Aan de gang met de krijtverf van Annie Sloan

Ik ben verkocht. Aan Annie, Slome Annie, zo sloom is ze niet, wow, wat een verf heeft ze bedacht! Ik kon almaar niet in het huisje van mijn moeder zijn, haar woonkamer, haar keuken, haar slaapkamer, haar tafel, haar kast, beroerd werd ik ervan, alsof mijn moeder er nog was zonder er te zijn. Elke keer een klap op mijn hart. Mijn Berbervriendin zei dat ik alles van plaats moest veranderen, anders blijft de ziel hangen en kan niet verder en dat voelt akelig. Geen idee of dat zo is, ik ben van de ervaring en neem niets aan voor waar of onwaar. Dat levert me veel gedoe op, want ervaring krijg je alleen door het zelf te ervaren.
Dus alles van zijn plek. In mijn eentje, want mijn lieverd is van de visie: eerst denken dan doen, in één keer. Daarbij is Kees van de loodzware degelijkheid en ik ben van de zigeuners. Voor hem kan het niet stevig genoeg, wat staat dat staat, van mij kan het niet licht genoeg, want ik moet het almaar verplaatsen tot het goed voelt. En dat wisselt per seizoen.

Dus nog een keer: alles van zijn plek. Alles in mijn handen. Haar tafel, haar stoel, veel meubels had ze niet, maar al die spulletjes! Boeken, schalen, vazen en dan al die snuisterijen en kunstvoorwerpen en tasjes en beeldjes en en en…… en aan elk ding kleeft een herinnering. Ik hoor haar stem ‘kijk An…’ en heb aan een stuk door spijt dat ik niet intenser geluisterd heb en liefgehad en en en…
Kees verklaart mij voor krankzinnig, want hij weet van geen enkel ding waar het vandaan komt en wat het betekent en en en…..
Nou, dat komt dan door Aal, dat zij met zoveel liefde elk dingetje vond en kocht en afstofte en aanraakte en dat ze dat deed komt omdat haar leven begon met niets en het heel erg lang duurde voor ze eindelijk kon kopen wat ze zelf mooi vond en…
Nou ja, zo kun je wel een uur janken, maar daar heb je dus dankzij Annie geen boodschap aan, want eenmaal aan het verven….

Neem nou haar tafel. Ze had er drie. Twee in haar atelier en een in haar woonkamer. De kleiste uit het atelier sleep ik naar haar woonkamer en die van haar woonkamer naar haar atelier. Blijft die van het atelier niet staan, want hij mist een poot en hij is ook nog verschrikkelijk vlekkerig, want ja, in haar atelier knoeide ze er verf op en koffie en haar hulpen waren almaar druk met schuursponsjes en sop en boenwas en het werd almaar een vlekkeriger ding.

Op de foto is deze doorleefde tafel al verplaatst van haar atelier naar haar woonkamer. Niet naar het raam waar zij altijd zat, maar naar de muur. Kees heeft hem gelijk muurvast gezet, want die poot ontbreekt omdat het zo’n lichte Deense tafel is die uit een Deense boekenkast steekt, maar die boekenkast blijft in het atelier, want Kees heeft geen zin om die kast die hij daar voor haar muurvast heeft geschroefd, waar een koe aan kan hangen, om die los te halen. Lief hè.

Als dat gevlekte ding eenmaal op dat antieke kleed staat, zie je pas goed hoe lelijk het bij elkaar staat. Nou, en dan, dan is Annie Sloan je man. Met haar verf kun je alles verven, hout, metaal, plastic, glas, muren, meubels, vloeren en misschien ook wel het vloerkleed. Daar ben ik nu dus aan het achter komen, uit eigen ervaring, haha. Het is wel even eng! Zie maar:

Het lijkt ineens zo heel erg grijs. Is dat niet verschrikkelijk saai? Ik had eigenlijk een kleurige Indiase kamer voor ogen… In Brocante zag die kleur er erg mooi uit op dat Hongaarse kastje… Ik ben van het slag dat liever ten hele dwaalt, dan ten halve keert. Dus doorgaan.

Ik ben verkocht. Het hek is van de dam. Mijn moeders atelier wordt mijn atelier.

Bijzettafeltjes, mandjes, boekenplanken, kapstok, alles krijgt een laagje Annie, French Linen, Paris Grey, Graphite en een mengsel daartussen.

Dat zie je morgen, inclusief alles wat ik inmiddels ervaren heb, TIPS dus!

PS: als je op de foto’s klikt, vergroten ze. Daarna klikken op het terug pijltje, dan ben je weer op mijn blog. Veel plezier ermee.

www.puurbrocante.nl