Voor het onderzoek voor mijn volgende roman, Iris Axis Mundi ga ik naar diverse locaties en heb gesprekken met allerlei mensen. Vandaag is zo’n dag dat ik heel wat op het programma heb en dan wil de wet van Murphy soms in werking treden. Ongevraagd valt meer in de schoot dan je voor mogelijk houdt.
Zit ik in de trein tegenover twee vriendinnen die de moeder van Iris hadden kunnen zijn, van die vlotte vrouwen die eruit zien als 40. Lange broeken, kittige korte laarsjes, strakke jasjes, in de haarkleur schuilt het verschil, blond en black.
‘Ik heb vannacht bij Sonja geslapen.’
Black kijkt met een blik of Blond ineens op vrouwen valt.
‘Ik was mijn toilettas vergeten, zegt zij dat ik alles kan gebruiken wat in de badkamer staat. Daar staan drie potten. Dus ik haal mijn make-up weg met de ene en die andere twee smeer ik erop voor de nacht. Kijk ik in de spiegel, staat mijn gezicht strak, maar dan ook echt strak.’
Black kijkt keurend naar Blond.
‘Ik bedoel niet dat mijn huid strak trok van het trekken zoals bij dat spul van Etos, maar gewoon strak, of ik een facelift gehad had.’
Black is nu dubbel geïnteresseerd.
‘Wat is dat dan voor crème?’
‘Mijn wangen waren helemaal roze, van dat gezonde, zachte roze als van een pasgeboren baby.’
Black wil die crème, maar Blond zit nog helemaal in het effect ervan.
‘Mijn huid zag eruit zoals hij eruit ziet onder die laag van ouderdom, zeg maar.’
Black knijpt in haar eigen vel op zoek naar de jeugdige onderlaag.
‘Dat was nog maar de nachtverzorging, die drie potjes. Meer hoef je ook eigenlijk niet, dacht ik.’
Black knikt, zou het liefst nu gelijk die drie potjes halen, maar ja, de trein rijdt door.
‘Dus ik net gelijk even naar de DA en zeg dat ik die drie potjes wil.’
Black knikt, haar idee!
‘Haalt die vrouw die potjes achter slot en grendel vandaan. Dat vond ik al raar. Wil ik afrekenen, is het 500 euro! Voor drie potjes.’
Blackies mond biedt nu zicht op haar slokdarm.
‘Ik zeg, laat dan maar zitten!’
Ze proesten het uit.
Black herneemt zich.
‘Maar zij heeft toch juist zo’n pokdalige kop? Allemaal vlekken en adertjes en putjes en bultjes.’
Zo kan ze nog wel even doorgaan.
‘Ja! Zij moet wel zo’n crème, anders ziet ze er helemaal niet uit.’
Het blijft even stil. Even maar.
‘Het komt omdat ze barsten van het geld.’ Blondy begint nu donker te kijken. ‘Ze zat gisteravond maar te zeuren over het nieuwe servies voor de caravan. Ze wil Wedgwood! Wie doet dat nou voor de caravan! Maar ja, die vent van haar mag dan een ouwe zak zijn, hij verdient wèl vijf ruggen in de maand.’
Black komt met de slotconclusie.
‘Dan kan die crème er wel van af, anders krijgen ze dat geld nooit op. Maar in haar geval zou ik dan toch een facelift nemen.’
19 reacties
“Blackies mond biedt nu zicht op haar slokdarm”…….Anne toch, ik schoot bijna onder tafel van het lachen! xxx
🙂 Jannie! 🙂
Gna gna….ik lig hier werkelijk dubbel
top Dimph!
Ik ben benieuwd of Blondy en Blacky terug te vinden zijn in Iris. Heerlijk verhaal Anne!
Ben ik ook benieuwd naar Corry!
Die Black is zo dom nog niet *glimlacht*.
Met graagte je weer gelezen.
Lieve omarmende genegenheid en heel fijne donderdag,
Mijn idee Sunset Ingo! Dank voor je genegenheid.
ja mooi (ik glomglimlach van binnen) 🙂
glomglimlach, mooi Annet x
Als je open staat voor alles, kom je antwoorden op je vragen vanzelf tegen. Je bent er niet eens en ‘het’ komt naar je toe :-))) Alweer een heel leuk stukske tekst .
dat heb jij ook hè Marije – dat het in je schoot valt – maar soms ook in het vergiet, dat je het gewoon niet ziet… groet!
Tjongejonge, wel ergens blijven slapen en dan de gastvrouw afkraken. Foei!
Leuk stukje, Anne 🙂
ha Mieke 😉 !!! met dank x
Anne, weer een heerlijk verhaal. Vaker met de trein gaan…geeft ‘stof tot blog’ en in dit geval misschien ook nog ‘stof voor boek!’
stof tot blog 😉 leuk Ellie!
Dit is de reden dat ik graag met de trein ga 🙂
Potjes en crèmes ruiken goed en zijn bijzonder zacht, maar hoe je liefste er na verloop van tijd ook begint uit te zien, wat geeft het, ook jij veranderd, de vraag is niet wie is de lelijkste maar wel, had je het in die jaren niet zien gebeuren?
Liefde die gebaseerd is op het uiterlijk is geen echte liefde, wat niet wil zeggen dat men zich niet mag opmaken.
Potjes en crèmes ruiken goed en zijn bijzonder zacht, maar hoe je liefste er na verloop van tijd ook begint uit te zien, wat geeft het, ook jij veranderd, de vraag is niet wie is de lelijkste maar wel, had je het in al die jaren niet zien gebeuren?
Liefde die gebaseerd is op het uiterlijk is geen echte liefde, wat niet wil zeggen dat men zich niet mag opmaken.