Vrouwen van Nu

Gisteravond hield ik een lezing in Wijdenes op uitnodiging van de Vrouwen van Nu, de grootste vrouwenorganisatie van Nederland. De plaatselijke afdelingen vormen de basis van de NBvP, kortweg Vrouwen van NU. Er zijn 548 lokale afdelingen, die elk in de eigen woonomgeving ervoor zorgen, dat vrouwen elkaar kunnen ontmoeten en meer:

• Elkaar willen ontmoeten
• Hun creativiteit willen ontplooien
• Aan hun persoonlijke ontwikkeling willen werken
• Met krachtige stem willen participeren in hedendaagse, maatschappelijke ontwikkelingen

Mij viel de eer te beurt deze aktieve dames een kijkje te geven in mijn schrijfkeuken.

 Ik voelde me direct op mijn gemak in de gezellige ambiance van deze dames. Eerst een kopje koffie of thee met een lekker koekje dat vast en zeker zelf gebakken was. Intussen was Kees in de weer met een dame om microfoon, beamer en laptop aan te sluiten en goed af te stellen. Het thema van mijn lezingen is hoe ik aan tekst kom en of het nou allemaal waar is of niet. Daarbij zijn foto’s onontbeerlijk, want dan kan iedereen zien wat er waar is en horen wat ik ervan maak. Het komt neer op dat schilderij van Margritte. Hij heeft een pijp geschilderd en iedereen kan zien dat het een pijp is. Maar Margritte heeft er met dikke lettters onder gezet ‘dit is geen pijp’.
Voor ik anderhalf uur kon uitweiden over dit verschijnsel via anekdotes, voorlezen en plezier, waren eerst verschillende dames aan de beurt, die elk in minder dan twee minuten wisten uit te leggen wat er vorig jaar gebeurd is en volgend jaar te gebeuren staat. Toen de stemming er goed inzat, kwam ik met mijn verhaal, dat rustig de hele nacht door had kunnen gaan. Gelukkig voor de dames had ik vooraf gevraagd hoeveel tijd ik kreeg en voor de zekerheid had ik een wekkertje meegenomen, waarop ik vergat te kijken. Het wonderlijke was dat ik alles blootgaf wat me te binnen schoot, van mijn moeder, mijn broer, gasten, Kees, mezelf, mijn blog, mijn columns, de krant, Social Media en mijn boek – opsprong om mijn verhaal te illustreren met de juiste gebaren, ging zitten voor de rust tijdens het voorlezen – en exact om vijf over tien stopte, de afgesproken tijd.
Man  was zo bewogen van mijn verhaal, dat hij beefde, wat je terugziet aan zijn foto’s van deze mooie avond.