Vervoegen door Inge Deconinck

 

         Ik dwaal  tussen de verleden tijd en het heden
         omdat ik over vaardigheden niet meer
         in de  tegenwoordige tijd kan schrijven
         Ik mag niet schrijven ik brei – het moet zijn ik breide
         Ik mag niet schrijven ik zing – maar wel ik zong
         Ik mag niet schrijven dat ik persoonlijke collages creëer –
         maar wel creëerde
         Ik mag niet schrijven dat ik kaarten knutsel – 
         maar wel  knutselde
         Ik mag niet schrijven ik speel gitaar – 
         maar wel ik tokkelde op mijn gitaar 
         In het heden vervoeg ik niet graag in de verleden tijd         
         het kwelt te diep
         Gelukkig bied jij me een brug aan,
         gebouwd van geschilderde woorden
         om van het verleden naar het heden te gaan
         en dan onderweg te wandelen naar de toekomst
         Ik stap met jouw woorden geborgen in mijn ziel
         naar de komende tijden
         en schrijf nu nog enkel in de toekomstige tijd
         Van jou mag ik al eens struikelen
         of even manken onderweg
         als ik maar mezelf blijf
         De toekomst straalt
         Ik wandel met licht in zicht
         Mijn ogen en hart bloeien open

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Je kunt je abonneren op Inges leeslinten, zeker even kijken, je hebt dan in de gaten hoe Inge, ten dele hersenblind, de wereld ziet: geen gaten, en voor geen gat te vangen is.