Uiteindelijk zijn wij aan de beurt als wij op vakantie zijn. Het zijn ervaren jongens, ze kunnen het zelf af, komt helemaal goed en anders kunnen we altijd reclameren, dan komen ze het goed maken.
Dat goedmaken is 20 maanden later, afgelopen zaterdag, maart 2011.
Tussen de bedrijven door kwam bouwman meermaals kijken, dat moet gezegd, dingetje doen, dingetje laten, kijken of het hielp. Nee dus.
Bijkomende ellende was, dat man zich een mooie opbergkast had gegund. Die zette hij zonder dralen in elkaar, waarop al het gereedschap van aanhangend toest en modder werd ontdaan en ook nog werd uitgestald, keurig op soort en formaat, zij aan zij als biggetjes aan de moederborst. Hij kluste weliswaar niet meer, maar alles lag voor het grijpen voor het geval dat.
De eerste week keek hij elke dag vergeniegd in zijn schuurtje om te genieten van de aanblik. Bijtels naast bijtels, zagen naast zagen, nijptangen, slijptollen, zelfs schroeven en spijkers lagen gesorteerd als patchwork in een deken. Voor het eerst. In mans leven.
Hij was zo’n man die schroeven van bepaald soort, gewicht, lengte, dikte nodig had en die dan liever even snel haalde bij de bouwmarkt om de hoek, dan in eigen voorraad zich lam te zoeken. Dat alles is verleden tijd met zijn eigen schuurtje.
Na een week genieten, vergeet man de schuur. Totdat hij de rekening voor het elektra krijgt en 750 euro moet bijbetalen. Terstond besluit hij alle lampen te vervangen door spaarlampen. Honderd lampen draait hij uit en in, dan is hij aangekomen in het vierkant van de boerderij waar vier opslorpende lampen hangen op 8 meter hoogte. Daarvoor moet de bouwsteiger van stal. Dat ding moet ter plekke in elkaar gezet worden. Daarbij is goed gereedschap onontbeerlijk.
,,Haal jij die boortol even, 2e plank van onderen middenkast in het midden.”
Dat is nieuw, heel anders dan ‘zoek jij de boortol even’. Dus terwijl man op vijf meter hoogte in de steiger hangt, haalt bouwknecht de boortol uit de keurig nette opgeruimde goed gesorteerde schuur. Gillend kom ik terug.
,,Man! Alles is verschimmeld, maar dan ook alles!”
Verslagen, laat man zich niet uit het veld slaan. Met de lampen komt het goed. De volgende rekening krijgen we 750 euro terug (vorige week). Intussen is man druk met anti-schimmelkuur. Al zijn schimmelgereedschap wordt driftig schoongemaakt en opgepoetst naar de fietsenschuur verplaatst. In dozen. Door elkaar. Aan het oog onttrokken. De kast wordt gelucht. De planken zijn niet te redden.
Precies dan, als de nood het hoogst is, is de redding nabij. Werkelijk. De bouwlieden hebben even geen ander klussie voorhanden als ons klussie: het schimmelschuurtje.
4 reacties
wat een geduld heeft je man! en wat een schimmelellende.
Wij hadden tot vorig jaar ook een hardnekkig schimmel probleem met een buitenmuur waar binnen de wc gesitueerd was, het is na een mannetjes tip door mij zelf geiinpregneerd met
zgn: putlood, een goedje wat niet bij de geone bouwmarkt te krijgen is maar in een wat meer specialistische winkel. De muur is de hele winter drooggebleven, dus ook geen schimmel meer.Dat putlood kan daarna nog afgesmeerd worden met een soort granietkleurige steentjes waar ik de naam niet meer van weet voor een extra vochtwerende laag.
Hopenlijk is jullie schimmelellende snel voorbij en kan man weer genieten van de schuur.
En ik kijk al weer uit naar aflevering III van het ‘schimmelschuurtje’. vervangen voor spaarlampen, dat moet toch zijn ‘door. Ik heb het gemerkt in omgeving Den Haag. Een bril voor beter te kunnen kijken. In plaats van een bril om beter te kunnen kijken. En het ergste is, de mensen die het zeggen begrijpen niet dat ze het verkeerd zeggen. Volgens mij is het een Anglicisme. Maar frisdrank is nu ook een normaal woord. En straks ‘groter als’ ook. Een collega zegt altijd: Dan heb je dat temeeste maar gezegd. In plaats van tenminste. Hij zegt veel verkeerd, maar dit zou denk ik wel kunnen. Wel origineel.
L’envers is in het Nederlands ‘het omgekeerde’. Als je het in het Frans omdraait wordt het Verlan. Zo heet de taal die alles omdraait. Als je er aan begint, dan wordt het een automatisme. Dan ga je het ook met getallen doen. En het is besmettelijk. Op mijn werk heette ik een tijdje ‘Kange Lees’. Ik kon al snel andersom praten. Ees uoy retal rotagilla. Probeer het maar eens. Eén keertje, want het is overdraagbaar. Moklew ni teh muirotarobal.
Nog één ding. Het begon allemaal met Heesje Weltevrui (Henk Elsink)
Ik heb voor door door vervangen! Bedankt voor de redactie Kuis Verslees!
Je bent de eerste, ik was er zelf nog niet opgekomen, wel alle andere variaties.