Het fijne van een Blog is, dat je recht uit je hart kunt schrijven, in een voortgaande beweging, zonder je te bekommeren om constructie, rode draad, karakters en gebeurtenissen. Dat is met een boek anders. Ik ben in de slotfase van mijn tweede boek, waar alle touwtjes samenkomen, en de ontknoping plaatsvindt. Als het niet klopt, moet het hele boek op de schop. Een schilderij is geen boek, maar het gaat hetzelfde. Je bouwt laag over laag tot het klaar is.
Ter illustratie vijf beelden van een schilderij dat nog niet klaar is.
De onderliggende lagen blijven op de een of andere manier meespelen.
Dat is met een boek net zo.
Het lastige met een boek is dat je op bladzijde 210, waar ik nu ongeveer ben, niet mag vergeten wat allemaal is opgebouwd – waar je als schrijver jaren over kunt doen, leest de lezer in een week.
