GENIUS LOCI
Ode aan Anne Vellinga
(Het karakter van een plek)
N.a.v. Het boek “ Sophie Genius Loci “ van Anne Vellinga
Wij waren hier ooit voor later en wisten
nog geen plek – ach, wat bleek het toch
zo voor de hand, wat was dit toch
vanzelfsprekend – achteraf.
Wij wisten ervan, maar verbaasd. Hier
hebben wij ons artefacten achtergelaten
– konden wij dat met mensenhand,
kon het bestaan voor wat het is?
Er is een wonen in mij – een diepe
wonden, een huppelende vrolijkheid –
zal ik het herkennen? In de tijdlijn
knoopt het zich. Wij hadden ons
van ogenblik tot ogenblik –
was er een deur, moest die geopend? Tot
welk onwaarschijnlijk voorval? Een
uitzonderlijk gewoon? Een deurbel was
er van het meest welkome rinkelen – ik
weet je, want zo ben je – altijd.
Liepen wij op? Hoe de toegewezen
plek? Genoodzaakt om de weg – een
vanzelfsprekende richting maar
zo levensecht? Ik noem je stilte –
een naam, een gebeurtenis – voor
altijd – onder de appelboom,
in het ouderlijk huis.
Als ik mij omdraai – een tuin die nog
voortduurt zolang de jaren – en verder,
een nimmer afwezig – omdat jij hier
bent, ik het ben, ons hier samen –
Elbert Gonggrijp, Heerhugowaard, vrijdag 29 november 2013
Voor meer gedichten van Elbert: http://www.natuurgedichten.blogspot.com/
4 reacties
het leven gaat door , de plek blijft als een kruispunt van ontmoeten
ook zonder aanwezigen in gedachten nog het groeten 😉
mooie ode !
groet
trucker klaas
Zoals alle goede dingen hoop ik dit ook tegen te komen.
een wandeling door gevoelens …waarin zoveel in opgesloten ligt…mooi
Een stille tocht van luisteren en voelen, waarnemen. Zo beeldend verwoord.