Het leuke is dat ik elke week naar de film ga, het vervelende is dat ik telkens vergeet hoe die films heten, laat staan de sterren op het doek. Zo was ik vanmiddag naar Helleveeg, een film over een vrouw gezien door de ogen van A.F.Th. van der Heijden, die een helleveeg neerzet van het slapste soort, eentje die levenslang voetveeg blijft. Daar is over te discussiëren en dat kan leuk zijn, maar vervelend is dat ik bij de Albert Heijn alweer vergeten ben hoe de hoofdrolspeelster heet.
Wat ik me herinner, is een ellenlang artikel over India waar geen dementie is dankzij kurkuma en zwarte peper.
Dit schiet me te binnen als ik een dame zakjes met kruiden in een mandje zie mikken, geen helleveeg à la verzinsels A.F.Th. v.d. Heijden, maar een dame die weet wat ze wil en dat doet en zo oogt: strakke bakkersbroek, leren jack, rode sjaal, het haar volgens de laatste mode grijs en slordig opgestoken.
Ze voelt mijn blik, waarop ik het mikpunt van haar aandacht word.
,,Deze zakjes zijn ideaal voor Schotland! Ik ben namelijk weduwe en heb geen kinderen.”
Een uitnodigende openingszin. Ik zet mijn mandje bereidwillig op de grond. Zij glimlacht fijntjes, waardoor haar gezicht de inspirerende trekken van een landkaart krijgt. Schotland.
India is achter de horizon verdwenen.
,,Als je ergens ontspant, is het in Schotland. Ik ga altijd met de boot met een eigen hut en steward. Hij houdt voor mij een tafeltje vrij bij het raam. Als er iemand bij wil komen zitten, zeg ik, sorry, I’m alone and I like it.”
Ze straalt bij de gedachte hoe ze dat in haar eentje klaar speelt. Haar man zaliger zou haar eens moeten zien!
,,Eenmaal in Schotland neem ik de trein naar de Atlantische kust. De eerste keer ging ik naar een hotel. In de hal hingen bordjes met ‘Bed & Breakfast’. Ik vroeg de hoteldame, what is that! Ze zei gewoon dat ik naar het VVV moest, zo aardig. Ik erheen, maar ik verdwaalde. In een tuin zag ik een stokoud Schots vrouwtje en ik vroeg haar de weg. Zij veegde haar handen af aan haar schort, nam me bij de arm en bracht me naar het VVV. ‘You are my guest’, zei ze. Die Schotten zien je allemaal als gast. Binnen ook. Daar was een schat van een Schot. Hij zag dat ik naar de zeventig loop met een zware koffer en regelde dat ik gehaald werd door de herbergier. Met een jeep! Hij reed wel aan de verkeerde kant, maar dat doen ze daar allemaal. Afijn, wij tuften daar in die jeep door een dal vol bloeiende rododendrons, prachtig. Na een tijdje waren we bij de kust en belde hij zijn vrouw: ‘Ginny, put the kettle on! Ik ken mijn Engels dankzij Jamie Oliver, dus ik versta: zet de ketel op.
En ja hoor, even later kwamen we bij een schattig Schots huis met een schots en scheve tuin, had Ginny de thee klaar! Dat echtpaar wist alles van Schotland en ried me een voordelige treinkaart aan.
Ik heb alle Loghs en Highlands gezien en keerde telkens terug naar mijn guesthouse. ‘s Ochtends zei Ginny steevast: dinner is er pizza, of bami, of potatoos. Zolang het geen haggis is, lust ik alles. Dus ik at de hele week mee voor 29 pond!”
Ze glimlacht.
,,Ik heb alle receptkaartjes van AH verzameld en vertaald, behalve de gewichten, want al die ounces weet ik niet. Maar de benodigde kruiden heb ik hier nu allemaal!”
Ze wappert met de bos zakjes die ze nog in haar mandje moet mikken.
,,Ideaal die lichtgewicht zakjes, want het moet in de koffer en je zit snel boven het gewicht. En als de mensen vragen ‘Greta, moet je alweer naar Schotland? Dan is het ja! Want ik breng het natuurlijk wel zelf!”
http://www.filmtotaal.nl/recensie.php?id=48351
26 reacties
Schitterend had ik klaarliggen
maar werd gestoord door een
berichtenstuurder op FB……..
maar daar ben je dan toch Annette! gelukkig!
Ik krijg bijna zin om naar Schotland te gaan Anne! Mooi verhaal!
dank je Miep!
Geweldig:
“Zij glimlacht fijntjes, waardoor haar gezicht de inspirerende trekken van een landkaart krijgt. Schotland.
India is achter de horizon verdwenen.” 🙂 🙂 🙂
dat zie jij weer, Dani! 🙂
O, wat weer mooi, de woorden trekken in sneltreinvaart aan je voorbij, terwijl je met Gerda naar Schotland reist!
fijn om te ‘horen’ Corry, dank!
Anne, hoe heerlijk toch al die ontmoetingen…en hoe inspirerend. Jij hebt neus voor verhalen, mensen voelen dat en beginnen te praten, zeker als jij het mandje ‘bereidwillig’ op de grond zet….ik kwam niet meer bij toen ik het las! Weer genoten!
je laat me glimlachen van oor tot oor, Ellie, dankjewel!
Gezellig verhaal en werkelijk schitterende plaatjes. Om bij weg te dromen! En bijna niet te geloven (had het wel al gelezen) dat er in India geen dementie is! Zou er hier een stuk minder ellende zijn! Moet toch maar wat pittiger gaan eten, dan blijf ik misschien wel pittig…. Dag pittig vrouwtje!
dag ander pittig vrouwtje! dat wordt heksen in je keuken! liefs, anne
Heerlijk verhaal. Dat laat ik mijn vrouw niet lezen want anders moet ik écht nog een keer mee naar Schotland. Hoewel… misschien moest ik dan toch maar eens. Maar tussen hier en daar ligt zo’n enorme berg water. Berg water? Nou ja, u begrijpt wat ik bedoel.
berg je, Mies! ik had hetzelfde bij haar verhaal…
Dank jewel Anne , Fijn verhaal vanochtend. Sorry! I like to be alone.en zo genieten ,Die vrouw is mijn moeder.
zo’n vrouw is ze echt, om in je hart te sluiten Attila!
Maar Mevrouw , U zou toch een A – Há Erlebnis moeten hebben bij A H. Want dat is vaak niet te Filmen! En er lopen zoveel ‘Sterren’ tussen haakjes rond ! Als de Camera ra Obscura gelezen? Maar de Kies-sell-stennen zijn prachtig! Nu begrijp ik de uitdrukking : “Het voor je Kieszels krijgen beter! U sprak met de Hoofd – Kei!
kei van een tekst Joshua, dank!
Graag gedaan! Tur – K E I – je ! Oh, maar dat is een heel ander voor-onderwerp-je er dan maar niet bij neer! Tot de volgende keer! U sprak hoogstens met een La – Kei !
Lach-kei! Mijn dag begint weer vrolijk!
Anne, als je jouw verhaal leest heb je ook weer een film beleefd,geweldig
die is helemaal toppie, Nelleke! X
genietend genoten, heerlijk
🙂 🙂 🙂 Joke!
Ha, door zo’n dame raak ik helemaal geïnspireerd en door jouw schrijven ook.
dank je wel lieve Athy