bomen beven
vreemde talen
geven levend
doodsignalen
het trillen gaat
door bloed en been
de wortels slaan
door alles heen
diep in de aarde
ontwaakt de pijn
moeder van mensen
leven te zijn
bomen zwiepen
woest is het woud
bevende aarde
niets is vertrouwd
bliksemschichten
feller dan licht
seinen schichtig
het doodsbericht
hel is de aarde
slangenvuur
vallende bomen
het laatste uur
Uit: Reis door de Nacht – Anne Vellinga
4 reacties
doodssignalen, ja van zoveel kanten nu al. Laten we ons weer naar ‘t leven keren. mooi gedichtje.
PRACHTIG GESCHREVEN…
Er komen hele nare berichten uit Arnhem tot mij. Over het kappen van veel gezonde bomen. Arnhem bomenstad mijn hart huilt. Je hebt het raak verwoord Anne.
Erg hè, ik begrijp niet hoe er tot deze besluiten gekomen wordt
Dank voor je waardering Anne