Wellplate 3

Ik hoef pas onder de wellplate om 5 uur, want ik ga naar Amsterdam, naar Edith, mijn vriendin van de middelbare school. De blaas leegt zich, de darm laat het afweten, ofwel omdat-ie nog leeg is van driemaal de vorige dag, ofwel omdat ik op pad ga. Darmen hebben zo hun eigen agenda.
Over Edith valt veel te vertellen, het een nog spannender dan het ander, maar helaas, het gaat nu over de wellplate en diens uitwerking. Nu is het wel zo dat het eerste dat Edith zegt als ze me na 40 jaar terugziet, is: ‘Wat zie je er goed uit!’ 
Ik voel me de hele dag superfit en slank en gezond, precies wat de wellplate belooft, maar dat kan ook het weerzien met mijn boezemvriendin zijn. Dat is de moeilijkheid bij testen. Al die bijkomende, voortdurend veranderende situaties en bijkomende emoties. Hoe doen ze dat in de wetenschap? Mensen opsluiten als ratten in de val voor de duur van de test? Ik voel me met het uur beter, maar Edith ook en bij haar is er geen Wellplate aan te pas gekomen, of dat ik hitte en koolstof uitwasem. We gieren het uit om de gekste dingen, of we weer 15 zijn, terwijl we allebei een verleden dragen dat er niet om liegt.
Om 5 uur ben ik terug in Hoorn, Amarant, de plek waar het gebeurt. Ditmaal word ik begeleid door Heike, de drijvende kracht achter alles. Ze begint met het opmeten van mijn omvang op tal van plaatsen en noteert de hoogte er ook meteen bij. Dit laat haar meesterschap zien. Een van de uitwerkingen van de WP is immers dat er centimeters ellende van je afvallen en dan moet je weten waarmee je begon. Heike beziet lijf en leden.
,,Je benen en armen hoeven niet, daar houd je niet vast,  daar heb je geen cellulite, geen vocht en geen vet.”
Ik ben blij met de sprinkhaanpoten die ik van mijn vader heb. Op de school waar hij les gaf, had hij de bijnaam ‘Pierre la Mouche’, Piet de Vlieg; drie vliegen in een klap, hij gaf ook nog Frans en biologie. Ledematen heb ik van hem. Ik wil al weg, maar dan komt Heike met haar bevinding. Houd je vast.
,,Ieder mens houdt zijn afvalstoffen ergens vast, meestal in Benen, Billen, Borst, Buik en Bovenarmen.”
Kortom het hele lichaam, waarbij de lettervreter meteen gefocust is op de letter -B-. Deze -B- , Brigitte Bardot wees er ook al op, die -B- moeten we in de gaten houden, want. Ik mag dan niets vasthouden in Benen en Bovenarmen, mijn afval loos ik in een vuilcontainer die niemand ziet en waar nog nooit iemand van gehoord heeft, ik in elk geval niet, terwijl ik heus wel van Zadeltassen, Zwembanden en Lovehandles weet, maar Bizonbult? Waar zit dat ding? Het is weer te danken aan mijn vader zaliger, dat ik meteen een bizon voor mijn geestesoog krijg en laat hij nou precies waar die bizon hem heeft, bij mij ook zitten. Ergens tussen de schouders. Niet zo formidabel als bij de bizon,  maar hij zit er, een klein afvalbakje. Heike is hem vaker tegengekomen, en wel bij vrouwen die een last dragen, kind, man, moeder, wereld. Terwijl Atlas toch ooit begon met het dragen van de wereld. Nou, dat heeft hij dan gauw overgedragen aan zijn vrouw, kom ik nu achter, en wij zitten ermee. Gelukkig hebben we nu de vrouw die het tij gaat keren. Ik snap waarom ze mij als testpersoon wilde.
Heike is niet van het preutse, alles moet uit en alles wordt ingesmeerd met de warme honingprut. De halve pot gaat op de bizonbult en de manier waarmee ze hem inwrijft, bevestigt wat ik al dacht. Weg met de afvalbakken op vrouwenschouders. Ze smeert en wikkelt en vraagt intussen naar mijn bevindingen tot nog toe. Ik rapporteer de extreme lozingen van darm en blaas, de wallen, de hoofdpijn en de smerige smaak.
,,Dat zijn de afvalstoffen die uit hun schuilhoek komen en afgevoerd worden. Daarom moet je veel drinken. Dan kan het eruit.”
Ik zie er intussen uit als een geplastificeerde Bizonbult die regelrecht als installatie naar de nieuwste tenstoonstelling kan. Bij het afwikkelen is die hele bult dan weg en blijft er niets over. Mijn mond is nog vrij en Heike geeft me een flesje mineraalwater met een rietje om tijdens de ligging te drinken, een enorme vooruitgang met de waterkan.
,,Wil je een rolletje onder je benen vanwege je rugpijn?”
,,Rugpijn?”
Raar hoe snel je pijn van jaren onmiddellijk kwijt bent als-ie weg is. Heike staat nergens van te kijken.
,,Dat is een bijprodukt van een geactiveerd en gereinigd lymphesysteem. Ik had ook een dame onder de plaat die depressief was en zij heeft er na 4 dagen weer zin in, een andere dame kon haar tenen niet meer bewegen, en die bewogen de derde dag weer. Bijprodukten kun je vooraf niet voorspellen. De essentie is gezondheid.”
Heike verdwijnt van het toneel, ik drink water met een rietje, zweet als een bizon, drink als een tierelier en meer is er niet te vertellen van een ingesealde Bizonbult onder de Wellplate.