Toontje, een schelmenroman (2) – Antonius Vermeulen

Vandaag graaft onze gast Antonius Vermeulen, schrijvers pseudoniem van Ron Vonk, zich almaar dieper terug in de tijd.
Hier is hij, Toontje!

Zoals gezegd, moest Toontje gewoon naar school, en hij moest een moeder en dat werd Ans…
er werd getrouwd, er werd verhuist naar slaapdorp Hoogvliet onder de rook van Pernis, een lelijke jaren ’60 nieuwbouwflat aan de Marthalaan en Toontje werd op school gezet aan de Othelloweg, de Guiseppe Verdi-school.
weg waren alle leuke tantes, weg was het zorgeloze leventje op de Kaap…

moeder Ans was geen hartelijke vrouw, en verre van aantrekkelijk. het was een misbaksel van het zuiverste water. Toontjes vader had nou eenmaal een slechte hand van vrouwen uitzoeken, en had dit exemplaar vermoedelijk uitgezocht op haar moederlijke eigenschappen. Toontje heeft daar nooit enig bewijs voor kunnen vinden…
aldus kon Toontjes pa zijn oude leventje weer op pakken, van hoeren en snoeren ver van huis. Toontje was onder de pannen…

Toontje had het allesbehalve naar zijn zin in de nieuwe habitat Hoogvliet, wijk Oudeland. het spannendste wat daar ooit is gebeurd, is de ontploffing van de nafta-kraker op het Shell-terrein aan de Botlekweg, 20 januari 1968. In de gehele wijk, lagen alle ruiten eruit. De brandweer was overbezet…stiekem had Toontje gehoopt dat de hele wijk in de fik zou vliegen, met die vervelende Ans derbij. but no such luck, de hele bende bleef overeind. afgezien van het huwelijk van de ouwe met Ans.
ergens rond zijn 10e, op 3 september, was de officiële scheiding een feit.
exit Ans, met lege handen…

Toontje vond het geen groot verlies, want nu dacht hij die ouwe voor zichzelf te hebben. het was een behoorlijk aantrekkelijke man, toen 35 en in de kracht van zijn leven. natuurlijk gebronsd, zwartharig, met dank aan zijn Spaanse moeder Martha. en daarnaast overtuigd swinger, dat was toen in. ook partnerruil was aan de orde van de dag. Toontje had ook toen diverse tantes…

zo zat Toontje zomaar alleen met die ouwe op de Marthalaan. voor die ouwe was het natuurlijk een ramp, want die moest voortaan rondjes gaan fietsen rond zijn eigen kerk, bij abstinentie van een of andere juf die op Toontje paste. er was natuurlijk die dikke rooie, van de flat eronder, maar dat was al eerder fout gelopen. en nu, met Ans weg, zat partnerruil er ook niet meer in.
Toontje mocht gelukkig overblijven van school, maar ging inmiddels liever thuis eten, want hij had de sleutel…
inmiddels had Toontje de beste tijd van zijn korte leventje; hij kreeg een nieuwe fiets, hij kreeg ineens een tientje (4 harde zilveren knaken uit 1969!) zakgeld in de week, strips van Suske en Wiske, Kuifje, Roodbaard, stapels Matchbox en Dinky-Toys, Mecano, en van die elektronicadozen van Phillips. ook nog een transistor-radiootje, en stapels singletjes. Elvis, Zager and Evans, Shocking Blue, Louis Armstrong, Percy Sledge. verder verslond Toontje boeken, ook in het Engels. in de schoolvakantie’s stond Toontje vol trots naast die ouwe te klussen in de bouw…

want die ouwe kon heus wel wat, hij was ambachtelijk meubelmaker, scheeps-interieur-betimmeraar, volslagen timmerman, betonvlechter, metselaar, en noem het maar op. en Toontje was zijn knechtje: “geef die klauwhamer eens aan? of die schrobzaag?” Toontje genoot met volle teugen… en zag zichzelf wel meubelmaker worden…

soms werd een vakantie doorgebracht bij pronte nicht Olga. die was inmiddels eerbaar getrouwd met een Marinier, Dick Bakker. op zijn 35e gepensioneerd van actieve dienst, was hij nu badmeester/duikinstructeur geworden. Toontje lag dus vaak in het water, snorkelde en dook, en hij leerde sportvissen! dat was Toontjes redding…

de beste tijd van de jeugd van Toontje, precies één heel jaar. het ging eigenlijk prima, tot die ouwe weer tegen een wijf aanliep…

wordt vervolgd op vrijdag 23 augustus – wie niet wachten kan, mag naar de kladversie: http://toontjeblogt.blogspot.nl