Met seks en met drank ben ik laat begonnen. Een maand voor mijn 21ste was het zover en het was gelijk leuk en op mijn 29ste dronk ik mijn eerste glas wijn en dat vond ik smerig tot ik eraan gewend was. Ik was niet preuts en ik was niet bang, ik was ondernemend en creatief en wat ik het allerfijnst vond in die pre-seksuele en pre-alcoholische tijd was dansen op life muziek.
Ik vond aansluiting bij de States, een grote groep jongens op brommers die de Betuwe onveilig maakten. Elke week ging ik achterop de brommer mee naar alle dorpen in de wijde omtrek om te dansen, en dan bedoel ik van die dansen die uit je diepste komen en de hele vloer beslaan. Er waren mensen die vonden dat ik onveilig bezig was, waaronder mijn vader die afkeurend keek naar de afgeknipte broekspijpen, de minirokjes en de maxirokken, en dat vond ik akelig, ik moest die blik echt trotseren en dat ging omdat het supervet en veilig was met 30 beschermers om mij heen.
Die beschermers miste ik toen ik naar Deep Purple in Amsterdam ging en bleef slapen in zo’n jeugdhotel in de binnenstad. Na het optreden klom ik argeloos het podium op en liep de jongens achterna tot in de kleedkamer voor een handtekening. Ik liep naar de leukste en die nam me gelijk op schoot, sweety. Daar had ik totaal geen bezwaar tegen, ik hield wel van jongensschoten. Hij vroeg of ik met hen meeging naar hun prachtige hotelkamer. Tot zijn verbijsterde verbazing ging ik liever naar het jeugdhotel waar ik voor het optreden al was wezen kijken en dat ik heel spannend vond met al die junks en bedden en dekens die je moest halen in een kelder. Daar had ik de volgende ochtend wel spijt van toen mijn laarzen gestolen waren en ik op gekregen herenschoenen maat 46 terug moest liften naar Tiel en de blik van mijn vader onder ogen moest komen.
Mijn vader sneerde en ik was zo gevoelig dat dat dwars door mijn hart sneed. Mijn moeder kwam tussenbeide.
,,Dat kind is wijs genoeg om te weten wat ze doet en ze is zo wijs omdat ze het doet.”
Dat was de eerste keer dat ik mijn moeder wijzer vond dan mijn vader en sterker ook.
Mijn vader haalde zijn schouders op, bij wijze van teken dat hij zijn opvoeding van mij losliet.
,,Dan koop je zelf maar een paar nieuwe laarzen,” zei hij en ging door met het corrigeren van een enorme stapel schoolwerk.
,,Ik heb niks verkeerds gedaan,” zei ik in het luchtledige.
,,Je kunt niets verkeerds doen,” zei mijn moeder. ,,Als jij iets doet, doe je dat omdat je niet beter weet en wat je ook doet, ik hou altijd van jou, heeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeel.”
19 reacties
Anne…………………………………………….wat is en blijft je moeder een geweldig mensenkind, ze wist, heel wijs
elke dag schiet me wel een moment te binnen waarin zij iets leuks of goeds of wijs of doms of creatiefs of irritants of geks zegt of doet en dat doet me goed! Een jij vat dat Joke, dank….
Inderdaad, je moeder was heel wijs. En jij ook!!
Wat jij allemaal durfde en niet deed, wat knap! Jij bent dus altijd gegrond geweest, net als je moeder
dat lijkt maar zo Marjolein! wij waren vaak bange poeperds, op allerlei gebied, maar dat ben ik op dit moment helemaal kwijt 🙂 – er schieten me gewoon zomaar steeds van die leuke dingen te binnen en die moet ik dan opschrijven natuurlijk…. en iets daarvan wil ik in mijn derde boek verwerken, want het doet me erg goed al die leuke dingen!
Spannend die tijd en die grenzen en heerlijke mensen, je paps en je mams allebei,
ja, mijn paps ook, dat heb je heel goed Marije, dankjewel dat je hem omarmt! die lieverd was zo’n idealist en moest zoveel doen om die idealen op de grond te zetten en tegelijkertijd zijn gezinnetje draaiende houden…. zijn beste kanten kwamen voor de dag in de natuur en op vakantie en gek genoeg ook toen hij kanker had… slik…
Ah bijna met iemand van Deep Purple 🙂
Ik zit op een roze wolk…..zou het dan toch nog?
Zoooooo lief, magisch, zorgzaam enz. enz.
xxx
jij vat wat ik niet schrijf en dat komt toch zo diep binnen, dankiedank Annet
Wat jij allemaal deed, Anne, en niet….en wat een nieuwsgierigheid, vreugde en wijsheid in jouw ‘zijn’! Heerlijk stuk om te lezen….zelf ben ik een enorme laatbloeier geweest 🙂
wat kijk jij met een mooie blik naar mij, Ellie – maar dit stuk is maar een fragment van mijn leven hoor en het plopte boven door dat filmpje van John van Buren van een paar dagen geleden… ik ben in vele sloten gelopen en in ravijnen gestort met blinde ogen en open mond… ik heb mezelf meermaals opnieuw moeten ontdekken en opbouwen… juist door die nieuwsgierigheid in combinatie met hardleersheid en roze brillen en misplaatst vertrouwen en en en….
geniet van je bloei Ellie!
In die tijd gebeurde er dingen die je niet kon uitleggen aan je ouders, zij wisten immers niet hoe het er nu aan toe gaat, al zouden ze best fier mogen zijn op hun kinderen, die zich toch wel uit de slag kunnen trekken.
idd, het was niet uit te leggen, was buiten alles wat je zelf kende en aan het ontdekken was – zoals zij overigens in hun tijd ook dingen deden en ontdekten die hun ouders….. zoals mijn vader als klein jongetje helemaal alleen het bos inging, omdat hij zich verveelde op zondagochtend, zijn ouders aan het uitslapen van de film waar ze op zaterdagavond heen plachten te gaan – en zo helemaal alleen in de bossen achter Oosterbeek hoorde hij een vreemd trappelend geluid, ging erop af en zag een cirkel van konijntjes die de achterpoten roffelden op de grond – dat was omdat ze elkaar waarschuwden voor naderend gevaar en dat gevaar was hij…. daarmee beng zijn liefde voor de natuur en zijn ouders snapten dat ook weer niet – terwijl hun ouders niet snapten hoe ze elke zaterdag naar de film konden gaan en hun ouders…… je maakt weer heel wat los Edgard!
Inderdaad, jij was nieuwsgierig en in balans.
Ik was nieuwsgierig, punt.
Toen mijn dochters uit huis gingen wist ik dat zij niet zouden uitvreten wat ik allemaal heb gedaan in mijn eerste jaar. Anders had ik beslist 12 maanden niet geslapen.
Het verschil was, dat ik altijd aan de leiband liep, dus lossloeg toen ik de kans kreeg.
Ik had meer geluk dan wijsheid.
wow, jouw leven in een notendop – grandioos xxx
Misschien nog eens op herhaling met Deep Purple :-)?
haha, Johan, ja, dat kon wel eens heel leuk worden!
Wat geweldig die laatste zin, in die lange uithaal van jouw moedertje gingen de haartjes op mijn arm spontaan de lucht in!
o Jannie, wat intens mooi en bijziender en lief….
Lieve Anne,
Ik was ook zo’n groentje als jij. Ik was er ook wel eens bij met die brommers. Ik herinner me een optreden van Focus in Veenendaal. Ook ik ging naar Amsterdam om op de Dam te zitten en naar een sleep-in te gaan. Nog steeds heb ik datzelfde gevoel als ik in Amsterdam kom. Groentje-uit-Tiel-in-de-Grote-Stad gevoel.