Je hebt van die namen die meteen binnenkomen, Neeltje Maria Min, Cruijff, Fellini, Maxima, vul maar in.
Maar Vellinga? Anne Vellinga?
Dat is een vraag die gaat spelen op het moment dat je debuut eraan komt.
Ben je eindelijk klaar met de inhoud, komt het op de omslag aan. Die moet de lezer naar binnen trekken.
Dan weet je meteen de volgende vraag ook.
De titel.
Voor en achter is het werk van mijn uitgever. Gewend als ik ben alles zelf te doen, borrelt het in de knoop-in-mijn-maag.
Dat laat ik hier buiten beschouwing. Is voor mijn uitgever.
Mijn naam is van mij, en die heeft een struikelblok: de -g-.
In oorlogstijd was deze klank de indicator of je goed of fout was, wie Scheveningen niet goed zeggen kon, was onbetrouwbaar, aldus mijn opa met verlamde arm, die hiermee onderduikers en voedselbonnen wist te redden.
Diezelfde -g- kan nu het struikelblok in Duitsland zijn, waar reeds bestellingen voor mijn boek geplaatst zijn, terwijl de vertaalrechten nog in het verschiet liggen. Het boek moet eerst nog uitkomen.
De Duitse vraag naar mijn boek, drukt mijn neus op mijn naam met de onuitsprekelijke -g-.
De -g- zouden we kunnen skippen, dat moet dan vanaf het debuut, en straks wellicht ook handig in landen als China, Japan en Iran. Weg ermee.
De volgende letter is zelfs in Nederland het grote struikelblok in elke apotheek, garage, winkel, ziekenhuis: de -V-.
Iedereen hoort een -F-, niet zo vreemd, van oorsprong was de V ook een F.
Met deze twee letterwijzigingen wordt Vellinga Fellina.
Dan Anne, dat is een androgyne naam is, velen denken dat ik een man ben.
Mijn geboortenaam is Anna. Dat zou zonder blikken of blozen veranderd kunnen worden.
In dat geval zou mijn internationale schrijversnaam Anna Fellina worden.
Zusje van Fellini, mooi meegenomen of juist niet.
Anna Fellina mag beter in de (internationale) mond liggen, maar ben ik dat wel, Anna Fellina…
Dat is vraag.
Daarbij mag iemand een beetje zijn best doen mijn naam uit te spreken en te onthouden, dat doe ik ook met Zaborsky, Houellebecq, Abdelkader Benali, Schlezak en Schogt. Ik moet er wel bij zeggen dat ik er niet op kan komen als ik in de boekhandel voor de kast sta, dan loop ik al gauw toch naar de -B- van Marian Bloem of de -L- van Tessa de Loo.
Vraag 1: hoe denken jullie hierover?
Vraag 2.
De titel van mijn debuut is Sophie, mijn tweede roman heet Eva, mijn derde Iris.
Alle drie heb ik een ondertitel meegegeven, in het Latijn, een dode taal die niemand spreekt, en toch internationaal.
Daar zet mijn uitgeefster vraagtekens bij.
Dat neem ik serieus.
Maar toch. Mijn boeken zijn geen streekromans, er zit een diepere laag onder. Ik houd van laagjes, in taarten, in kleding, in schilderijen, bovenal in teksten. Ik houd van gedichten en cryptogrammen, raadsels en mysterie, het onbekende, het niet meteen zien…
Dat mag van mij duidelijk worden vanaf het begin, de titel:
Sophie, Genius Loci
Eva, Terra Incognita
Iris, Axis Mundi
Het Latijn mag dood zijn, deze drie begrippen hebben het overleefd. Dit overlevingsprincipe past bij mijn romans. In de Latijnse notendop schuilt een vuistdikke roman.
Het gaat er niet meer om waar ik van houd.
Het gaat er nu om dat de lezer aangetrokken wordt door de omslag, te beginnen bij de titel…
Wat vinden jullie?
Kom maar op met je commentaar, graag!
39 reacties
Als het goed voelt is het goed!
En jij bent de enige die dat weet.
Het is jouw paperdoll!
x
die komt recht in de roos, dankje Annet
Anne is een prachtnaam en jou naam! Met Vellinga is niets mis, zoals je zelf al zegt dan doe nze hun best maar om goed uit tespreken of niet.
En ik vind de titels voor je drie romans( tjonge 3 nog wel geweldig ) heel mooi.
T zijn mooie namen kort maar krachtig dat lijkt me juist aantrekkelijk voor de lezer, t intrigeerd en zullen worden opgepakt om te kijken, waar gaat t over?
De omslag is uiteraad van groot belang en komt er ook een foto van jou ergens op de omslag?
Liefs Simone xxxx
Dank voor je mooie overweging Simone, blij mee. En ook voor het idee van de foto, o jee, die moet er natuurlijk ook op…. 😉
Hai lieve Anne, lees je vraag en er borrelt het volgende omhoog.
De titels…prachtig! Trekt me meteen in de zielelagen van deze 3vrouwen en het Latijns bekrachtigt dit gevoel. Associatie: de 3 nornen uit de Eddah.. die de 3 zielelagen vertegenwoordigen.
Jouw naam … Anna klopt, de rest niet zo zoals ik je ken.
Bij jou gaat het juist om de klinkers in je naam .. Anna Velina .. . bijv ?
Past ergens ook bij de Latijnse inslag, het mysterieuze en jouw heerlijk meevoerend vertelvermogen .. vooral met de klemtoon op de i.
Wat een mooie associatie heb jij erbij Yvonne…
ook wat betreft mijn naam –
ben blij dat je me dat laat weten –
dankjewel
Ik ken jou ( en jouw werk) als Anne Vellinga, en zou het zonde vinden om dat pad te verlaten, Anne is de creatieve vrouw, de zorgzame dochter, de liefhebbende vrouw die haar man met stekkertjes en hamers aan de slag laat gaan , de vrouw die ondanks haar voetafdrukken neer heeft gezet, nog altijd haar lezers bezoekt, uit belangstelling, interesse, genegenheid, vriendschappen onderhoudt, ik vind het een mooie naam, jij hebt geen pseudoniem nodig, al zou ik je net zo graag lezen met pseudoniem, ik zou Anne Vellinga verkiezen, omdat dat helemaal jij is, en mooi zoals het is..
dikke kus!
wat lief Maja…. ik smelt er helemaal van, tot iets heel kleins dat in een ei wil kruipen op jouw schoot
Hoe of wat je iets noemt heeft geen belang, zolang het nieuwsgierig maakt en aanspoort om te weten, hoe jij noemt, ach en gekregen paard kijk je niet in de muil zegt men bij ons.
En t’itteltaal is in zoverre belangrijk dat de woorden geen vrkeerde indruk geven, ook niet in andere talen.
Daar zeg je wat Edgard, dat kan ook nog, dat je naam een hele foute betekenis heeft in een andere taal bijvoorbeeld…. het is toch wel heel boeiend waar een mens allemaal aan kan denken als ie eenmaal gaat denken.
Dat nieuwsgierig maken is overigens een goeie, dat voel ik aan mijn water. Bedankt!
Goh Anne, wat een moeilijke seg! Er valt voor beiden wat te zeggen denk ik dan. Ik ben mee met het feit dat je dat argument kan aanhalen om je naam te wijzigen en dan klinkt Anna Fellina heel mooi maar ik kan me voorstellen dat het toch een beetje raar moet zijn om niet je eigen naam op dat boek te zien… Ik sluit me eigenlijk aan bij wat Annet zegt. Het is inderdaad jouw boek. Je hebt er met hart en ziel aan gewerkt en dan vind ik dat enkel jij mag beslissen welke naam je erop zet. Ik zou ook niet willen dat een ander zou beslissen welke naam mijn “kind” krijgt. En dat Latijn vind ik heel goed van je gevonden. Ik vind het mysterieus waardoor ik de boeken meteen wil lezen dus kom op met dat debuut want ik wacht in spanning!
Dikke liefs! xxx
Dat lijkt mij nou ook zo raar, dat er ineens een andere naam op mijn boek staat…. als ik nou een puber was, dan kon ik er mijn hele leven nog aan wennen….
en fijn dat je het latijn er ook nog even bijhaalt, het mysterieuze ervan vat….
dankjewel dat je me hier bezoekt en uitgebreid op mijn vraag ingaat. x
Anne Vellinga : niks mis mee. Je moet het helemaal zelf weten ! <3
Zo, dat is duidelijke taal Mieke. Dankjewel!
Ai Anne! Nou val je me tegen! Je begeeft je nu echt op ijs van Nederlandse kneuterigheid. Denk je nou echt dat Zaborsky, Houellebecqe, Abdelkader Benali en hoe ze verder ook mogen heten, zich hun hersens hebben zitten suf prakkiseren omdat men hun namen te moeilijk zou vinden? Men wil hun boeken lezen en leert al doende ook wel wie ze zijn.
Ik ben er zeker van dat men binnen afzienbare tijd ook de naam van Anne Vellinga als bijzonder schrijfster over de hele wereld accepteert. Uit kunnen spreken of niet 🙂
Je zet me weer helemaal op het padje Egbert Jan! Dankjewel!
En je laatste zin, man, ik glunder van mij tot jou!
Wat een power zin!
Woeha, hier komt Anne Vellinga 😉
Terecht dat je jezelf die vraag stelt. Stel dat je echt bekend wordt, dan kan een moeilijke naam je hinderen. Ik kan weinig bedenken, maar dat lijkt me ook niet de bedoeling, een denk-orgaan heb je zelf. Misschien zou ik mezelf Velpon noemen. Bekt lekker in alle talen, en het is meteen duidelijk dat het niet je echte naam is. Niemand heeft een naam met maar 1 woord.
Zoals Belcampo….
Velpon….. ja, dat zou bij mij kunnen met dat vel en bij jou met dat knutselen 😉
Heerlijk zo’n verlossende smurfopmerking.
Met dank!
En mensen hoeven niet meer bij je terug te komen; ze blijven plakken!
die is leuk! dankjewel Corline
Anne dat ben jij, en alleen in Noord Nederland is dat een herennaam. Verder nergens ter wereld, denk ik (?)
Vellinga is niet zo heel moeilijk. Weet je wat moeilijk is: Van Gogh! Er zijn drie varianten in het Engels en allemaal zo fout als kan zijn. Die man heeft het ook niet gered in de kunstwereld :-p
Maar Vellinga is echt niet moeilijk in een andere taal, het heeft iets Internationaals. Ze hoeven toch ook geen Nederlandse G te zeggen? Laat die Italianen en Grieken het maar zeggen zoals ze willen en de Schotten van mij part ook. 🙂
Je titels klinken heel mooi, maar zelfs als je de betekenis kent, zegt het niets over het boek. Behalve dat het waarschijnlijk niet oppervlakkig, maar met de fantasyhype zijn er een hoop pseudodiepzinnige titels verschenen.
Iets meer info over de inhoud zou commercieel gezien misschien wel handig zijn. Wat verwacht je zelf van een titel en ondertitel als je Marion Bloem in de winkel zoekt?
Succes!
Dani, ik heb nu meteen zoiets van, nou en, dan denken ze maar dat ik een man ben en dan kunnen ze het maar niet uitspreken – grappig is dat.
Fijn dat je achter de titels kunt staan.
Goede vraag ook, wat verwacht ik zelf….?
Daar heb je me, ik vergeet meestal de titels… die wisselen nog sneller dan de schrijvers…
En de info over de inhoud is vraag 3……
dicht bij jezelf blijven, anna elveling :-}
wat een leuke achternaam!
en ook dat je die dichtbij mij vindt…
dankjewel Soli
Lieve Anne,
Ik vind dat je je eigen naam moet houden. Ik ken zelf een mannelijke Anne, maar ik associeer de naam niet met een geslacht. Er schijnen ook vrouwen te zijn die Kees heten. Ik ben er al aan gewend. Jij bent voor mij de spontane Anne, een vrouw die ik bijna mijn hele leven ken. Prachtig, zorgzaam, slim, ontroerend en bovenal heel eerlijk en spontaan. Ik wil alleen maar Vellinga en niets anders. Ik hield met de namen van onze kinderen ook rekening met de uitspraak in andere talen. Het maakt niet uit, er is altijd wel iemand die het verkeerd kan uitspreken. Ik moet er niet aan denken om ze een andere naam te geven. En zo vind ik dat ook met jouw naam.
Vrouwen die Kees heten, ik schiet spontaan in de lach om jouw opmerking. Net nu ik zo serieus alles door me heen laat gaan. Dankje!
Ik ben nu bij de volgende lachstuip: ik wil alleen maar Vellinga en niets anders.
Was dat niet van Bolletje beschuit?
Fijn dat er ook iemand reageert die mij al een eeuw kent…
Dan kan ik toch wel zeggen aan mijn uitgever dat ik alles heb overwogen wat er te overwegen valt en dat het dus… 😉
Bernlef= Hendrik Jan Marsman…….Rutger Kopland = Hoofdakker…….er zijn er die zichzelf een ´artiestennaam ´geven…en daardoor ook bekendheid kregen. De naam Anne Vellinga is als een waterval die vanzelf loopt .de A´s in je naam lopen als een trein ….let wel, het is mijn mening en gevoel…..en titels van boeken,,,,geef ze die bij je opkomen en goed voelen ,) succes ..je maakt het ,)
Een waterval die vanzelf loopt…. dat klinkt als muziek in mijn oren!
ik heb er eens een gedichtje van gemaakt, van de watervalvrouw… was ik vergeten…
en roep je in mijn herinnering – apart…
ik ben blij met het vertrouwen dat je in me hebt en me geeft, dankjewel Willem
Heb nooit Latijn gehad. Terra Incognita kan ik wel raden. Axis is kruis? Eva, Iris, Sophie. Ik denk dat het in de promotie wel van belang gaat zijn om te benadrukken dat het een reeks is en die boeken dus in verband met elkaar staan. Anders is ook dat denk ik niet duidelijk. Wat je naam betreft: daar zou ik mij niet al te veel zorgen over maken. Als je een bestsellerauteur blijkt te zijn, doen media heus wel moeite om die goed uit te spreken :-).
Dank voor je bijdrage, Johan. Er zitten nog heel wat kanten aan…
“Ave – Linga” komt in mij op als een begroeting in taal ….
maar gewoon blijven wie je bent is de beste basis 🙂
groet ,klaas
Dat is een bijzondere vondst, Klaas. Past goed bij mijn liefde voor taal.
En ik ben er nu klaar voor, gewoon mezelf, meer is het niet, maar ook niet minder 😉
Groet!
Een pseudoniem, wanneer je je eigen naam werkelijk te moeilijk vindt, al vind ik jou eigen naam beslist niet onmogelijk voor welke andere taal dan ook.Gaat een chinees een westerse naam kiezen voor een vertaling? En toch bijzonder, wanneer een Noor ontdekt dt Anne niet een man maar een vrouw is! En de titels? Anne, ik zou meteen naar de achterflap gaan om te lezen wat of wie die intrigerende titels huisvesten.
Het werk is van jou, jij hebt gezwoegd en alles is jouw naam waard.
Wat een mooie aanmoediging!
Dankjewel Athy, ik ben eruit…
Je kent mijn mening ook, Anne, die wijkt noch qua naam noch qua titels af van wat de meesten vinden: blijf jezelf en bij jezelf.
Athy roert het pseudoniem aan. Het grappige is dat Chinese studentes hier allemaal een westerse naam kiezen, en die soms nog een keer veranderen omdat ze een andere nog mooier vinden 🙂
Ikzelf heb in 1990 een alias aangenomen omdat mijn naam niet in het Engels uit te spreken is. Ik heb mijn voorletters M.A. gebruikt om de naam Emma te vormen en dat is en blijft in buitenlanden mijn alias. Ook mijn foto’s staan onder die naam.
Jij hebt dat niet nodig: jij bent Anne Vellinga. Eén blik op de foto toont jouw vrouw-zijn en zoals de anderen ook zeggen: men doet maar moeite om je naam uit te spreken!
Fijn dat je de juiste beslissing hebt genomen 🙂
What’s in a name? Beetje flauw misschien, maar zo is het wel. Je voelt je je hele leven al thuis bij de naam Anne Vellinga. Voor en achternaam passen goed bij elkaar. En het is helemaal niet zo erg wanneer mensen een beetje moeite moeten doen. Dus gewoon laten zoals het is. Wat betreft je voornaam, ik neem aan dat er een foto van jou op de achterkant van het boek wordt gepubliceerd. Probleem opgelost.
Wat geweldig trouwens dat er een boek van je uitkomt. En deel twee en drie liggen al op de plank, bij wijze van spreken. Gek hè, maar ik ben eerlijk gezegd het meest benieuwd naar deel drie, die titel klinkt het lekkerst.
Heel veel succes! (Ik kwam je tegen via OBA. Leuk om wat van je te lezen.)
Mooie overweging, helder en zonneklaar.
Ik vind het leuk dat jij nu al valt op (voor?) Iris – Axis Mundi
Roman over liefde, kunst en mysterie.
Ik ben gelijk benieuwd naar jouw schrijven – tot OBA!
Hey Anne,
Hoop dat je dit nog leest, ben even uit de running geweest en een hoop van je gemist.
Over je naam, weet je ik “viel “voor je naam , Zag het blog “Anne Vellinga “klonk voor mij zo open, aantrekkelijk nou noem maar op en vanaf dat moment een superfan van je.
Blijf bij jezelf, je gevoel dat heeft je wrs. nog nooit bedrogen.
Wat de titels + subtitel betreft, ik vind je titels heel mooi, subtitels……..wat is de meerwaarde ?
Denk aan het boek “Stoner ” als je vraagt wie dat geschreven heeft moeten mensen nadenken, zeg je “Stoner “dan weet meteen iedereen wat je bedoeld.
Zo zal het ook met Anne Vellinga en haar Sophie, Iris en Eva gaan.
Tof joh. niet zoveel nadenken……….:)
Jazeker lees ik je nog Dimph –
misschien heb jij me intussen al verder gelezen: ik ben er uit (zie debuutperikelen) –
en erg leuk om hier te lezen dat je ‘viel’ voor mijn naam – dat had ik niet kunnen bedenken 😉
dankjewel voor je kers op de taart 🙂