Hoe dieper het probleem, hoe korter van stof, hoe langer van draad, zo ongeveer kan ik mijn broer samenvatten.
Hij belt.
,,Ha Zus. Ik heb toch maar een psycholoog genomen, maar daar ben ik nu klaar mee.’’ Kort van stof. Het zit diep.
,,Een psycholoog?’’ Ofwel, voor de draad ermee.
,,Dat had jij gezegd.’’
Luistert hij daarnaar?
,,Het was trouwens geen echte psycholoog, maar wel een mooie meid. Mijn garageman was er ook geweest.’’ Heeft hij het over een meisje van plezier? De beste psychologen volgens Ischa Meijer en Arnon Grunberg, om maar wat bekende mannen te noemen. Met hun langdradige hoerenverhalen schrijven ze hun kwetsuren van zich af.
,,Ben je klaar met haar?’’
Broer zwijgt als een asceet.
,,Heb je wat aan haar gehad?’’ Ik krijg de draad maar niet te pakken.
,,Ik weet nou hoe ik moet reageren op die zak.’’ Zijn woordgebruik is nogal direct.
,,Hoe dan?’’
De draad schiet los. ,,Het was mijn week met de kinderen. Dus ging ik gezellig als een echte vader met Wisse naar de voetbal. Hij kan heel aardig keepen. Maar toen zat Zij daar ook. Recht voor mijn neus. Daar kon ik nog inkomen, ze is te slotte zijn moeder. Al vind ik het belachelijk dat ze nu ineens naar Wisse komt kijken, terwijl ze nooit een ruk om voetballen gaf.’’ De draad zit vast aan de ex, wat loslaten moeilijk maakt. ,,Dat Zij daar zat vond ik niet echt erg. MAAR!’’ De draad begint rood te gloeien. ,,Zat toch die L%))&L naast haar!’’
Al zijn boosheid en verdriet ballen samen in dat ene woord, die ene man die zijn vrouw heeft afgepikt en ingepikt. Letterlijk.
,,Dat vond ik ook nog niet zo erg. Dat hij zat te kijken naar mijn zoon. Maar! Zij zat pal voor mijn neus te knuffelen met die L%))&L!”
Hij heeft de draad beet en bijt zich vast als zo’n hond die nooit meer loslaat.
,,Knuffelt ze met die L%))&L voor mijn neus! Met die L%))&L!’’
De drieletterwoorden rijgen zich aaneen, plastisch, onstuitbaar, ondoordringbaar.
,,En hoe moet je nu op hem reageren volgens die psycholoog die geen psycholoog is?’’
Ik breng hem van zijn stuk. ,,Uh.’’ Hij is de draad kwijt.
,,Ik moet het ze zeggen.’’ Hij vindt de stof. ,,Ik moet gewoon zeggen hoe het voor mij voelt. Ik wist niet dat je dat gewoon kunt zeggen en nog wel in het openbaar. Toen zei die vrouw waar ik bij was, dat die twee dat knuffelen toch ook in het openbaar doen!’’
Dat is waar. ,,Heb je het al gezegd?’’
Diepe zucht. ,,Toen het gebeurde was ik nog niet neurolinguistisch geprogrammeerd en daarna heb ik die L%))&L niet meer gezien. Maar als hij het weer flikt, weet ik hoe ik moet reageren.’’
Ik voorzie kreten van woede en pijn die zich als een strop om de nek van de inpikker slingeren.
,,Maar eigenlijk ben ik wel klaar met die godvergeten idioot van een doorgedraaide halvegare sukkelige vetzak van een minuscule L%))&L.’’
Menu
