Toontje, een schelmenroman (5) – Antonius Vermeulen

inmiddels was Toontje nogal uithuizig, en had op diverse plekken in en rond Amersfoort allerhande kampeerplekken ingericht. Toontje had een tentje, een redelijke visuitrusting bij elkaar gekregen/gespaard/gebietst/gejat, en was op zijn 14e een volwassen wilde kampeerder/survivelaar…

bij het Ortthuis ging hij alleen nog langs voor zijn zakgeld, zijn post die er nooit was, en bietste bij Hans van de keuken de nodige aanvullingen op zijn karig dieet van zelf gevangen vis, gevangen of gestolen wild, en alles wat Toontje maar kon vinden…

ook met de dames van de naaikamer had Toontje een warme band. hij kon komen wassen, drogen, zijn eigen kleren leren verstellen. uit afdankertjes had Toontje een complete garderobe. ideaal, zo’n kleding- en voedselbank in één gebouw verenigd…

Toontjes zomervakanties speelden zich inmiddels af in Waddinxveen. de vader en de moeder van zijn vader hadden zich inmiddels – uit boetedoening – opgeworpen als surrogaat-ouders van Toontje. achteraf de slechtste beslissing, in de tragische reeks van beslissingen rondom jeugd-problemen. laat opa en oma het maar oplossen…

wat zij wél goed deden, is de aanschaf van een sta-caravan in Waddinxveen. en ook daarvan had Toontje de sleutel…

was het de zomer van 1973? Toontje denkt van wel. in ieder geval, het was Waddinxveen, in iets wat nu Recreatiepark Breedijk heet. in die dagen was het een boerenbedrijf, als excuus voor een opbloeiende camping. er was een volwassen hooiberg, om maar eens wat te noemen. en er was een voormalige schuur, die de plaatselijke boer welwillend ter beschikking had gesteld, bij wijze van kraakobject voor het onrustige deel van de jeugd…

gezien de ligging van dit vakantieverblijf, waren Rotterdammers en Hagenaars nogal oververtegenwoordigd. hier leerde Toontje de ware kneepjes van de Zuid-Hollandse Vrouw. eerst waren het Kaapse Blommen van losse zeden, ruim boven Toontjes leeftijd, nu waren het ineens Haagse Blommen die naar Toontjes gunsten dongen…

voor de goede orde: Toontje was bijna 15, nog ruimschoots maagd, had nog nauwelijks schaamhaar, gezichtsbeharing, kon niet kussen. over de betrekkelijke aantrekkelijkheid van maagden gesproken…

de eerste overtuigde kandidaat was Leona, van de Gouverneurslaan. dit uiterst fraaie exemplaar was het leukerdje van de hele camping. op haar 14e, een mooie kop, een volle bloes, de beste kusser van Den Haag en omstreken. haar zussen beweerden, dat ze zelfs al schaamhaar had. Toontje heeft het nooit mogen controleren, en had daaraan ook niet de minste behoefte…

Toontje kon de verantwoordelijkheid niet aan, met het mooiste meisje van het dorp…