We zijn weer thuis van een wonderbaarlijke tijd in Warmensteinach in ons huisje in de sneeuw. Ik begon bekaf en lusteloos en had het gevoel dat het nooit meer leuk kon worden. Ons huisje had een binnentemperatuur van 4 graden en ik snakte naar een warm bed, maar dat was ook 4 graden. De twee gloeiende kruiken waren in een uur koud, beneden was het inmiddels 7 graden dankzij de beide houtkachels. Een warme thee gaf het gevoel dat de binnentemperatuur opliep en toen viel ik uitgeput in bed. Kees bracht twee nieuwe warme kruiken. Na enkele dagen van volledige slapte werd ik wakker en deed alles pijn. Ik was overvallen door alles wat de berg in huis had, griep, keelontsteking en bijholteontsteking. Ik gaf me over, een ongekend en goed gevoel, helemaal alleen in de stilte van ons huisje, buiten mist en het krassen van een kraai, beneden het knappen van blokken hout in de kachels.
In de hitte van koorts en ijzige kou werd ik gekoesterd door de berg en haar bewoners, de rode buurkater glipte ons huisje binnen en kwam op mijn koude voeten liggen spinnen, toen de druk op mijn borst toenam, belde de buurman de apothekeres, die tevens arts bleek te zijn en samen overlegden ze welke geneesmiddelen mijn weerstand op peil zouden brengen en longontsteking zouden voorkomen. Kees liep door de spiegelgladde ijssneeuw de berg af om de flesjes te halen. Alles homeopathisch, want antibiotica doodt het leven.
Ik houd van de eenvoud van deze gedachte en voelde me gekoesterd.
In deze koestering leerde ik de personages kennen van mijn nieuwe boek, Iris – ik zag hun levensdraden die ik in bibberig handschrift op kleine kaartjes schreef, geleund tegen mijn dikke Duitse hoofdkussen, terwijl Kees bij alle buren werd uitgenodigd voor bier en eten en muziek en thuis kwam met mooie verhalen.
Tegelijkertijd beleefde ik een mysteriereis door het jaar – wat ik wil vormgeven in een geïllustreerd boekje.
Kortom, een weldadige en inspirerende vakantie.
Ik ben nog herstellende, en moe van de lange autorit, schrijf ik jullie met mijn beide poezen aan mijn zijde, Zora en Lukkie.
Kees werkt zijn post bij en dan de rust, die heerlijke rust…
Menu
14 reacties
Lieve Anne,
Blij dat je er weer bent.
Ben zelf ook in de bergen en geniet van de rust.
En ik hield nooit van bergen, ik vond ze eng.
Anne, heel fijn dat je er weer bent. Fijn ook te lezen hoe je tijdens je ziek-zijn werd gekoesterd en jij je ook gekoesterd voelde, wat een rijkdom! Neem de tijd die nodig is om je weer krachtig te voelen!
Hallo Anne, ja wat logisch dat je inzakte als een soufflé.
Je hebt zo bol gestaan 🙂
Gelukkig is je energie weer aan het opkrabbelen….(slecht nederlands)
Op weg naar boek drie!
🙂
Een logische reactie van je lijf, na een heel enerverende tijd. Gelukkig leverde het toch ook weer iets op.
Ik ben ook blij dat je er weer bent Anne! Je kon niets anders doen dan je overgeven, je batterij moet wel bijna leeg geweest zijn. Met liefde en aandacht om je heen gaat de energie vast weer goed stromen en de rust zal je zeker goed gedaan hebben. Inmiddels ben ik EVA aan het lezen en ik moet zeggen; er zit vaart in! 😉 Beterschap en liefs!
gewoon blij voor jou en mij
Anne, jij kunt van een rauwe boon nog een heerlijk gerecht maken; een verhaal van overgave en weldaad.
Fijn dat je er weer bent. Goh, dat zeggen we toch allemaal. Of je ook gemist werd en geliefd door iedereen.
Door de winter heen op naar de lente.
O V E R G A V E – wordt Zu – G A B E !!
En Over Gave valt niet te twisten
De Talenten en personages vechten
zich via de Darmatische Buiksprekers een
Uitgang naar een Nieuw Jaar!
En ieder Personage is in 2 0 1 5
Net zoals U een Uniek -S – E X E M P L A A R !!
Heppie Noew Jaer !!
Dag Anne, via de mail probeer ik je al een aantal weken te zonder succes te bereiken op annavellinga@yahoo.nl. Zoals je misschien is opgevallen is mijn debuutroman Zwijgen onlangs uitgegeven bij Aspekt in Utrecht. We liggen naast elkaar bij onder meer Stumpel in de Huesmolen. Ik heb jouw boek gekocht, maar moet het nog lezen. Ben benieuwd.
Mijn voorstel aan jou is om een keer af te spreken. Misschien kunnen we iets voor elkaar betekenen. Bijvoorbeeld met het oog op de komende Boekenweek. Over mij vind je meer informatie op mijn website.
Ik hoop van je te horen!
Groet, Bert
Ha Bert, ik worstel me door griep en 500 mails heen….. was in mijn schrijfhut in de bergen, zonder internet.
Heel erg leuk dat jouw boek is uitgekomen en naast de mijne ligt! We gaan Hoorn en de rest samen op hol brengen naar elkaars boeken 🙂 dat is fijner dan naar je eigen boek. Ik zoek je en mail je!
Gelukkig ben je er weer. Zo zie je maar dat je je eigen grenzen goed moet bewaken. Lijkt me een naar gevoel als je je voelt overgeleverd aan je eigen lichaam. Maar er zijn dus wel grenzen aan je uithoudingsvermogen, dat is duidelijk. Gelukkig werd je goed verzorgd en is het een en ander weer duidelijk geworden. Ik vond het al zo stil bij jou. Heb je nog wel iets van de kerst gemerkt,? Laat het lijf nog maar goed uitrusten.ben benieuwd naar je volgende creatie.fijn dat je er weer bent. Moet je boek nog uitlezen, maar eerst nog een boek voor de boekenlijst. Veel sterkte Anne. Kijk naar je uit.
Lieve anne heb je gemist.
Wat” mooi” dat je schrijft overgave aan de situatie zoals ie was. Ellendig en beroerd hoe dan in die stille rust weer nieuwe inspiratie opborrelt
Jij weet van welke situatie dan ook weer’n boeiend verhaal te maken.
Veel beterschap neem je tijd om op te knappen.
Xxxxxx
Ha lieve Anne, daar ben je weer! En zelfs griep weerhield je niet van inspiratie, dat is het bijzondere aan jou!
Het zat er in dat je ziek zou worden na de drukke tijd rondom de geboorte van Eva. Ik ben blij dat je zo goed verzorgd bent en juist in de stilte en rust van de berg hebt kunnen zieken en uitrusten.
Blijf jezelf nog wel in acht nemen, dit is een akelig griepje waarin je makkelijk terug kan vallen!
Liefs en een prachtig en krachtig 2015!
X
Misschien heb je mijn wensen nog te goed? je hebt ze en in veelvoud verdient, door je gevecht tegen de ziekte . Moge 2015 je immuun maken tegen alle ongemakken als deze.