Wat ik altijd vergeet, is de bibliotheek en elke dag 10 cent boete per boek loopt sneller op dan je denkt. Ik gun mijn bibliotheek een extraatje, maar om ze te spekken met mijn vergeetachtigheid, gaat ver. Overmorgen ga ik een maand weg, dus nu moet het ervan komen, al heb ik meer te doen. Lijstjes voor negen onmisbare hulpen bijwerken en uitprinten, lijstje voor mijn schoonzus die hier de boel gaat bestieren, ze is nog een Stier ook, jarig op 30 april, en ik wil nog een cadeautje verzinnen, zoeken, kopen, maken en dan de apotheek en de medicijnen en zonnebrandcrème en de was en de strijk en het huis opruimen dat het hier niet zo’n bende is als mijn schoonzusje komt. Ze wou kleren gaan maken, dus moet ik mijn naaimachine smeren en opzoeken en klaarzetten.
Ik neem de kortste weg naar mijn bibliotheek, de digitale snelweg. Mijn bibliotheek gaat gelukkig met haar tijd mee en ik dus ook.
Inloggen. Daarvoor moet je de code van je bibliotheekpas invoeren. Waar heb ik dat pasje? Gewoonlijk zitten alle pasjes in mijn portemonnee die ervan uitpuilt, dus die heb ik er uitgedaan omdat ik er in Duitsland niks voor koop.
Waar heb ik ze gelaten? Beneden. Terwijl de computer boven staat. De pasjes liggen op de vensterbank, een idiote plek, maar ik was naar de koet aan het kijken, want vrouwtje mag het begeven hebben en het nest dat tien jaar lang hun nest was, mag verdronken zijn, ik zag hem keihard weg zwemmen met een korst brood richting het eilandje. Dat doet een koet alleen als daar iemand op een stuk brood wacht. Een nieuw vrouwtje? Op een nieuw nest? Met nieuwe eieren?
Dat wil ik zien voor vertrek. Maar nu niet.
Ik ga naar mijn virtuele bibliotheek met mijn bibliotheekpasje.
Ik toets mijn pasnummer in. Het nummer klopt niet. Of ik lees het niet goed. De leesbril ligt op het nachtkastje op de stapel te lezen bibliotheekboeken. Bril halen en opzetten, een leuke zwarte bril met enorm montuur.
Ik heb de 3 aangezien voor een 8. Handig zo’n leesbril. Mijn vriendin heeft er 30, naast elke stoel, in elke handtas, zelfs op elke toilet en de badkamer en in de keuken natuurlijk. Een navolgenswaardig voorbeeld.
Mijn pasnummer zit er goed in. Nu wil mijn bibliotheek mijn pincode. Volgens de uitleg die verstopt zit achter een knop, bestaat mijn pincode uit datum en jaar van mijn verjaardag. Slim van mijn bibliotheek, die twee zitten er geheid in.
Ik ben binnen.
Op mijn bibliotheekpagina staan de boeken die ik ooit geleend heb, een indrukwekkende lijst van uiteenlopende interessevelden, tuinen, sterren, knutselen, schrijvers van Aafjes tot Zola. Toch jammer dat ik ze niet gelezen heb, er komt steeds wat tussen, actie, afleiding, slaap.
Ik heb 1,60 boete. Ik heb de acht boeken twee dagen te lang op het nachtkastje. En ik heb alleen de bovenste half gelezen. Een boek was genoeg geweest, maar welke weet je pas als je leest.
O, ik had vooraf kunnen verlengen, service van mijn bibliotheek. Ik kan alsnog verlengen, dan hoef ik niet naar mijn bibliotheek.
Ik druk op de verlengknop. Die weigert. Uitgerekend mijn boeken kunnen niet verlengd worden. Mijn boete blijft oplopen tot ik ze ingeleverd heb. Dan maar meteen, voor ik het vergeet en voor ik het weet, zijn we 8 x 30 dagen = 24 euro boete verder, maar misschien rekenen ze de zondag niet en Koninginnedag ook niet, of is het Koningsdag.
De zon schijnt enigszins, ik kan eindelijk mijn rode zomerjasje aan, rooie pet op en daar moeten rode schoenen bij. Waar heb ik die zomerschoenen, dan de rode winterlaarzen maar. Op naar de bibliotheek. Halverwege schiet me te binnen dat in mijn overbodige metamorfose naar de rode uitvoering van mezelf de boeken op het nachtkastje heb laten liggen.
De voordeur zit in het slot, mijn moeder slaapt, de hulp doet boodschappen, Man is naar school, hippie naar dansles. Ik denk na met de handen in de zakken. Zit er een sleutel in mijn zak. Die was ik de hele winter kwijt en heb van puur alluur eentje bij laten maken van 35 euro, want het is een veiligheidssleutel.
Ik ben binnen. Boeken in de fietstas en terug naar mijn bibliotheek.
Om bij te komen van mijn verstrooidheid en daaruit voortvloeiende gehijg, ga ik aan de leestafel zitten met een woontijdschrift. Van het zien van al die opgeruimde kamers met bloemen in de vaas, kelims op de vloer en kussens op de bank krijg ik de zenuwen. Ik loop opgefokt naar de boekentafel of er iets leuks bij ligt voor de vakantie. Drie reisboeken, altijd leuk als je op reis bent.
Kan ik ze pas lenen als ik eerst mijn boete betaal. Die blijkt het afgelopen halfuur opgelopen te zijn tot 2,40. Raadsel hoe dat kan, mijn bibliothecaresse heeft geen idee. Of ik een uitdraai heb met datum en bedrag. Niet, dan zal ik gewoon 2,40 moeten betalen, niet aan haar en niet contant, maar met mijn pasje in een apparaat dat de nodige slimheid en handigheid vereist.
De ene code na de andere code moet erin, een wirwar van cijfers die allemaal met mij te maken hebben. Ik krijg het er heet van en voel me een stoplicht voor de groeiende rij wachtenden achter me. Mijn bibliotheek doet goede zaken met haar boetebeleid.
Met zweet in de handjes lukt het.
Drijfnat kom ik thuis.
Heb ik mijn pet niet op. Vergeten bij dat apparaat waarvan de vlammen je uitslaan.
24 reacties
Als je nu toch maar weg kunt, overmorgen !!
Ha Mieke, het meeste is nu klaar en morgen rond 12 uur gaan we weg – dat moet lukken 😉
Zeer wijs besluit van mij om NIET aan internetbankieren te doen.Hoe dwingend ik daar ook op aangesproken word .Eén gerepareerd hartje is genoeg, daar hoeft geen aanval over heen.
Fijne vakantie, Anne, kom maar lekker bij en laat je schouder verder ontdooien.
Dankjewel Athy, ja die schouder, lief dat je eraan denkt! De fysiotherapeut heeft Man enige schoudergreepjes geleerd…. en anders zal er wel ein gründlich Deutsch Fichtelberger Heiltherapeut sein…. je hoort het na de vakantie, eind mei!
Dan wordt het een B À H B I B L O T H E E K waar je geen cent wijzer van wordt.. Groet vanuit een Oranje zon..
Echt weer iets van jou waar ik zelf dan niet opkom, leuk Joshua. Tot laters!
Een vreselijk maar fijn geschreven verhaal!
Had ik ook laatst, was zoon vergeten dat hij in december boeken had geleend en ik was precies op tijd met de allerlaatste herinnering voor mijn huis zou worden leeggehaald. Weet niet zeker of dat laatste nu iets ergs of een zegen zou zijn geweest. Met ook een moeilijk braafwordings-apparaat trouwens.
Ik herken mezelf ook altijd in jouw verhalen, en zelfs in je vreemdste portretten, allemaal te vinden onder je naam, staat ook bij de linken, voor de liefhebbers… en ieder die wel eens wakker geschud mag worden…;)
Mevrouw, ik wens u een mooie reis, ongeacht de bestemming.
Hopelijk dat u in het reizen over de misère heen kunt stappen, zelf neem ik liever een espresso met een bodempje cognac, het reizen is me te vermoeiend.
Doch mijn reizen naar de schone kust in de buurt van Rimini zullen eeuwig in mijn gedachten rusten.
Mooi gezegd Flip.
Flip! Ben je nou van geslacht en leeftijd veranderd? En zo’n espresso met cognac, heerlijk!
Rimini….. ja, wonderbaar! Alle goeds Flip!
Nog een hoop rancune bij zo’n moderator hier. Mij krijgen ze niet zo makkelijk in de bomen, ieder zijn klein geluk en het is een allerschoonst wezentje. Ik vraag me af waar haar talenten liggen, zou het misschien in de wereld van de muziek zijn, het lijkt me wel een nachtegaaltje.
Met dit raadsel ga ik dan maar slapen, Flip…. Truste!
Oh, Anne Ik dacht dat je al weg was. Op de valreep toch weer een voor mij dolkomisch verhaal. Wat kun je toch heerlijk vertellen. Hollen, draven rennen voordat moeder de vrouw echt uit kan rusten. Heerlijk. Nogmaals een hele fijne vakantie in dat prachtige en zo klinkt het tenminste geheimzinnige Fichtelgebirge.
.
Liefs uit Tiel
Ja Hanny, ik ben nog in Hoorn, morgen is de wisseling van de wacht, rond 11 of 12 neemt mijn schoonzusje het roer over, nou inbrekers, berg je maar, wat die voor spierballen en vrienden en judo en zwarte banden heeft…!
En het is echt geheimzinnig in het Fichtelgebirge, nauwelijks toeristen, beekhes, wouden, stilte, bronnen, duisternis en meren en en, o, nog 1 nachtje slapen!
Liefs uit Hoorn!
Vergeet je het gas niet uit te draaien voor vertrek, de verlichting uit te doen en het koffiezetapparaat uit te schakelen :-)? Fijne vakantie!
Goeie tips Johan! Ik zet ze gelijk op m’n harde schijf!! En de hemel zij dank heb ik hier negen hulpen voor mijn moeder met ogen als valken en mijn schoonzus! En mijn hippie!
Lieve Anne, veel plezier en een samenkomst als je weer terug bent?
Liefs van Ada
Dankjewel Ada!
En welkom hier! Heel erg leuk je weer te zien na al die jaaaaaaaren!
Fijne mei en tot gauw!
Liefs van Anne
Wat een gedoe allemaal. Het wordt tijd voor een
maand weg. Ik wens je een bijzonder fijne maand
zonder pin- toegangs en andere codes.
Dankjewel Wil!
Nog een paar uurtjes puntjes op de i i i i i en dan gaan we!
Graag tot ziens einde mei!
lest best… fijne vakantie… en neem wat te lezen mee…
Leuk en pfff, hoe inleefbaar Anne.
Ik lees het net terwijl jij waarschijnlijk al op bestemming aan het afkicken bent
van al het te vele op het laatste moment…’t zijn de kleine dingen die ‘t ‘m doen…
Geniesse X Yvonne
heerlijk dat lezen van dat ´ chaotische´doen en laten…kan me ook verplaatsen in dat bibliotheekgebeuren..heb er 10 jaar gewerkt ..Arnhem
graag gelezen
mooie dag.)