zeven kleine koetjes zaten op het nest
papa en mama zwommen af en aan
ze hadden het wel best
toen kwam de zwarte kraai
gaf een zo’n jong een oplawaai
toen waren er nog zes
zes kleine koetjes dreven in de sloot
daar dook de grote witte meeuw
die beet er eentje dood
toen waren er nog vijf
vijf kleine koetjes zwommen in het sop
daar wacht de grote reiger
die slokte eentje op
toen waren er nog vier
vier kleine koetjes dreven lekker rond
daar kwam de dikke snoek
die nam er eentje in zijn grote mond
toen waren er nog drie
drie kleine koetjes zwommen in de sloot
twee gingen achter papa aan
en zijn nu allebei dood
toen was er nog maar een
die zit nu op het nest
surviver and the fittest
heeft het opperbest
als je op de foto klikt, wordt hij groot en zie je meer
6 reacties
Over koetjes en kalfjes gesproken, ik wist niet dat meeuwen ook koetjes opeten. ‘Survival of the fittest’. Het is niet het sterkste individu, maar die het meest kan aanpassen aan de veranderde omstandigheden. Toch? Pakt een snoek de zwakste, of gewoon degene waar hij het makkelijkst bij kan? Veel vragen voor een zondagmorgen.
Dat is nu koetkekoet vertrouwen op een goede afloop, die koeten, ik hou van ze!
Voor zover ik in tien jaar koetjes kijken heb kunnen waarnemen, is ‘fittest’ niet de fitste, maar het koetje dat op de een of andere manier het best bescherming weet te vinden. De twee die met hun vader meegingen, waren ondernemender en sterker misschien dan het koetje dat bij moeder en het nest bleef – ze konden papa niet bijhouden, verdwaalden om een bocht? Ik heb het niet gezien. Ik heb vorig jaar gezien hoe de reiger het traagste koetje pakte, het bleef een hele tijd als bobbel in zijn lange hals. De snoek pakt de achtertste, het verst van de ouders vandaan, die achterste is vaak, niet altijd! de traagste en kleinste, (soms de zelfstandigste, duikt al zelf naar algen) – heb ik meermaals gezien. Dus het is niet zo dat de ‘sterkste’ overleeft. Wat is sterk? Een boeiend thema.
Mijn poes Zora was de zwakste uit het eerste nest van Pippi, en de enige overlevende. Haar ondernemendste broer, Boris, een rode kater liep weg en kwam nooit terug bij zijn nieuwe baasje, Jonas, haar oudste broer, die de sterkste zou zijn volgens de dierenarts, de sterkste wordt het eerst geboren, overleed vorig jaar van ouderdom, Zora is al drie keer op de rand van de dood geweest, maar heeft altijd een kalm en beschermd leven gezocht, dus binnen blijven, kieskeurig met eten, veel slapen, op schoot…. zij veert telkens weer op en is er nog. Een lang verhaal op de zondagmorgen en er is nog veeeeeeel meer!
Dank je wel voor de uitleg Anne. Ken je het verhaal van een korreltje graan op het eerste vlak van een dambord? Twee op het tweede vakje enzovoorts. Exponentiële groei. Als alle koetjes, ganzen, eenden en zwanen zouden blijven leven was er geen plaats voor ons meer in Nederland. Bij de koetjes helpen de jongen ook bij het grootbrengen van de tweede leg, in dit geval, of in de meeste gevallen wordt zo het grootbrengen van de tweede leg beperkt door het ontbreken van genoeg broertjes en zusjes. Ik zag pas een meerkoet over straat rennen met lichtblauwe poten, daar hadden we het pas over. En ik heb nog nooit gele poten gezien.
en toch komen bij mij de waterlanders als ik die twee koetjes “laatste reis”foto zie!
hopelijk gaat Floortje nog vele reizen tegemoet.
Minke, ik wordt daar ook niet vrolijk van, geeft me een heel sneu gevoel dat ze allemaal maar zo kort mochten leven.