Auteur & kunstenaar

Zora – van binnen naar buiten

Zora, onze stervende poes die niet meer naar binnen wil
het begon met buiten liggen op de veranda, al was die nat
ik ben Zora de binnenkat, maar na 19 jaar heb ik het binnen wel gehad – al is het buiten soms wel een beetje nat
ze dronk zoveel, dus een grote waterbak erbij
ik drink graag de hele dag en dan is het fijn als er een grote bak water bij me staat
een kussentje en ook wat eten
een kussentje onder mijn kont is ook niet gek met een hapje eten natuurlijk
misschien is het wollen mandje toch wat omhullende
zo’n wollen mandje ligt lekker om me heen en kattenmelk is haast nog lekkerder dan water
het rieten mandje biedt wat meer bescherming
het rieten mandje beschermt me als ik slaap
het waait, dan is de reismand misschien toch beter
het kan buiten hard waaien, maar dan ga ik in de reismand
het regent en ze wil niet naar binnen, een vuilniszak helpt misschien
als het regent is zo’n vuilniszak heel handig en mijn eten is altijd dichtbij
een zwaan houdt dagen lang de wacht bij Zora's mand: is dit een teken? wil hij haar meenemen naar de overkant?
wat doet die zwaan de hele dag voor mijn huisje? ik ga nog niet mee naar de overkant hoor! veel te leuk buiten!
het regent in, dus gauw een afdakje geïmproviseerd
het regent in, maar nu heb ik dus een afdakje
wat heerlijk, de zon, als we het mandje eens in de achtertuin zetten!
wat heerlijk, de zon, dan lig ik graag in het mandje in de achtertuin
ach, wat ligt ze daar lief
hier droom ik van de grote reis die ik binnenkort ga maken, als ik pijn krijg, maar voorlopig hoor je mij niet
zo lief, en natuurlijk water dichtbij voor de dorst
voorlopig lig ik hier prima onder de eik in het zonnetje, altijd fris water naast me
het regent en Zora wil niet naar binnen, dus twee vuilnisbakomhulsels om haar reismandje en een plastic tafelkleed
het regent verschrikkelijk, maar ik word lekker niet nat, want ik woon nu in mijn reismandje in een dubbele vuilnisbak met een gezellig plastic tafelkleed
binnen is het wollig en buiten staat haar bakje klaar
binnen heb ik het heel gezellig in mijn bonte wollen holletje en buiten staat mijn bakje kattenmelk klaar
we gaan een poezenhuis voor Zora maken
ik krijg een nieuw huis
Kees isoleert het konijnenhok en ik verf het
baas Kees isoleert het en mijn vrouwtje Anne verft het
het poezenhuis voor Zora is bijna klaar
mijn poezenhuis is bijna klaar
het poezenhuis staat klaar, maar kan Zora wel zo hoog springen?
mijn nieuwe huis staat op mijn lievelingsplek bij de eik, maar de deuropening is wel wat hoog!
tafeltje ervoor, waterbak erop en Zora springt in haar nieuwe huisje en komt naar buiten om te drinken
kijk! met dat leuke tafeltje ervoor kan ik er makkelijk in en mijn water staat precies goed naast mijn deuropening
ik ben Zora en ik weet wat ik nodig heb en dat mak ik mijn baasjes duidelijk!
ik ben Zora en ik heb alles meegemaakt wat ik wilde; daar kan mijn baasje wel een boek over schrijven, maar of ze dat gaat doen?
en nu reis ik naar een plek die niemand weet... vaarwel lieve Anne en Kees en niet te vergeten mijn zoon Lukkie
nu reis ik naar een plek die niemand weet…
vaarwel lieve Anne en Kees en niet te vergeten mijn zoon Lukkie

 

 

 

Deel dit bericht:

Eva Terra Incognita

Eva Terra Incognita
Te bestellen bij de boekhandel

Sophie - Genius Loci

Sophie - Genius Loci
Te bestellen bij de boekhandel

17 reacties

  1. O, wat aandoenlijk, het verhaal van Zora. Waarom was ze aldoor buiten? Dat vond ze lekker denk ik. Mooie foto’s, er zit veel liefde in. XXX

  2. Dag lieve Zohra , wat lag je nog lekker daar bij de Eik . MM
    levens genietertje En al die verschillende plekjes met zo veel liefde verzorgd .
    Ik zal je missen . Dag lief , Sterkte An en Kees. ,

    1. Ze heeft het goed gehad bij jullie, beter kon eigenlijk niet. Ze is naar de poezen hemel, maar de hemel op aarde, had ze bij jullie! Wat kon Zora nog meer! wensen? Haar bewustwording is een eind opgeschoven door het liefdevolle contact dat jullie samen, hadden. Zo groeit ze verder aan de andere kant. 🙂

  3. Onze eerste poes “chaka” een echte wildebras, kroop pop d muren tot trgen het plafond en sliep op de wandkast.
    De tweede “kasper” kaspie voor de vrienden, is nu tien jaar, die slapt 20u per dag, de liefste die je maar kan bedenken, een tegenpool van de eerste. ik denk zelfs dat, na defoto’s en de bijhorende tekst, dat kasper net zo zou denken en doen, al hoop ik dat ze 25 zal worden.

  4. Wat een mooie laatste dagen en wat een zorg hadden jullie voor haar.
    Zora in weer en wind, al afgezonderd, dat doen katten. Zij voelde haar grote reis al naderen.
    Een eigenheid om nooit te vergeten.
    De lege plek wordt een plek vol herinneringen. Dag lieve Anne.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *