Het leuke van pijn is, dat je op zoek gaat naar verlossing en zo kom je nog eens ergens waar je anders aan voorbij gaat. Bij kleine pijn ben je gelijk al klaar bij de eerste de beste supermarkt. Bij de kassa liggen de pijnstillers in soorten.
Voor een interessante zoektocht moet je bij de grote pijn zijn, zo’n pijn die niet te stillen is met een pilletje, pleister, spuit. Daar begin je mee. En dan begint het pas echt. De zoektocht naar verlossing.
Mijn pijn begint eind december 2012 in een vreemd bed onderweg naar ons vakantiehuis in Duitsland.
Bij het wakker worden doet mijn linkerarm pijn. De diagnose heb ik snel gesteld: de nacht was niet wild, het bed is de schuldige. Klaar. Uit. Einde zoektocht.
Zo eenvoudig ligt het niet.
Mijn arm blijft hangen in pijn, de hele Kerst en Oud en Nieuw daarginder in het Fichtelgebirge. Ik moet beter en verder zoeken.
Bij thuiskomst zoek ik hulp.
* Mijn huisarts ontdekt mijn bewegingsperktheid, een woord dat ik niet eerder toegepast hoorde op mezelf. Hij verwijst naar de fysiotherapeut.
* De fysiotherapeut wijst naar het litteken op mijn rug. Die plek is dood en daar brengt hij leven in 3x per week. Pijnlijk.
* Ik zoek het achter mijn rug, wat uitmondt in 20 blogs ‘Vrouwenlijn’ en een e-bundel: http://hetnieuwepoezine.wordpress.com/bundel/
Zes weken zijn om, de pijn is erger, ik ben er niet gerust op.
* Ik laat een echo maken. Ik heb een ontsteking in het schouderkapsel, dit is 4x zo dik en puilt uit aan de onderkant.
* Een spuit Cortison van de huisarts.
* De fysiotherapeut kneedt voortaan rond de schouder. Dit doet pijn.
* Ik schrijf mijn pijn.
* Een oud leerling leest mijn angst erin. Daarmee maak ik het erger dan het is. Hij is nu fysiotherapeut en gespecialiseerd in pijn.
Enthousiast en meeslepend geeft hij me zijn visie cadeau:
Pijn, de pijnfysiologie en de enorme belangrijke rol van het brein in het hebben en ondergaan van pijn zijn geweldig interessant. Het is DE motivatie in mijn vak momenteel. Naast mijn therapeutisch werk (met zeer specifieke patiënten werken) geef ik internationaal les in veel landen aan fysio’s, manueel therapeuten, artsen, tandartsen en logopedisten. Het is boeiend om mee te maken wat er over de wereld aan het gebeuren is t.a.v. dit onderwerp. Ik was in april in Australie voor een super geweldig interessant congres hierover en volgde al vele specifieke na- en bij scholingen over dit topic. Er is een geweldig fijn en goed te lezen werkboek van David Butler en Lorimer Mosely dit jaar in het NL vertaald (Begrijp de pijn) dat echt gaat over waarom de omstandigheden en de eerdere pijn ervaringen zoveel invloed hebben op ons latere pijngedrag. Ook hier gaat het niet zozeer over de psyche, maar vooral over de neuronen, de connecties en de invloeden vanuit je ervaringen en gedachten. Echte goed informatie krijgen is daarbij een keyrole.
* Ik focus mijn aandacht op vertrouwen, rust en beweging.
* De fysiotherapie begint vruchten af te werpen: minder pijn en meer bewegingsruimte.
* We gaan van 3 x per week naar 2 x per week naar 1 x per 5 dagen.
In mei gaan we naar ons vakantiehuisje.
Kan ik een maand zonder mijn fysiotherapeut? Of vind ik hulp in het Fichtelgebirge?
http://www.bol.com/nl/p/begrijp-de-pijn/9200000011499618/
16 reacties
succes in je zoektocht! ik leef met je mee, vriendin!
Dankjewel lieve Inge, je bent voor mij een lichtend voorbeeld op mijn zoektocht….
<3
<3 - het moet een hartje verbeelden, maar dat lukt niet...
Een pijn die je ontvoerd uit het normale leven, heeft zich meestal genesteld op een plaats die niemand kent of steeds over het hoofd ziet en het zoeken en laten zoeken is meestal erger dan de pijn zelf en verlengd die nog.
Zes maal ben ik in Antwerpen naar het AZ geweest en telkens was het pijnlijk zoeken naar de oorzaak van mijn pijnlijk oog, dat toch al blind was, tot ik smeekte om dat oog te verwijderen
, pas dan was de pijn weg, waarom het zo lang moest duren weet ik niet, misschien om rekeningen te spijzen?
Edgard
oei Edgard…. je begint heel poëtisch
en dan laat je me keihard schrikken –
begrijp ik goed dat er een oog bij je is weggehaald
en daarmee je pijn…
dat is heel drastisch – maar je ziet scherp
dank voor je blik
Jouw pijn begint december 2013, dan is het toekomstige pijn, Anne.
Verder ben ik het helemaal met je eens, pijn vertelt jou iets, iets wat betreft levenservaring en op die pijn zit ook energie met een herinnering.Dat betekent niet dat je geen werkelijke fysieke pijn hebt,daar draait het maar al te vaak op uit.Psyche en fysiek en balans.
Goed gezien Athy, ik heb het meteen veranderd, voor ik toekomstige pijn oproep 🙂
En ja, pijn vertelt verhalen… Dank voor je aandachtig lezen en meeleven.
Lieve Anne, ik hoop dat je vindt wat je zoekt; een pijnloze vakantie en ook daarna. Voel met je mee, mijn rechterarm/schouder is al weken pijnlijk, soms blokkeert hij als ik mijn arm uitstrek om iets te pakken, soms doet het pijn als ik gewoon mijn arm in mijn schoot leg. Ben heel benieuwd naar jou ervaringen, heb ook met belangstelling het artikel over de osteopaat gelezen. ♥
Lieve Henriëtte,
de komende dagen zul je nog meer kunnen lezen over mijn zoektocht, ik leg alles bloot 🙂
wie weet vullen anderen nog aan met tips en ervaringen, want veel mensen hebben pijn.
mijn linkerarm/schouder herkend jouw rechter – en ik hoop van harte dat je op mijn tocht iets of iemand vindt, die voor jou op dit moment goed voelt, want het is een weg, en alle stapjes moeten we nemen, daar begin ik gaandeweg achter te komen.
En jij kunt dus wel hartjes maken – dat zegt wat hoor!
Dankjewel Henriëtte en sterkte met jouw rechter (lede) maatje!
Ik kan niets anders dan je heel veel wijsheid toewensen en een leven met zo weinig mogelijk pijn. Sterkte lieve Anne !
Lieve Mieke, dat is heel veel, jouw wens – daar ben ik gisteren pas goed achter gekomen,
maar laat ik niet vooruit lopen op de loop der dingen…. je leest het de komende dagen…
Dankjewel voor je prachtige wens!
Wederom maak je me benieuwd !
🙂
Lieve Anne, ga naar Pim, hij kan je misschien verlossen!
vanuit mijn preutsheid maak ik dit openbaar!
liefs, Gijs
Lieve Gijs, als dat geen ware liefde is…. heel hartelijk bedankt voor je sprong uit je veilige oord naar deze openbare plek.
Ik waardeer dit meer dan ik hier zeg. Dank. Liefs.