door mijn raam
zie ik bomen staan
ze vertellen allemaal
een stil verhaal
de iep, de eik, de es
en nog een stuk of zes
er is geen boom gelijk
de beuk is anders dan de eik
toch staan ze zij aan zij
stil tegenover mij
wellicht al 100 jaar
veroordeeld tot elkaar
13 reacties
Grappig!
Als die oude bomen konden verhalen… mooi verwoord! Mooie pentekening ook!
mooi 🙂
Zo is het ook met mensen. Ieder van ons is uniek en we wonen allemaal samen op deze aardbol ! Mooi geschreven, Anne !
mijmeren over honderd jaar.
Eik en beuk, tweemaal staal
veroordeeld tot elkaar
geven schaduw aan elkaar.
Genoten. Al vind ik ‘veroordeeld’ een minder goed, negatief beladen woord hier.
Warme genegenheid en fijne dinsdag,
sunset (ingo)
Sunset, je haalt me de woorden uit de mond, ik had het omgekeerde staan
(‘groeien zij naar elkaar’)
tot ik langer en beter staarde…..
mijn visie kantelde en werd dit gedicht
misschien krijg ik het op de foto of kan ik er een stuk over schrijven of…
je inspireert me weer – dank!
en tot een volgende zonsopkomst 🙂
een multi-culti-bos …
Dank voor de inspirerende reacties, Annet, Marleen, Barbara, Mieke, Athy, Edgard, Sunset en Trucker Klaas.
Dat ze er nog lang moge staan.
Ja precies, Johan, en dat we nog lang met elkaar mogen bomen….
de eik en de cypres groeien niet in elkaars schaduw (Gibran)
ik las dit vaak voor bij huwelijksvoltrekkingen
mooi gedicht