Weldoener

De bel gaat op een moment dat hij nooit gaat. Je kent je bel, ‘s ochtends elk moment, ‘s middags op zijn tijd en ook ‘s avonds heeft hij zijn vaste tijden, een wonderlijk verschijnsel dat opvalt als iemand het bioritme van je bel verstoort. Voor de deur staat iemand die de bel niet eerder gebruikt heeft, de jongen van de fietsketting van een paar dagen geleden, Dennis.
,,Ik heb een cadeautje voor uw man omdat hij me geholpen heeft met de fiets.”
Man worstelt zich net door de een of andere stapel. Blij met de afleiding komt hij naar beneden en zakt op de bank. Dennis ploft op de andere bank, doet zijn rugzak af, opent hem en haalt er twee pakjes uit, een blauw geblokte en een glinsterende groene. Het moment dat hij de pakjes in de hand heeft, herinnert hij zich wat erin zit. Thuis leek het nog heel aardig, oog in oog met de aanstaande ontvanger heeft hij zijn twijfels. Hij kan ze moeilijk terugstoppen in de rugzak, zo van, ik had een cadeautje bedacht, maar het is niks, dus ik ga weer. Dat doe je niet. Wat doe je wel? Hij is een slimme jongen, 4 VWO, hij gaat te rade bij het plafond.
,,Dit hadden wij thuis nog liggen.” Dat klinkt niet fris. ,,Niet dat het oud is, hoor.” Liegen kan ook niet. ,,Dat weet ik eerlijk gezegd niet. Het lag bij ons op de badkamer, misschien nog maar net. Het is iets voor eh…”
Ja, waar is het eigenlijk voor. Wie kijkt er in de badkamer wat er allemaal ligt. ‘s ochtends plakken je ogen van de slaap en ‘s avonds vallen ze dicht.
,,Mijn nichtje werkt in de bodyshop en daar krijgen wij dat van.”
Hij kijkt naar de man voor wie het bedoeld is. Die ziet er gekleed heel anders uit dan die ongeschoren kerel die zwetend tien vuilniszakken buiten zette in een of ander ochtendkloffie.
,,Het is iets voor de wellness.”
Je ziet hem zoeken naar een passend cadeau voor die ongeschoren zweetvent die duidelijk wat badkamerspulletjes kon gebruiken. Dan moet je bij hem thuis wezen, de planken en kastjes puilen ervan uit dankzij de wellnessnicht.
Man vreest het ergste en zadelt vrouw op.
,,Geef maar aan mijn vrouw, die is dol op alles van de bodyshop, maakt niet uit wat het is, als het maar uit de bodyshop komt.”
Van schrik zeg ik rare dingen, die evengoed wel waar zijn.
,,Ik ben gek op gekleurd papier, vooral als het gescheurd is.”
Dennis grinnikt, man grinnikt, vrouw scheurt de pakjes open. Uit het blauwe papier komt een tube scheerzeep, meer iets voor man. Uit het groene komt Bodybutter. Boter je daar jezelf mee of je partner?
,,Wat een verrassing, Dennis! Daar ga ik mee aan de gang.”
,,Wij wisten niet wat we ermee moesten, dus volgens mij is het nog niet gebruikt.”