Ik wil verder met het vogelbad, maar als ik eindelijk aan de bak kan, is het tropisch weer. De mussen vallen van het dak en ik sta eronder in het zweet des aanschijns voor de terugweg naar het paradijs of iets dat daar op lijkt zonder dat politieke gedonder en een beetje verkoeling zou ook niet gek zijn.
Die vogels snappen niet waarom ik daar onder dat afdak in vredesnaam hun rust verstoor. De een maakt nog alarmerender geluid dan de ander. Bij kleine vogeltjes is dat nog leuk. Zo’n roodborstje dat een keel opzet of hij een haan is. Maar gealarmeerd door roodborst, die met dit weer in het hoge noorden van Scandinavie hoort, nee, hij zit hier tegen de enige die aan hem denkt te tetteren, komen zijn grote broers erbij terwijl ik de godvergeten zwetende goeie gek zelf ben.
De kauwtjes en Vlaamse gaaien en eksters zijn er als de kippen bij en komen in alle verkoelende bomen die rondom de werkhut staan. Als ze het nou hielden bij een enkele kreet, nee, ze laten van opwinding en angst ook nog slierten stront omlaag vallen. Gelukkig heb ik een dak boven mijn hoofd. Onverstoorbaar gaan zij door en ga ik door. Knippen en plakken, schreeuwen en gakken. De eenden en koeten zijn ook gealarmeerd en hebben zich in de sloot onder mij geposteerd met helse herrie, terwijl dit de voorbode van het hemelse paradijs had moeten wezen.
Ik veeg het zweet van mijn voorhoofd. En dan geschiedt het wonder. Zodra ik stop met mijn herrie, stoppen zij er ook mee, de een na de ander, de kauwtjes, de eenden, de koeten, de gaaien, de eksters, de vinken, de mezen en zelfs het roodborstje houdt zich stil. Het zou zomaar kunnen dat ze niet alarmeren, maar mij nadoen, of nee, dat ze mij aanmoedigen. Dat dit hun manier van applaus is. Daar houd ik het op, daar doe ik het voor, daar ga ik voor. Maar nu even niet meer. Ik drijf de hut uit.
Hier lees je het begin van het vogelbad:
https://annevellinga.nl/2012/08/17/vogelbad/
8 reacties
Het resultaat mag er zijn…
Wou dat ik vogel was
Kwam ik bij je badderen…;)
(i ga onder de bevederde verkleinmachine zitten)
haha, dat wil ik zien Annet! de bevederde verkleinmachine – daar moet je een gedicht op maken! En die bak, joh, dit is nog maar de onderkant die ik even snel in elkaar wilde flanzen… grote stappen, snel thuis – maar al die resthoekjes…! Fijn dat je hem leuk vindt!
Ze wilden je juist aanmoedigen met hun gekwetter :-).
Ja, dat lijkt mij ook de beste optie – maar gekwetter kun je het niet noemen wat die grote vogels uitkramen…, dank voor je reactie!
Wat een mooie paddestoel is die onderkant. Ik heb geen puf voor wat dan ook. Ongekend die hitte. En dat allemaal zonder motor. De CAPTCHA code was KAK 7, heel toepasselijk en werkte niet.
Kak 7? Haha, dat heb jij weer…. Ja, ik kan er ook een steel onder zetten, dan kunnen ze in de schaduw zitten. En heel erg dat je motor juist nu niet werkt. Dan maar een kouwe douche!
ja natuurlijk vind ik het leuk want
het schrijfplezier spat er vanaf….
spat er vanaf…. wat een vondst, dankjewel Annet