Inge is niet zomaar een dichter. Alweer jaren geleden kreeg zij door een medische blunder een herseninfarct. Ze werd hersenblind. Nu is ze een gevaar op de weg en een gevaar voor zichzelf, want met hersenblindheid kunnen je ogen kijken, maar zien doe je met je hersenen.
Laat de betekenis hiervan maar eens tot je doordringen! Je ziet en ziet niet, tegelijk. Zoiets.
Voor het ongeluk was Inge een fijne onderwijzeres en was geliefd als zangeres. Nu is ze haar mooie altstem kwijt en haar linkerhand is verlamd, om wat meer mankementen te noemen. Inge liet het er niet bij zitten. Ze slaat zich door het leven en ze schrijft. In haar gedichten en brieven beleef je mee hoe zij de stukjes van haar levenspuzzel bij elkaar krijgt, doe dat maar eens met hersenblindheid en de rest.
Vandaag een recente Open Brief die je ogen en je hart opent voor de lange, moeizame weg na een ongeluk met ‘gelukkige’ afloop.
Hier is Inge.
Ik weet eindelijk het héle verhaal.
Ik vroeg aan manlief steeds weer hoe mijn eerste weken in het ziekenhuis waren.
Maar wellicht heeft ie het er zelf zwaar mee.
Ben blij dat ik het eindelijk weet want er was een ‘gat’ in mijn geheugen van de eerste weken.
Het is goed dat ik het weet, het zal me helpen ‘alles’ te verwerken.
Ik weet nog de nacht waarin he gebeurde: ik voelde dat mijn hand niet oké was en maakte mijn man wakker om het hem te vertellen, maar ik sprak wartaal.
Meteen werd ik met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht.
Een gespecialiseerd team besliste om me een paar dagen in coma te houden, omdat ik anders teveel hoofdpijn zou hebben.
De eerste momenten van mijn ontwaken, weet ik nog.
Rond mijn bed stonden mijn man en mijn twee kinderen en de neuroloog.
En van de weken nadien herinner ik me ‘gelukkig’ niet veel.
Ik weet wel dat ik soms hallucineerde en dingen zag of dacht die niet klopten.
Ik kom dus echt van héél ver.
En mag dus blij zijn dat er toch nog zoveel overblijft, al blijft het geen cadeau.
Mijn letsels besefte ik niet meteen.
Het was eerder zo dat ik week na week ervaarde wat kapot was.
Goed dat ik niet alles ineens wist.
Het is wellicht zoals mijn man het zegt, dat ik nu ik alles goed besef het héél zwaar heb en dat klopt.
Mijn hersenblindheid had geen enkele neuroloog gemerkt. Het was een internist die het doorhad. Ik moest een onderzoek hebben en hij zei: volg me maar. Hij sloeg linksaf de onderzoekskamer binnen en ik volgde niet. Zo had ie het meteen door.
Ik nam dan zelf contact met licht en liefde om te weten wat ik het best deed.
Ik kreeg een blindenstok voor slechtzienden (één voor een persoon met één hand).
Sindsdien kan ik me veilig op straat wagen.
Binnenkort ga ik weer es verder spreken met vriendinnen om alles wat beter te verwerken.
Het lukt me maar niet en ik weet hoe dat komt: ik heb elke dag pijn en heb ook elke dag problemen met mijn letsels, vooral mijn zicht en mijn lamme hand.
En nu gaan revalideren!
Liefs
Inge
Ik beveel haar blog van harte aan: http://leeslinten.blogspot.com/
25 reacties
Slik… zo dapper. En zo positief, daar kan menigeen een voorbeeld aan nemen! Heel veel liefde en Licht voor Inge. XXX
dat vind ik erg echt lief. sommige dagen ben ik ook moedeloos hoor, maar ik ga verder!
Wat een verhaal. Hersenblind, dat bestaat ook nog. Wat een positieve kracht om door te gaan. Dapper.
ik vind die hersenblindheid enkel erg op mijn blog omdat ik de lay out niet goed meer kan verzorgen. erger vind ik mijn verlamde hand. Bedankt voor jouw meeleven.dat geeft me kracht!
Had er nog nooit van gehoord, hersenblind. Inge is dus Vlaamse. Had het al aan haar naam kunnen zien, maar balletje ging vallen door ‘Licht en liefde’ :-).
jawel ik ben een Vlaamse ‘licht en liefde’ en ook mijn naam. Maar ik ben er fier op geen échte Vlaming te zijn (politiek dan).ik wil Vlaanderen en Wallonië één.hersenblind is vooral moeilijk in e-mails , op mijn blog en soms op straat. Maar ik ben ook wat selectief blind: een leuk spelletje voor mezelf;) dit om het vol te houden. Bedankt voor je lieve reactie
Medische misdaad.
Sterkte lieve Inge en dat er ook nog lichtjes moge zijn in je leven.
*** Sterretjes van Annet ***
dag Annette: er zijn nog veel lichtpuntjes in mijn leven zoals overdachte leuke ontmoetingen; mijn vele vriendschappen, mijn 5 kleinkinderen en nog zoveel meer. Het gaat me er in de zoektocht vooral om, om deze te onthouden,iets van : ik,tel alleen de heldere sterren. Bedankt voor je wens. Die verwarmt mijn hart
ik zou eerder zeggen: medische moord, gezien mijn leven werd vermoord
Lieve Inge,
Met een brok in de keel gelezen. De strofe “ik nam dan zelf contact met licht en liefde” vind ik prachtig. Hier wordt uw kracht geïllustreerd. Ik wens u alles wat nodig is om de gebeurtenis te kunnen verwerken.
hanny, je leest het goed : op zo’n route moet je veel zelf uitzoek en dat doe ik dus.nu wil ik nog graag het geluk opnieuw uitvinden. Ik kom steeds dichterbij
mooi hoe je mijn strijd aanvoelt: dank je!
in mijn tocht moet je veel zelf zoeken. Het klopt dat je daarin mijn kracht zag. Niemand wees me de weg. Ik zocht het dus zelf en nu wil ik, nog het ‘geluk’ weer uitvinden. Ik kom stilaan dichterbij. Bedankt voor jouw hartverwarmende reactie, het helpt me onderweg
inge
‘Hersenblind’…ik heb er nooit eerder van gehoord. Wat een dappere en positieve Inge..ik wens haar veel liefde, warmte en kracht toe om ‘het leven’ te leven. Anne, dank voor het delen van deze brief zodat wij niet vergeten ook eens ‘nederig’ te zijn…..
dag Ellie,
bedankt om me zoveel steun te geven en moed te wensen. Ik probeer vooral positief te blijven zoals je schrijft, maar dit lukt meer de ene dag beter als de andere..dank voor jouw reactie: deugddoend!
inge
Ook ik had nog nooit van hersenblindheid gehoord. Het benam me de adem toen ik het las, want het lijkt me heel beangstigend. Ik hoop van harte voor Inge, dat ze inderdaad alles uit het leven kan halen wat erin zit ondanks haar beperkingen en dat ze gelukkig mag zijn. Ik bewonder haar moed en haar levenslust. – Ik wens je veel kracht en liefde Inge! –
dag jannie; bedankt om me zoveel moed toe te wensen. Eerlijk elk medeleven doet wonderen bij me. Bedankt dus! ik hoop jouw blog es te bezoeken. Ben benieuwd….
Een bevlogen lerares die zo iets moet meemaken alsof je van de ene dag op de andere uit je levensdoel wordt gehaald. De kracht die nodig is om hier uit te komen is bovenmenselijk,
gelukkig is het gelukt, nu nog de verdere revalidatie.
Ik hoop voor Inge dat ze er het beste kan uithalen.
dag Egvard: je zal het niet geloven maar dat is de vierde keer dat ik een reactie op jouw woorden wil plaatsen. ook dat is een hersenletsel.je verwoordt precies hoe mijn leven is. Ik belandde van een gelukkig leven in een nachtmerrie.ik probeer er wel zoveel mogelijk uit te halen en zo dicht mogelijk bij de vroegere Inge te komen. Een hele klus, maar zeer belangrijk voor mijn toekomst.bedankt voor jouw bemoedigende woorden! inge
Lieve Inge, er is overal gereageerd op je Open Brief, ik ga proberen ze hierheen te krijgen, dan kun je ze vinden en rustig lezen….
Jaap Kroon: Heftig en mooi!
Athy van Meerkerk: Dapper
Jannie Harmsen: Moedig
Joke Stolting: Hartje
Anna Baving: XXX
Jolande Bolink:Wat een bijzonder vrouwmens tjongejonge wat kan het leven je te grazen nemen, maar goed dat je voordat je iets ernstigs overkomt er geen weet van hebt!!! Ze blijft schrijven zó belangrijk maar wat zal het veel energie vergen wens haar veel héél veel sterkte en vooral geluk.
Joshua Lammerts:Wat fijn Anne dat je het persoonlijke verhaal van Inge nog eens onder de aandacht brengt, dat verdient ze ook. Ik weet dat ze heel hard vecht en elke vooruitgang hoe miniem ook koestert Inge ook op een bijzondere manier. Inge met jouw vechtlust ga je vast een heel eind komen xxx
Dani van Doorn:Nooit van gehoord, wat kan je toch nare dingen krijgen. Gelukkig laat ze het er niet bij zitten. Namens mij ook veel moed gewenst aan Inge
Marijke Hulst:Wat kan het (nood)lot onverwacht en hard toeslaan!
Willem Lommert:hoe heftig kan een leven kantelen….moedige vrouw met een sterk karakter ……
Carine Stichelbout:een heel ontroerend verhaal van
een mooie moedige Inge, heel veel sterkte XX
Marleen Ooms:Sterke vrouw, chapeau!
Sef Raeven: aangrijpend
à iedereen ;: bedankt om mee te ven en me succes toe te wensen inge
daar was iets fout mee met de vorige reactie, opnieuw dus!
à iedereen bedankt om met me mee te leven en me succes te wensen in mijn tocht
Ja een dapper mens ben je Inge; het ene moment ga je stralend,zingend en dansend door het leven en het andere moment bevind je je in een horror film waarin je , of je dat wil, of kunt of niet, zoveel, van wat voor jou van het allergrootste belang is moet loslaten of met heel veel moeite moet heroveren.
Ga er maar aan staan!
Je kreeg geen tijd om er langsaam aan te wennen, nee opeens was het zo en als je dan nog beseft dat het niet zover had hoeven komen, als ze maar op tijd onderkend hadden wat er werkelijk aan de hand was, dan kan ik me voorstellen dat je overstelpt wordt door allerlei gevoelens. Kwaadheid, angst, verdriet en tegelijkertijd zie ik steeds dat je vecht om terug te veroveren wat je dierbaar is. Voor een deel is het je gelukt en er is hoop op meer.
Ik bewonder je om je kracht en je moed en ik wens je daar heel veel meer van. Gelukkig is er nog zo heel veel moois om verder te doen.
marije: gezien ik jou iets beter ‘ken’. En jij me volgt op facebook, doet jouw reactie enorm veel deugd.je verwoordt echt perfect wat ik meemaak(in mijn emotioneel leven dan).dat doet wonderen: bedankt!
Inge zo als ik jou al liet weten
ben jij het die het echt verdiend
en dat meen ik uit de grond van mijn hart.
Liefs en groetjes
Christiene.
Onlangs ontmoette ik je na vele jaren, en dronken we samen een koffie. Ik was blij je te ontmoeten, maar ik voelde mee met je pjn. Ik besf dat je het heel moeilijk hebt en bewonder hoe bewust je ermee omgaat en op een prachtige wijze dat onder woorden kan neerschrijven. Ik hoop je nogmaals tegen te komen en samen een koffietje te drinken.