Wat er met Peter gebeurd is sinds hij niet meer bij mij thuis komt, kan iedereen lezen in Kunstkannibaal, zijn autobiografie. Ik was het compleet vergeten, maar met al dat opruimen van de laatste tijd kom ik oud zeer tegen en daar hoort Peter bij.
In de tijd dat ik zelf nog niet schilderde, kwam hij elke zaterdag een schilderij maken. In grote halen deed hij zijn kunst voor, gaf een kijkje in zijn keuken. Welke kunstenaar doet dat? Velen zitten op hun aanpak als broedse kippen. Ze hebben er zelf eindeloos over gedaan zover te komen als ze gekomen zijn en dat station houden ze graag voor zichzelf.
Hoe anders was Peter.
Hier is het doek. Daar mijn onderwerp. Daar de verf. Hier mijn kwast en wham, wham, daar ging hij. Met strakke opmerkingen hoe, wat en waarom. En die geweldige stem erbij! Diep. Hees. Maar niet hijgend. Ik hield meteen van hem. Zijn beweging, zijn woord, zijn klank, zijn kleur, zijn sensuele, seksuele uitstraling, zijn uitspatting op het doek. Wat mij raakte was zijn vrijheid. De vrijheid zijn binnenste bloot te geven.
Ineens kwam hij niet meer op tv. Ik miste hem. Ik vergat hem.
Hij is terug. Sinds enkele jaren. Waarin ik hem alweer kwijt was. Tot vandaag. Dankzij dat vodje. Een mens weet ook nooit wat hij wel moet afdanken en wat niet…
Een ding is duidelijk, Peter is open als ooit. Misschien moet ik hem eindelijk eens lezen. Het is tenslotte Boekenweek en ik krijg Tommy erbij. Hoezo Tommy. Waarom niet gewoon Tom. Terug naar Peter.
Alles heeft hij verloren. Zijn jaguar, zijn huis, zijn paarden, zijn geld. Hij zuipt, hij neukt en hij schildert. Hij denkt nooit ‘ik wil jou neuken’, hij denkt ‘ik wil jou schilderen’. Morgen bestaat niet. This is the moment.
Mai Spijkers, zijn uitgever , vindt het een kutboek. Te hard, te stoer. Zelf vindt Peter het ‘kut’. Al zijn schilderijen vindt hij ook ‘kut’, een nieuwe mislukking in een lange reeks mislukkingen. Kunstkannibaal noemt hij de afsluiting van een periode. De permanente lekke band van een schilderij. Hij is er klaar mee.
9 reacties
Schande, heb nooit van deze man gehoord, ga er eens naar googlen
Haha hij heeft ook in Senegal in ‘t gevang gezeten wegens het oneerbaar ‘schilderen’ van vrouwen. Dank zij de corruptie daar kon hij zich vrijkopen.
Ja ik herinner me Peter nog wel van dat gedoe in Afrika. Maar ik kan me geen schilderij herinneren. Even googelen. Dom om kennis achter te houden, dat is voor zakenlui. Die weten iets meer dan jij en verdienen er aan. Ik vind het ook met recepten. Van een restaurant kan ik het begrijpen, maar niet van hobbie koks. Ik geef graag mijn recepten aan anderen en als dan iedereen kookt als ik, dan ben ik pas écht tevreden.
Lieve Anne,
ik zit weer wat vaker achter een PC op mijn werk en zal weer wat vaker reageren.
Nou, ik vind zijn schilderijen mooi. Vooral pop art. Hij speelde ook basgitaar in Soviet Sex. De band waarin Ellen ten Damme ook speelde. De meest veelzijdige vrouw van Nederland, die nog meer kunsten combineert dan Peter en die er verdomd leuk uit ziet. Die zou ik wel willen schilderen.
Mevrouw.. Peter Klashorst beschouw het Leven als een Groot feest..
H-et I-s V-eest .Als u dat niet wist..Was een paar weken in het nieuws en bij
D W D D -rrrrrrrrrrrrr Of Klashorst draait doorrrr. Geen Oordeel over..
Wel dat ie een Vanzelf-vernietiger vol hass ist! Dà’s mijn gevoel…
U sprak met
Schaam me diep….nooit van Peter Klashorst gehoord, maar dankzij jou Anne gegoogled en ben ik op de hoogte! Leve de blogs en het internet 🙂
Boeiende figuur, maar hoe hij met aids is omgegaan vind ik nogal onnozel. Bij dat interview laatst op t.v. kwam de vraag bij mij op hoeveel vrouwen hij onveilig heeft pleziert. Nou weet ik wel dat in dit land iedereen wel iets van iedereen vindt, dus reageer ik met terughoudendheid. Ik heb één lieve vriend aan aids verloren en het hele proces vanaf zijn bedrand mee gemaakt. Ik heb Klashorst altijd een boeiende figuur gevonden, een waarlijk kunstenaar. Maar dit woeste aspect van zijn leven, in gezelschap van vrouwen?
Goed in meevoelende vaart geschreven….
tja, eigenlijk schildert hij wel leuk; maar tegelijkertijd valt het ook heel erg tegen; hij produceert aan de lopenden band; maar de meeste werkejs zijn knudde; sommige zijn wel echt mooi, die mixed media valt in de meeste gevallen erg tegen en is vaak super goedkoop; hij stopt een digitale vrouwenkop in photoshop, halt wat kleuren eruit, doet wat effect erin, print het af op 200gram dik papier; schildert er wat klieder lijnen overheen, of wat bloedspatten, of smeert wat neonlicht oogschaduw en lippenstik over de digital gephotoshopte vrouwenkop heen, zet zijn handtekening er op, en zo is er weer een mixed media bij gemaakt; sommige zijn wel mooi, maar de meesten zijn prut; met schilderen op canvas doet hij hetzelfde, hij print een glicee op canvas van een digitale vrouwenkop en bewerkt het dan met een kwast; en zet zijn handtekening eronder; af en toe maakt hij wel een echt schilderij; je zou haast kunnen zeggen Peter Klashorst is de plagiaatschilder van zichzelf; Peter Klashorst is de eerste schilder die zijn Eigen kunst vervalst; wie doet dat hem na?