Een uitgever heeft mij gevonden. Je leest het goed en lees het nog maar een keer, anders dringt het niet door. Het zat erin vanaf het begin en dan heb ik het over mezelf. Volgens mijn moeder kwam ik uit haar buik, maar wie gelooft dat. Ik was een vondeling, en mijn kind ook. Sophie. Daar heb ik nooit bij stilgestaan, dat besef ik nu ze gevonden is. Een mijlpaal.
Als Mohammed niet naar de berg gaat, moet de berg naar Mohammed en daar komt de berg, in de vorm van een mailtje. Die komen dagelijks in bergen, maar vanaf zin 1 steekt deze er als een mijlpaal bovenuit.
‘Dag Anne, via je columns ben ik jou op het spoor gekomen….ook je blogs spreken mij erg aan: ze zijn goed geschreven, inhoudelijk interessant en bevatten vaak een toetsje humor… Uit de informatie op je website begrijp ik dat je inmiddels ook enkele romans hebt geschreven dan wel aan het schrijven bent. Wanneer dit juist is, zou ik graag hierover contact met je hebben en een manuscript (in wording?) willen lezen.’
Bonkbonk doet mijn hart. 26 juni. Twee weken geleden. Een eeuwigheid. Gisteren lijkt alweer ver heen.
Elf uur, Geldermalsen, het terras van Le Mélangeur. Aan een wiebelend tafeltje dat werkelijk alle aandacht vraagt om de koffie er niet overheen te laten vliegen. De uitgeefster wenkt een uitbaatster dat er iets moet komen vanwege het wiebeltafeltje.
Kijk, dat is wat ik nodig heb. Iemand die weet hoe je iets aanpakt en meteen regelt.
De uitbaatster roept over haar schouder dat ze eraan komt met de vlaai. Ik zie die vlaai onder de wiebelpoot verdwijnen en dat vliegt mijn mond uit. Op het meest gedenkwaardige moment van mijn leven en dat van mijn lezers, zie ik een vlaai onder een tafelpoot.
Zij ziet hem ook! Ze ziet meer. Ze ziet het verband met hoe ik kijkt, schrijf, ben. Dat spreekt haar aan en ze gaat de lezers zoeken die bij mij horen en bij Sophie.
Ik ben verkocht.
Maar.
Op grond van mijn blog had ze wel een andere eerste pagina verwacht.
Pagina 1 is wennen. Is wroeten. Is erin komen.
Dat kan kloppen, want ja, dat manuscript is van voor mijn blog en dat ik nou met de deur in huis val, komt door jullie, mijn grote geluk! Zonder jullie was Sophie daar maar blijven liggen aan de kant van de weg.
Mijn huiswerk is nu dat ik die eerste pagina zo krijg dat het vanaf de eerste zin instappen en wegwezen is.
Het zou het motto van mijn uitgever kunnen zijn.
Of ik de naam in dit prille stadium al mag prijsgeven weet ik niet.
Dat is ook even wennen. Dat je ineens samen een kind hebt.
44 reacties
hoe cool is dat, en ondanks alle waarschuwingen di ik her en der voorbij heb zien vliegen, ik denk dat jij onzin van waarheid kan onderscheiden, dat onderbuik gevoel heb jij wel, en als dat zegt .. tis goed, dan ist goed (en ik ben een beetje trots mee, super voor je, mag dat???)
heerlijk Brenda! ik heb datzelfde ‘cool’ – en ‘hot’ tegelijk 😉
pcies, daarbij kan je gewoon goed schrijven, aanstekelijk, recht naar een lezershart, om dat feit kunnen we niet heen toch, ik verheug me maar dat is persoonlijk, altijd op een Anne blog, en ik ben niet de enige, drom ben je ze ook opgevallen joh! 😉
bloooooooooos
Anne wat fantastisch ! vreemd is dat niet, wat je schrijft leest heerlijk en er is altijd wel herkenning.
Ik ben heeeeeeeel erg nieuwsgierig naar ‘t vervolg.
<3
ik ook! en dankjewel Marije voor je support!
Anne, ik ken je alleen via Facebook, maar de waardering voor wat je schrijft is er niet minder om. Het is een klein wonder dat je zelf benadert bent en ik wens je dan ook alle succes.
Ha Marianne, fijn om je te lezen. En het is echt een wondertje – dat geldt voor elke ontmoeting, maar deze heeft zo’n spannend gevolg!
Leuk Anne, gefeliciteerd. Ik ben heel benieuwd naar Sophie, dat kind komt er wel. En die openingszin ook!
Dat is een opsteker Henriette, de openingszin. Die moet nog even opborrelen, maar ik voel de kriebels al in mijn buik…
Dat is dus echt het “Walhalla” waar we allemaal stiekem op zitten te wachten.
Helaas is het alleen voor de echt groten onder ons weggelegd. En…., zonder meer, bén jij één van deze groten Anne.
Van harte en geniet er ten volle van.
Wens je heel veel suc6 (Y)
Oh, P.S.
Maak je niet te veel zorgen over die openingszin, dat moet voor jou een koud kunstje zijn.
proest. dat is de opborrelende lach die jij prompt oproept, Egbert Jan.
Ja, daar dromen we allemaal van – en zolang het een droom is, is het een rustige, kalmerende zee van verlangen – en dan ineens ben je me toch een potje roerei!
geklutst en de kluts kwijt.
wat mede komt door 4 mannen op het dak die in de weer zijn met zonnepanelen terwijl ik mijn eerste zin wou uitbroeden.
dank voor je geruststelling van dat koude kunstje – ik moet gewoon even wachten tot ik niet meer zo gloei. 🙂
Vier mannen op het dak die in de weer zijn met zonnepanelen terwijl ik mijn eerste zin wou uitbroeden!
Is dit ‘m niet heeeel toevallig!!
Alle succes toegewenst.
Inderdaad Joke! En leuk gezien! Typisch gevalletje van synchroniciteit….
Leuk, leuk, leuk!
Heb dat altijd gehoopt en ook weer niet (voor mezelf)……
Het bleef bij een poezenvers op een kattenkunstkalender (toch heel wat) 🙂
Spannend springmuis.
Ben zo benieuwd!
Anne verdwijnt in zigzagsprongen in het woud!
X
die tweede zin is toch zo helemaal precies wat het is, Annet!
en die derde ook.
en de 1e en de 4e en 5e….
en die laatste …… ja, die is geniaal
dankjewel
Jij schrijft heerlijk Anne, ik mis je zelfs als ik je blogs niet kan lezen !!
WOW! en dat van een van de meest ervaren lezers…. dankjewel Mieke!
Allerfijnst!
🙂 voor Soli
Proficiat je verdient dit ook UiT Gans Mijn hart
Ik Moët je nu Anne van den Vondeling gaan noemen
Life’s UiT Belgie en ik kijk UiTnaar Eén van je eerste
boeken!! Xxx jan
Jan, wat ben je toch een hartenmens en mij breng je op een idee –
we gaan dat boek gelijk ook op de Belgische markt zetten –
en ‘we’ is dan de uitgeefster 😉
liefs uit Holland!
Geweldig voor je, Anne! Ik volg je nog niet zo heel lang, maar wat ik tot nog toe gelezen heb spreekt me telkens weer heel erg aan. Je hebt een leuke vlotte schrijfstijl, heel aangenaam om te lezen! Ik wens je heel veel succes met je kind! Dikke proficiat!!
ik blijf blozen, en gloeien, dankje Marleen
De “vondeling”heeft eindelijk een “thuis”
Mooi gezien en gezegd. Dankje Arie.
Wat hier gebeurt is een droom voor elke schrijver,J bent goed, dat is al bewezen en dat die uitgeeefster dat ook vind bewijst wat men al lang dacht, alleen moet jestrk staan opdat ze zich niet teveel in je verhaal bemoeien met jouw stijl en wil .
Toch denk ik dat jij die fase al voorbij bent. veel geluk!
Je komt binnen Edgard, recht mijn hart in. 🙂
O lieve Anne dit is het meest fijne wat ik in dagen heb mogen horen, ik ben zo reuze blij voor je. Je verdient t je bent een kei. Al mijn liefs Simone <3
Je zou mijn glimlach eens moeten zien, Simone, hemelsbreed richting jouw tropisch eiland!
dit gun ik jou zo van harte, dikke kus en go go go girl, je verdient het xxx
da’s pittig gezegd en lief – dankje Maja.
gaaf joh!!!! en ontzettend gefeliciteerd!!!! En ik hoop dat je de ademloze rust vind voor de eerste zin en de woorden die nog moeten. Zoen.
goed aangevoeld Barbara, ik ben even aan het bijkomen aan de IJssel, de hele dag gelopen en morgen weer – en langzaam besef ik en kom ik op adem…
Gefeliciteerd. Je mag haar ook naar mij doorverwijzen :-).
haha Johan, ze leest je vanzelf onder mijn blog! 😉
Lieve Anne, zoals Mozes in zijn biezen mandje is elk kind een vondeling volgens mij. En zoals de ouder zich moet blijven verbazen en verrassen is schrijven ook ruimte bieden aan de mogelijkheden die emoties en de vertaling daarvan geven. Een kind en een boek gaan hun eigen weg en ik ben benieuwd wat Sophie de wereld zal laten zien. Geef het de vrijheid en geniet!
wijs gesproken Dick! mooi beeld… dankjewel
proficiat! je bent het helemaal waard!
xx
merci Bert!
Lieve Anne,
soms denk ik dat ik gereageerd heb en dan blijkt dat niet zo te zijn.
Jij weet hoe dat komt.
Maar van harte gefeliciteerd ook op deze plaats.
Je verdient het!
ik had je al gemist Kees. JIj bent een van de eerste zes bloglezers toen ik vorig jaar ermee begon en je hebt altijd zeer trouw gelezen en verhalen toegevoegd
ik weet het stokje dat in je wiel stak…
en ben blij dat je weer kunt lezen en schrijven –
en je hier te vinden… ouwe trouwe makker!
dankjewel voor je bezoek en welgemeende felicitatie 🙂
Nou, Anne, dat klinkt heel feestelijk! Kan me voorstellen dat je hotel de botel bent.
Zolang je maar niet zelf hoeft te investeren (daar houden gevestigde uitgevers zich ook al mee bezig) kan je meevaren op haar bootje en kijken waar jullie uitkomen, spannend.
En dat zich ze zich met je tekst bemoeit is toch haar werk? Dat overkomt alle schrijvers, dat eraan geschaafd en gewerkt moet worden. Een uitgever investeert tijd en geld in jou, dus moet je verhaal commercieel ook aantrekkelijk zijn.
Dat doet zeer, en soms kan je best je pootje stijfhouden, maar ik vermoed dat het een heel leerproces is, zo’n uitgave! Met ups and downs.
Sterkte en veel plezier ermee!
Ha Dani, boeiende reactie. Je genereert gedachten bij me.
Je roept hier in wezen de vraag op hoe ik sta tegenover veranderingen in mijn manuscript.
Dat is een goede focus voor een blog 😉
Dankjewel voor je input!