Ik weet niet of jullie het gemerkt hebben, maar de zon staat al drie dagen stil. Daar word je stil van als je erbij stilstaat. Dat was vroeger helemaal zo, toen de mensen nog oog hadden voor zonsopkomst en ondergang. Drie dagen kwam en komt nog steeds de zon op hetzelfde punt op en gaat op hetzelfde punt onder. Zij wisten toen niet dat het anders zit, dat de zon niet op en ondergaat, dat het de aarde is die draait om haar as en daarbij ook nog een jaarlijkse dans om de zon maakt, daarbij een schuine aardas heeft, de de Axis Mundi, de ondertitel van mijn derde boek. Jaja.
Dat gedraai en dat schuine was niet te zien met het blote oog, het effect des te meer: De plaats van zonsopgang en zonsondergang, de lengte van dag en nacht. Wij zijn daarvan niet meer afhankelijk en dan let je er niet meer zo op, al weet je dat de dagen ‘s zomers langer zijn en ‘s winters korter. Wij laten het keerpunt voor wat het is, het moment dat de zon boven de Kreeftskeerkring staat tussen 21 en 23 juni, het zuidelijkste punt. Eergisteren, gisteren en vandaag. Vanaf nu gaat de zon voor ons oog weer bewegen en zich verplaatsen naar het noorden, richting evenaar en Steenbokskeerkring, het noordelijkste punt, waar ze pal boven staat tussen 21 en 24 december.
Als de zon naar het zuiden gaat, vanaf Steenbokskeerkring (24 december: geboorte van het licht, ofwel Kerstmis) worden de dagen langer, de winter begint.
Als de zon naar het noorden gaat (vanaf 24 juni: vanouds Sint Jansfeest) worden de dagen korter, de zomer begint. Ertussenin zijn dag en nacht even lang: 21 maart (lente) en 21 september (herfst), dan staat de zon boven de evenaar.
In voorbije tijden moesten de mensen het met de zon doen en eerden de zon en het licht op de vier kruispunten van het jaar met een feest. Het enige dat er lange tijd van overbleef was het gekerstende lichtfeest, Kerst dus, dat konden de kerken goed gebruiken, terwijl vele onderzoeken hebben aangetoond dat Jezus tussen Os en Ezel geboren een Tweelingen was, de Os zou dan het teken Stier zijn en de Ezel het teken Kreeft. Je weet het niet, en het maakt mij ook niet uit. Iedereen gelooft maar wat hij geloven wil. Ik geloof in de zon, maar als ik blind was geweest had ik nooit geloofd dat er licht is.
Voor de liefhebbers van feesten: vandaag worden er op tal van plaatsen Sint Jansfeesten gehouden, leuke feesten waarbij het uitbundig toegaat buiten (en dat met deze regen?), dus picknicken, dansen, markten, kampvuur, muziek, een en al uitbundigheid.
Google even of zie bijvoorbeeld:
Sint Jansfeest en processie Laren | Eropuit
www.bezoekerscentrumsonsbeek.nl/index.php?id=190
Je kunt natuurlijk ook zelf een vuurtje stoken in de tuin zodra de regen ophoudt en er overheen springen met je geliefde. Als de handen vast blijven, blijf je levenslang bij elkaar.
3 reacties
Dit is nu echt de moeite waard om te lezen. Je geeft een verrassende kijk op het heelal en de samenhang met het Christelijk geloof. Wist ik niet. Misschien nog meer van deze weetjes?
wat gaaf om te lezen !!!!
Kom je van Urk met je zogenaamde christelijke achtergrond…….en dit hebben ze me nooit verteld, kuz
Wat een verrassende reacties, Anne en Gert. Als kind was ik al nieuwsgierig waar de zon zou opkomen en waar hij bleef als er wolken waren. Ik ging dan telkens naar buiten om te kijken of hij nog op dezelfde plek stond. Dat is zo door gegaan met de Poolster en de Grote Beer en de Maan –
Dit stukje over de zon rolde er zomaar uit vanwege Sint jansdag, Ik vind het echt erg leuk dat jullie het wetenswaardig vinden. Dankjewel dat je het laat weten!