Droompaard Droompaard, een gedicht geschreven door Anne Vellinga: onzichtbaarvoor het oogsnelt een paardlangs de hemelboog een volbloedruist de dageraaddoor wuivend grashet is er pas het is mijn kindhet ... read more
het is nameloos verdriet wat mijn oog zo pijnlijk ziet vanbinnen dieper dan ik weet wacht alles wat ik ooit verbeet de weg erheen is angstaanjagend gloeiend en alleen read more
in zijn foto’s schuilen gedichten zoveel onzegbaars in één beeld losse elementen samenvloeiend gaandeweg de zee geheimzinnig raadselachtig gevangen in basalt roestend gesteente in zacht glooiende ... read more
de dagen zijn als ongeschoren gras strekken zich als rimpelingen in een plas ik ben even van de leg en zie beren op de weg zou iets willen doen, maar wat wil rechtop, voel me plat blader door de Happinez, ... read more
Ik houd van de herfst, het verkleuren van bladeren, de oogst van vruchten, en zelfs het vallen van de bladeren, het zichtbaar worden van de structuur van de natuur. Ik houd ook van wat het teweeg brengt in ... read more
ik ben de bultige die zich kameel waande tot de spiegel der onherroepelijkheid slechts één bult weerspiegelt verbrijzeld het zelfbeeld zak ik door mijn hoeven kameel noch dromedaris ben ik read more
mijn laptop is kapot mijn moeder hoest zich bijna dood ik neurie heel de nacht met haar en ik doe lekker niks vandaag ik duik mijn bed in en het warme bad ik pak mijn kleurtjes en mijn wol en ik doe lekker ... read more
De geest van de plek Er is een poort in de stad naar een gang waar de wind tegen hoge muren ligt en alles verstomt, verdwijnt achter steen. Geen mens die me ziet als ik verdwaal in gegrifte ... read more
