In de jaren ’60 had Nederland nog iets van België, keurige voorkanten en achter het huis rommelde iedereen maar wat aan met schuurtjes, duivenhokken en varkenskotten waardoor het spannend was achterom te komen. Overal waar een beetje tuin was, kon je vakantiehuisjes vinden, gerealiseerd in deze kotten. Er hokten studenten en vakantiegangers. Het was illegaal, spannend, leuk.
Jeroen Brouwers heeft de pech dat zijn vakantiehuisje in België na jarenlange strijd afgebroken moet worden. Ik heb geluk. Dankzij de halve eeuw dat het huisje bestaat, mag het blijven staan mits het niet wordt afgebroken, een mooie zin die betekent dat er niet iets nieuws mag komen.
Hoe was het ook alweer?
Hier zie je de balkconstructie: een ratjetoe van materialen, zoals dat 50 jaar geleden ging: elk plankje/balkje werd (her)gebruikt.
Omdat het een vakantiehuisje was, zat alles erin: keukentje, wc/douche, twee slaapkamertjes (rechts van de palen) en een woonkamertje (links van de palen). Op de vloer een allegaartje van tegels, putjes en sleuven.
Bij de sloop mag de boel nooit instorten, helemaal niet als er niet opnieuw gebouwd mag worden. Dat is mijn mannen gelukt. Vervolgens is alles geïsoleerd en is mijn schilderkunst aan de beurt: 120 planken dakbeschot in de whitewash, wanden in de krijtverf van Gamma, niet te onderscheiden van de veel duurdere Anny Sloan waar ik het tot nog toe mee deed.
Zonder gas blijkt het beste alternatief infraroodverwarming te zijn. Dit verwarmt niet de lucht maar de materie. Het is zuinig in gebruik en goed voor de spieren.
De vloerbedekking heb ik gevonden bij een groothandel in Genemuiden. Sisal, puur natuur. Loodzwaar.
Hier zie je goed hoe de rommelige vloer geëgaliseerd is met isolatieplaten, daaronder tegels en vloeibeton.
De vloerbedekking is 50 cm te kort. Vanwege het budget afkomstig van een fabrieksverkoop. Ik vrees dat dit mij duur komt te staan. Tot mijn opluchting doet de groothandel makkelijk. Met excuus voor het ongemak wordt een nieuwe rol in de juiste maat vlot geleverd en kan erin.
Het feest van het inrichten begint. Als eerste mijn schrijftafel en boekenkast. Op dat moment hoor ik een vertrouwde stem. Mijn broer! Hij heeft het wonderlijke vermogen er te zijn op het moment suprème; als je het laatste gebakje in je mond propt, een wip maakt of gewond op de vloer ligt. Met dit intuïtieve vermogen werd hij fotograaf. Ook nu, pal voor zijn fiets ‘vakantie’ in Italië, komt hij onverwacht bij zijn zusje langs en zet het kersverse resultaat op de foto met de opmerking ‘leuk voor je blog’.
Zoals je ziet moet je voor foto’s bij mijn broer zijn: www.marcovellinga.nl
Krijtverf: https://www.gamma.nl/woodandwall
Vloerbedekking: http://www.fabrieksverkoopgenemuiden.nl
Infrarood verwarming: http://www.infra-roodverwarming.nl
32 reacties
Aan dit opbouwende verhaal mag geen einde komen! ! Want dan bent U en het Huis afgeschreven! En dat zouden wij toch niet op ons ‘geweten’willen hebben! En als je iets nieuws opbouwt, moet je het niet gelijk afdchrijven! ! U sprak met
superleuke reactie Joshua, dankjewel!
Wat is er hard gewerkt, Anne! Ik ben heel benieuwd of de infrarood verwarming gaat bevallen. Je boft maar met zo’n lieve broer, dat weet je toch he?
Warme groet!
ik ben ook heel benieuwd en zal het laten weten, van die verwarming dus. en mijn broer is er een uit duizenden, dat heb je goed Mieke, dat ik zo bof met hem!
Het kan niet anders. In zo’n supermooi schrijfhuisje kunnen de mooiste schrijfsels geboren worden. Gefeliciteerd met je koninkrijkje en ik wacht in gezonde spanning af.
fijn van je te horen, Peter ~voorlopig ben ik vooral aan het ‘laten borrelen’ 🙂
Echt heel mooi geworden zeg , gefeliciteerd alle twee
dankjewel Attila!
Anne je schrijfhuis is een warm paleis geworden dat vraagt om allerlei moois ontsproten aan jouw hart en handen.
Wat heerlijk zulke supermannen om je heen . Ik zie je daar heerlijk knus zitten, schrijvend, frutselen , schilderen kortom creëren. Veel werk verzet zo mooi te volgen op de foto’s.
zo’n plek is het echt Dimph, alleen al het plezier van het inrichten en eigen maken met spulletjes die al een heel tijdje in dozen opgesloten zitten…
Een echte ‘Anne-ruimte’, heel erg leuk en gezellig! En zie ik ook Delfts blauw op de plank? Heerlijk dat het klaar is, knap werk van de twee mannen, een pluim! Veel plezier en inspiratie toegewenst in het schrijfhuisje <3
Dat heb je goed gezien en herkend Ellie! Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen die mooie vazen van jou aan diggelen te slaan en ze hebben de verhuizing heelhuids doorstaan!
Natuurlijk, dit verhaal is helemaal jij. En wat is het mooi geworden, Anne, kan mij zo voorstellen dat je naast het tuinpad loopt van plezier. Gefeliciteerd….schrijven nu. Succes!
Zo loop ik echt over het tuinpad, Athy! Met het toenemende donker struikelend over de boomwortels die ik nog niet helemaal kan dromen. Ik durf niet goed met mijn laptop heen en weer in dit donker, en wacht voor het echte schrijfwerk nog op mijn computer…
Wat is het mooi geworden en wat zal je er gelukkig zijn!!! Maar dat ben je al… het kan alleen maar verdiepen Anne!!
verdiepen, dat voel je heel goed aan, Miep
in de jaren zestig leek Nederland maar een heeeeeeel klein beetje op Belgieje, je schrijft het al op, jehuisje is al een halve eeuw. Maar verder wel een mooi verhaal en prachtig vergrotende fotoos
jij merkt alles op Jan, mooie reactie, merci!
Lieve Anne,
Schrijf ik gisteravond ern prachtig epistel op mijn telefoon, verdwijnt het ib het niets. Verdomme. Ik verwachtte eigenlijk niets anders dan dat het prachtig zou worden. Alles wat jij beroert wordt prachtig. Wat mij als lang mens altijd goed doet is wat de mensen doen met de ruimte boven zeg maar de 2.20 meter. Jullie hebben de balken gemaakt en daar tussendoor zie je de nok van het huisje. Heerlijk gevoel weet ik nu al. En de vloer heerlijk glad gemaakt. Een must vind ik. Dat voelt ook zo lekker op blote voeten. Ik voel nog een dubbeltje onder een tapijt. Gisteravond ben ik begonnen aan Christiana en Copenhagen. Maar omdat mijn gratis Windows 10 niet goed is geïnstalleerd kan ik geen foto’s naar Facebook sturen vanaf mijn fototoestel waar juist de mooiste foto’s op staan. Dus nog even geduld.
Hoi Kees, onvoorzien geef je me een heel bijzonder compliment: de witte balken zijn dezelfde als het ratjetoe, maar wel nadat ik ze onder handen heb genomen 🙂 ik hield er een pijnlijk linker oog aan over, want er kwam zoveel stof en molm omlaag dat zelfs de stofbril het niet allemaal tegen kon houden. Maar nu zijn de balken goed en mooi en mijn oog is ook weer okee – wonderlijk hoe een lichaam dat zelf voor elkaar krijgt, zo’n oog.
Ik kijk uit naar je beeldende verhalen over Christiana en Copenhagen )met C?) Lieve groet
een huisje in verval is geworden tot een pracht onderkomen…wat ziet het er allemaal gelikt uit….hier kun je naar hartenlust vertoeven ….;)
Volmonig JA Willem. Warme groet!
Wat een fantastische creatie…een echte transformatie. Jullie hebben beide gouden handen en lijkt te kunnen toveren! Heel mooi om te zien en geloofde bijna mijn ogen niet.
Ha Anneke Tanneke, is dat niet een toverheks? ~ extra blij dus met je betoverende compliment, dank!
Die lampjes, heerlijk. Al peinzend omhoogkijkend kleurige ideeën op laten flitsen
jij hebt oog voor het licht, Joke, dat is me al vaak opgevallen…
Schitterend: het moment suprème: net als je een wip maakt…..
Zou er graag over willen schrijven maar wordt bevangen door schroom…als ze toch eens zouden denken ‘vies oud wijf’ of is dat de stem van mijn moeder?
In ieder geval geldt het niet voor hier……een eenzaamheid van jewelste….
Maak er maar een grapje over……
🙂 Dag zomerpluisje-in-de-wind. Joh, schrijf je binnenste buiten Annette, je hoeft het niet te openbaren… al lees ik het natuurlijk graag – en in het delen wordt eenzaamheid verinnigt en voelt rijk(er)… lieve groet van mij
Wat jij en je mannen voor elkaar krijgen is prachtig. Jullie zijn nog wel even bezig, hé. En dan is er nog de tuin…. Ik verheug me al op alle verhalen die nog gaan komen.
Het is een pracht proces Irene, en het inspireert tot schrijven – fijn dat jij je erop verheugt, dat verdubbelt het (mijn) plezier.
Goh Anne, wat prachtig, en zo snel de klus geklaard! Knap, heel knap gedaan allemaal. Vakwerk en creativiteit gaan goed samen. Het is dat ik het je zo gun, anders zou ik stikjaloers zijn! Veel geluk en schrijfplezier toegewenst. 🙂 xxx
wat een goudeerlijke, lieve respons Jannie, dank je hartelijk