..meneer jansen of tewel Max houdt van zwemmen en eten maar vangt geen andere beesten de lieverd
ik kan me voorstellen dat dat een reden kan zijn om van honden te houden, Dimph, ik houd ook van honden, eigenlijk van alle dieren, desalniettemin ben ik blij dat Lukkie alle acht ratten die het kippenhok bewoonden gedood heeft, met welgeteld één fatale nekbeet… hij lust ze niet en laat ze liggen waar hij ze vangt. Muizen vangt hij en eet hij; vindt hij echt een delicatesse en heeft hij liever dan brokjes – blikvoer eet hij niet, gevogelte niet, lever, hart of wat dan ook niet…. en als zijn bediende vind ik dat best wel bijzonder 🙂
Leuke stand-in Anne, geschreven als een stand-up
o wat leuk gezegd Harie!
Dank voor alle leuke reacties!
Genoten van het verhaal en ik kon me er heel goed in vinden, want Ik ben ook al geen held met het kruipende spul wat onze katten mee kunnen nemen en schakel Tineke dan ook heel snel in om het op te ruimen. Tom komt er wel met zijn schrijftalent.
dank voor je verhaal Joshua, en ook dat je Toon voor ogen hebt!
Als pizzabezorgers brengen mijn poezen af & toe ook een gevangen muisje aan! Ze zien het als wederdienst voor ‘casa y comida’! Recent vond ik een gesneuveld blauw parkietje in m’n tuin. Heb het niet aangedurfd om aan buurvrouw te vragen of ze een vogeltje miste in haar volière! Héél af & toe vind ik in m’n tuin gevederd stoffelijk overschot van een merel of bosduif! Maxime, toch al ‘n jaar of 5 m’n huispoes, voedt momenteel een grijs tijgerkitten op. Hoewel ik een ruime kartonnen doos had geprepareerd als ‘verloskamer’, is ze stiekem gaan bevallen op een ouwe zeemvel in de berging: ééntje was doodgeboren en een 2de kitten stierf na 3 dagen! Maxime slaagt erin om haar kitten regelmatig te ‘ontvoeren’; ze zoekt beschutte plekjes in m’n tuin, in de keuken, in mijn master-bedroom! Per, m’n wit-ros mirakelkatertje kruipt nu weer op m’n schoot; Hij werd gisteren 3 jaar & dat hebben we in stilte gevierd met een lekker etentje! Je mag wat over hebben voor zo’n privé-therapeut! En bij deze zijn alle muizen, vliegen, muggen, spinnen hier in de buurt gewaarschuwd! Mijn poezen zijn alert!
wat een mooi verhaal, Mark, met alles erop en eraan, de blijdschap en de droefenis.. ik zie het voor me en voel het mee; dat is het leuke van een gastschrijver, die genereert nieuwe verhalen bij de lezers, merciekes!
Dat is een leuk (en herkenbaar) stukje van Toon!
Wij vinden weliswaar de muizen niet prettig, maar we maken van de nood een deugd: we maken een foto en zetten die op Waarneming.nl onder de kop “Wat vangt de kat”.
Toen Muis echter met een rat thuiskwam, was ik blij dat ik dat niet meegekregen heb en begreep ik volledig dat Jos, hier de opruimer, er geen foto van had gemaakt.
Poes Kleinie vangt tot mijn grote schrik kikkers en daar ben ik dan weer panisch voor. Die komen echt niet op Waarneming.nl terecht; Jos doet alle moeite ze zo snel mogelijk ver weg van mij te brengen!!
Kikkers? Gelukkig vindt Lukkie die kwakers ver beneden zijn waardigheid. Hij vangt muizen en ratten, en jawel, daar heb ik een foto van gemaakt en opgestuurd naar waarneming.nl – overigens nooit iets van gehoord 🙂 dank voor je uitvoerige verhaal!
Mooi geschreven! Gelukkig hebben wij geen katten, ik weet niet wie er in ons geval de ‘klos’ zou zijn…
Ja, leuk geschreven hè Luc, dank voor je reactie
Toon een leuk blog,
met humor geschreven en enige huivering vanwege het geknirspel bij de deur,dat was natuurlijk die muis”waardoor ik de dekenkist laat voor wat ie was”. Het Muizenhuis zo dopen wij nu de dekenkist,Anne heb ik ook ontmoet daar heb je een toppertje aan,haar schrijverstijl is geweldig”Anne leuk gedaan om Toon de kans te geven. Door het ziek zijn is Toon vertrokken zal je het vergeven”zo ben ik niet van nature”, Anne altijd leuk om bij jou te lezen,zo puur en liefdevol. ????????????
Toon ga zo door !!….
Hoi Thea! Wat geweldig dat het je gelukt is een reactie te schrijven met die hand van je! En verder heb je me aan het blozen hoor, dankjewel XXX
Anne effe uit proberen ,etc.
mijn linkerhand wil niet meer zoveel doen,ik heb daar TFCC en genoeg gehad de laatste tijd,elke tik doet zeer,met brace is het te doen. Lees jou blog wel,geniet er altijd van !!…
Leuk van Toon, schrijft mooi en met humor dus Toon zet ‘m op !!…
O Thea, daar ben je nog een keer – ik zie je voor me en denk aan jou, dikke liefs XXX