een spinnendraad
van licht
leidt me
zacht
het diepe
in
waar
de duister
nis
zich spinnend
om mij heen
verdicht
Menu
een spinnendraad
van licht
leidt me
zacht
het diepe
in
waar
de duister
nis
zich spinnend
om mij heen
verdicht
Deel dit bericht:
Te bestellen bij de boekhandel
Te bestellen bij de boekhandel
18 reacties
het voelt als een bundel-ling van het aangevoerde …
fraaie pentekening
groet ,klaas
ja,ja, zoiets voelt het wel ja, en daar heb je ‘ling’ ook weer…
groetje!
De pentekening is als een lichtbron die je omspint(speciaal voor gemaakt?)
Het gedicht lijkt mij geënt op een kinderliedje dat ook in België vroeger werd gezongen tijdens het koordje springen.
Edgard wat goed van je! Dat liedje schoot me nou precies te binnen toen ik het gedichtje en de tekening af had!
‘In spin de bocht gaat in…..uit spuit de bocht gaat uit’
en vandaag ben ik eruit 🙂
lees je straks
Wat een mooi geheel…..je spint je in twee….
wat mooi gezegd Annet!
Klinkt warm en beschermend. 🙂
klopt helemaal Mieke, en nu ben ik er uit!
tot later!
Laat ik het nu niet zo op spinnen hebben …
weet je dat wel zeker Johan?
jij sint zelf hele mooie verhalen! 😉
Over spinnen gesproken!
Spinnekant
Koik zien je deer zo’n lange dreid
Van poort nei brievebus?
In van de voordeur heel nei ’t hek
Voor de spin een hele klus
De hele nacht is ie an de veert
In maakt ’t mooiste kant
Zô tussen boom in zijmuur
Deer hangt ’t an de rand
Hêle gerdoine binne ‘t
Met volante in een roes
Aars je handig binne maak je zô d’rvan
Een mooie deurkoikbloes
Maar ’s ochens aars ’t licht wordt
Komt ‘r ientje met de krant
In die loupt overal deurheen
Vort is ’t foine kant
’t Kin me wel begrôte hoor
Voor die spin ’t meist
Nô ja de komende nacht
Begint opnuw ’t feist
In dat manje met die krant
Die bleist wat keer op keer
Want die moet aars ie thuiskomt
Weer met shampoo in de weer
Joke Wijdenes – Druijf
Wat een enig gedicht, Joke! En in het West Fries! Ik ga vragen of mijn Westfriese vriendin hem aan me voorleest. Ik ben dol op streektaal, zo dicht bij het hart voelt dat en dan al die aparte woorden, die ik meteen wil gebruiken ‘volante’, daar is gewoon geen Nederlands voor… en je gedicht zit ook vol beelden en humor – DANKJEWEL!!!
soms heerlijk om door een spinnendraad van licht (ver) leid te worden naar waar het duister je zacht omringt. :-)))
ja, een soort zwangerschap van je eigen geboorte….
licht van lucht en sterk…de woorden voelen zacht geborgen…;)
mooi Willem…
Mooi Anne..<3
Dankje Simone, en jammer dat mijn blog geen hartjes kan maken… en ook geen knipogen, of toch? <3 en ;)