Wat ik met boeken had, had Rhae met kleren. We werden allebei zonder diploma aangenomen op hetzelfde deftige kantoor in Wageningen. Eerst hadden ze een documentaliste nodig en dat werd ik. Als een jonge hond was ik wekenlang op zolder met een boekenberg aan het stoeien.
Op een dag stond zij beneden aan de trap. Fier als een amazone. Gehuld in paarse cape en lila doorknoopjurk. Excentriek en geheimzinnig. Zij werd de nieuwe receptioniste en zat vrouwelijk en vriendelijk achter de balie en ik gleed als een kwajongen van de trapleuning. We werden hartsvriendinnen.
Zij woonde in een schuur naast een appelboomgaard, precies zoals ik het ook wou. Een oliekachel, een tafel en een zelfontworpen bedbank. Achter een schot was het studeerkamertje van haar interessante man. Al gauw was ik kind aan huis. We draaiden psychedelische muziek met het ludieke volkje dat rond de schuur in kippenboeten woonde.
Ik viel op die ene met zijn maffe humor. Zij zag in alle jongens het talent, dwars door de puistenkoppen, vette haren en o-benen.
Ze trakteerde altijd op verrukkelijke bruine boterhammen met pindakaas. Als we de plakkerige borden wegbrachten, riep ze:
,,Stapel maar op! Doodzonde om zo’n sfeertje weg te spoelen met de afwas.”
De stapels reikten tot het plafond in haar knalgele keukentje.
Ze gaf mij haar lila jurk.
,,Ik heb hem niet meer nodig.”
Ik voelde me voor het eerst vrouw. Ze keek me aan met haar fascinerende reebruine ogen en glimlachte breed en tevreden.
Toen ik mijn eerste bikini wilde, ging zij natuurlijk mee. Ze koerste regelrecht naar de badpakrekken en weerde een opdringerige verkoopster met zelfbewuste blik af. Resoluut greep ze een afschuwelijk badpak met cups en baleinen.
,,Doe eens aan.”
Ik durfde zo het pashok niet uit, dus kwam Rhae er in.
Ze zei niet: ,,Je hebt een figuur als een emmer.” Nee.
Ze lachte. ,,Wat een gruwelijk badpak! Wacht maar even!”
Ze kwam terug met een chocoladebruine satijnen bikini. Hij zat als gegoten op alle knelpunten.
We waren allebei verslaafd aan buiten, aan weer en wind, aan bomen en aan dieren. Uren liepen we in de regen met Tisco, haar dalmatiër en zochten we Johanna, een Belgische knol op in de wei. Druipend en stralend kwamen we dan terug.
Ik dacht dat Rhae en ik tot onze dood onafscheidelijk waren, maar er gebeurde van alles en we raakten elkaar kwijt.
Plots verschijnt ze in mijn dromen. Ze wuift tussen de appelbomen.
,,Anne.”
Huilend word ik wakker. Ik mis haar.
Ik vind haar.
Op internet.
Ze woonde in de Bijlmer en had er een kledingwinkeltje, No Budget. Wie geen geld had, gaf ze alles cadeau. Ze wandelde ‘s ochtends in de regen met haar nieuwe hond Gida, regelrecht in de armen van een moordenaar. Hij heeft haar schedel ingeslagen en haar doodgestoken. Om helemaal niets vermoordde hij Rhae, mijn vriendin, rasecht en rank als een ree.
~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~
NB: een lezer attendeerde mij op een artikel met filmpje over Rhae van 16 augustus jl., ik zag het met tranen in mijn hart:
https://www.rtvnh.nl/nieuws/190822/geliefde-rhea-ann-bruut-vermoord-in-de-bijlmer-dader-nog-steeds-niet-ontmaskerd
Vandaag attendeert een andere lezer me op een uitzending van Hart van Nederland van 1 oktober jl., Rhae leeft voort in vele harten:
http://www.hartvannederland.nl/top-nieuws/2016/oude-moord-nog-steeds-niet-opgelost/
Mede door de serie blogs over mijn vriendin is er hernieuwde interesse in haar coldcase:
https://www.coldcasezaken.nl/rhea-ann-mattice
Als je meer wilt lezen over Rhae ga dan naar search rechtsboven en type:
seks – voorspel (1)
19 reacties
O wat moet dat’n afschuwelijke ontdekking voor je zijn geweest.
Zo’n bruut einde van’n intens mooi mens
O wat vreselijk!
Schrik er zo van want zo gaat het soms in dit aardse…..zo indringend….gat!….dikke keel….
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Haar leven had zich weinig gewijzigd haar droom stond als en huis. Alleen het einde van haar leven was een finale zoals alleen zij zou kunnen bedenken. Maar wat haar overkwam was te vroeg in haar leven haar werk was echt nog niet af.
Je vindt Rhae op internet, maar wat een akelige vondst. Haar leven heeft zij waarschijnlijk wel geleefd zoals zij dat wilde, dat is een troost, maar het was niet af. Op deze manier sterven is verschrikkelijk….wat zul jij verdrietig zijn, Anne. Ik denk aan je X
nou hoor, dit is niet leuk….. ik leen een punt van je doekje…..ja ik laat een traantje rollen
Wat een tragisch einde. En dat de vermoedelijke dader door gebrek aan technisch bewijsmateriaal weer op vrij voeten kwam, maakt deze gruweldaad nog tragischer. Ik was opgelucht om te lezen dat hij niet lang daarna een natuurlijke dood is gestorven.
Een bijzondere en mooie vrouw.
Niet te bevatten Anne, wat is dit erg zeg! Gelukkig kan de vermoedelijke (en eigenlijk lijkt me dit echt de dader) nooit meer iemand kwaad doen, maar dat is een schrale troost.
Jij bent een lieve vriendin kwijt, kinderen hun moeder en heel veel mensen die om haar gegeven hebben en dit nog steeds doen. Alweer tien jaar een afschuwelijk feit……
Te erg! Sterkte om dit alles een plaatsje te geven Anne!
Ik volg je op de voet in deze serie , de commune die mensen en die gele keuken,:-) heerlijk en ik ken het zo goed uit eigen ervaring :-). Maar ik wil terug naar die onschuldige tijd en eigenlijk niets weten van moordenaars , ik moet oppassen niet bitter te worden. Bedankt voor dit fantastische verhaal…
Was je niet over haar gaan dromen, dan had je dit niet geweten. Dromen die je een weg wijzen en een geest die de kracht van jouw droom zoekt.
Wat een verdrietig einde, Anne. Ik hoop dat ze nog eens in je droom mag verschijnen, nu als troost. Dat hebben jullie beiden wel verdiend.
Tranen
Dat zoiets een leuke dame moet overkomen. Echt heel erg!
wow. wat een geweldig stuk….
ja ik kende rhea ook uit amsterdam ik was zo een joggie met die puisten en ja als ik haar niet gekend had,dan was ik nooit en echt nooit de weg ingeslagen die ben gegaan…
ik denk vaak aan haar en woorden schieten te kort wat haar is overkomen….
hoi Iggy, wat bijzonder dat je dit verhaal hebt gevonden – het is onderdeel van een serie van wel 20 verhalen waar Rhee in voorkomt – je vindt ze als je scrollt naar links, naar nr 1 en dan door tot het eind waar het droeve nieuws komt…
ik ben wel benieuwd naar jouw verhaal over haar, de weg die je bent ingeslagen…
warme groet van Anne
Hoi Anne,ik heb Rhe leren kenne door haar vriend in die tijd rond 1987.
haar vriend in die tijd werkte op karspel een huis voor jongeren die niet thuis konden wonen.
Ze woonden zelf daar ook in een flat in Duivendrecht.
lang verhaal kort we moesten van dat terein af en er was geen plek voor de groep waar ik in zat en toen hebbe we de boel bezet.
Er is daar nog een documentaire van ook.enniewee na al dat heb ik een tijdje bij hun in huis gezeten en Rhea was de gene die tegen mij zei dat ik voor al door moest gaan met mijn tekenen en schilderen.
En heb haar ook veel geholpen in begin jaren 90 met dat tweede hands kleding zaak die ze runde in de bijlmer.
Ik heb hier nog posters liggen van opening die we toen gezeefdrukt hadden.
Waren te gekke jaren…
Ik ben haar uit het oog verloren(niet uit het hart) om dat ik in 1994 uit Nederland ben vertrokken.
Ik denk best vaak aan de nachten van volle maan die gevuld waren met muziek en wijn.
Ik zal zeker de andere stukken lezen op de side voor nu peace.
Hoi Iggy, dankjewel voor je verhaal, ik zie het helemaal voor me en ben er toch zo blij mee!
Ik was Rhea ook uit het oog verloren door veel verhuizingen, maar ze zit nog altijd in mijn hart net als bij jou, heel bijzonder. Ze was een van de beste vriendinnen die ik ooit had…
Die documentaire zou ik graag zien, misschien kan ik hem ergens vinden.
Ik ben benieuwd of je echt bent doorgegaan met schilderen en tekenen, ik denk het haast wel ~ en die zeefdrukken voor het winkeltje van Rhea heb jij waarschijnlijk ook de hand in gehad.
Fijn dat je gereageerd hebt. Lieve groet en peace X
Hee Anna,ja ik schilder nog steeds en teken ook nog steeds dat zal altijd zo zijn :-)En ja die poster had ik ook gemaakt stelde niet veel voor maar het was leuk echt om dat te doen toen…
Verder heb ik op youtube wat videos van die docu staan hier een link
https://www.youtube.com/c/iggycomix/videos
helaas is Rhea niet in die docu wel haar toendertijd vriend ( Jack) en een piep jong ik de gek..
Peace
ik ben al aan het kijken Iggy en gelijk een fan van je! X
hahahaha leuk ik heb een fan
altijd leuk mensen die het tof vinden wat ik afen toe maak
groeten en peace
love & peace & happiness voor jou Iggy